Digital Market Act 2022/1925 PL

1. Komisja może w drodze decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków nałożyć na strażnika dostępu grzywny, których wysokość nie może przekraczać 10 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli Komisja stwierdzi, że strażnik_dostępu umyślnie lub w wyniku zaniedbania:

a)	nie wypełnił któregokolwiek z obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7;

b)	nie zastosował się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

c)	nie zastosował się do środków zaradczych nałożonych na podstawie art. 18 ust. 1;

d)	nie zastosował się do środków tymczasowych zarządzonych na podstawie art. 24; lub

e)	nie wykonał zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi na podstawie art. 25.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszego artykułu Komisja może w decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków nałożyć na strażnika dostępu grzywny w wysokości do 20 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli stwierdzi, że strażnik_dostępu w taki sam lub podobny sposób naruszył obowiązek ustanowiony w art. 5, 6 lub 7 w odniesieniu do tej samej podstawowej usługi platformowej, co ustalono w decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków przyjętej w ciągu 8 poprzednich lat.

3. Komisja może przyjąć decyzję nakładającą na przedsiębiorstwa, w tym w stosownych przypadkach na strażników dostępu, oraz na związki przedsiębiorstw grzywny, których wysokość nie może przekraczać 1 % ich łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli umyślnie lub w wyniku zaniedbania:

a)	nie przekazali w terminie informacji wymaganych do oceny ich wskazania jako strażników dostępu zgodnie z art. 3 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

b)	nie wypełnili obowiązku powiadomienia Komisji zgodnie z art. 3 ust. 3;

c)	nie przekazali informacji wymaganych na podstawie art. 14 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

d)	nie przekazali opisu wymaganego na podstawie art. 15 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

e)	nie zapewnili dostępu do danych, algorytmów lub informacji o testach w odpowiedzi na żądanie skierowane zgodnie z art. 21 ust. 3;

f)	nie przekazali żądanych informacji w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 21 ust. 3 lub przekazali nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd informacje lub wyjaśnienia, których zażądano zgodnie z art. 21 lub których udzielono w toku składania wyjaśnień zgodnie z art. 22;

nie sprostowali w terminie wyznaczonym przez Komisję nieprawdziwych, niekompletnych lub wprowadzających w błąd informacji udzielonych przez przedstawiciela lub członka personelu lub też nie udzielili lub odmówili udzielenia kompletnych informacji na temat faktów związanych z przedmiotem i celem kontroli zgodnie z art. 23;

h)	odmówili poddania się kontroli prowadzonej na podstawie art.23;

i)	nie wypełnili obowiązków nałożonych przez Komisję na podstawie art. 26;

j)	nie ustanowili komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 28; lub

k)	nie przestrzegali warunków dostępu do akt Komisji określonych w art. 34 ust. 4.

4. Ustalając kwotę grzywny, Komisja uwzględnia ciężar, czas trwania i powtarzalność naruszenia oraz, w przypadku grzywien nakładanych na podstawie ust. 3, opóźnienie spowodowane w postępowaniu.

5. Jeżeli grzywna nałożona na związek przedsiębiorstw uwzględnia światowy obrót uzyskany przez jego członków, a związek ten nie jest wypłacalny, jest on zobowiązany do wezwania swoich członków do wniesienia wkładów w celu pokrycia kwoty grzywny.

Jeżeli wkład taki nie zostanie wniesiony do związku przedsiębiorstw w terminie wyznaczonym przez Komisję, Komisja może żądać zapłaty grzywny bezpośrednio od dowolnego przedsiębiorstwa, którego przedstawiciele byli członkami organów decyzyjnych danego związku.

Po zażądaniu zapłaty zgodnie z akapitem drugim Komisja może zażądać zapłaty pozostałej kwoty przez dowolnego członka związku przedsiębiorstw, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia pełnej zapłaty grzywny.

Komisja nie może jednak żądać zapłaty na podstawie akapitu drugiego lub trzeciego od przedsiębiorstw, które wykażą, że nie wykonały decyzji związku przedsiębiorstw powodującej naruszenie niniejszego rozporządzenia oraz że nie wiedziały o jej istnieniu albo aktywnie dystansowały się od niej, zanim Komisja wszczęła postępowanie na podstawie art. 20.

Odpowiedzialność finansowa każdego przedsiębiorstwa w zakresie zapłaty grzywny nie może przekraczać 20 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym.

Artykuł 31

Okresowe kary pieniężne

1. Komisja może przyjąć decyzję nakładającą na przedsiębiorstwa, w tym w stosownych przypadkach na strażników dostępu, oraz na związki przedsiębiorstw okresowe kary pieniężne, których wysokość nie może przekraczać 5 % średniego dziennego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym i które są naliczane od daty ustalonej w decyzji, aby nakłonić przedsiębiorstwa do:

a)	zastosowania się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

b)	wykonania decyzji przyjętej na podstawie art. 18 ust. 1;

c)	dostarczenia prawdziwych i kompletnych informacji w terminie wyznaczonym w żądaniu udzielenia informacji skierowanym w drodze decyzji przyjętej na podstawie art. 21;

d)	zapewnienia dostępu do baz, algorytmów i informacji o testach w odpowiedzi na żądanie skierowane zgodnie z art. 21 ust. 3 oraz dostarczenia wyjaśnień w ich sprawie zgodnie z decyzją przyjętą na podstawie art. 21;

e)	poddania się kontroli zarządzonej decyzją przyjętą na podstawie art. 23;

f)	wykonania decyzji zarządzającej środki tymczasowe, przyjętej na podstawie art. 24;

g)	wykonania zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi w drodze decyzji przyjętej na podstawie art. 25 ust. 1;

h)	wykonania decyzji przyjętej na podstawie art. 29 ust. 1.

2. W przypadku gdy przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw wypełniły obowiązek, w odniesieniu do którego nałożono okresową karę pieniężną w celu jego wyegzekwowania, Komisja może przyjąć akt wykonawczy ustalający ostateczną wysokość okresowej kary pieniężnej na poziomie niższym niż ten, który wynikałby z pierwotnej decyzji. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

Artykuł 34

Prawo do bycia wysłuchanym i prawo dostępu do akt

1. Przed przyjęciem decyzji na podstawie art. 8, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1, art. 17, 18, 24, 25, 29 i 30 oraz art. 31 ust. 2 Komisja zapewnia zainteresowanemu strażnikowi dostępu lub zainteresowanemu przedsiębiorstwu lub zainteresowanemu związkowi przedsiębiorstw możliwość bycia wysłuchanym w sprawie:

a)	wstępnych ustaleń Komisji, w tym w każdej kwestii, w której Komisja zgłosiła zastrzeżenia; oraz

b)	środków, które Komisja może zamierzać wprowadzić w świetle wstępnych ustaleń zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu.

2. Zainteresowani strażnicy dostępu, zainteresowane przedsiębiorstwa i zainteresowane związki przedsiębiorstw mogą przedstawić Komisji swoje uwagi dotyczące jej wstępnych ustaleń w terminie wyznaczonym przez Komisję we wstępnych ustaleniach, przy czym termin ten nie może być krótszy niż 14 dni.

3. Podstawą decyzji przyjmowanych przez Komisję mogą być wyłącznie wstępne ustalenia, w tym w każdej kwestii, w której Komisja zgłosiła zastrzeżenia, co do których zainteresowani strażnicy dostępu, zainteresowane przedsiębiorstwa i zainteresowane związki przedsiębiorstw mogli przedstawić swoje uwagi.

4. W toku postępowania w pełni respektuje się prawo zainteresowanego strażnika dostępu, zainteresowanego przedsiębiorstwa lub zainteresowanego związku przedsiębiorstw do obrony. Zainteresowany strażnik_dostępu, zainteresowane przedsiębiorstwo lub zainteresowany związek przedsiębiorstw mają prawo dostępu do akt Komisji na warunkach ujawnienia, z zastrzeżeniem uzasadnionego interesu przedsiębiorstw w zakresie ochrony ich tajemnic handlowych. W przypadku braku porozumienia między stronami Komisja może przyjmować decyzje określające te warunki ujawnienia. Prawo dostępu do akt Komisji nie obejmuje informacji poufnych i dokumentów wewnętrznych Komisji ani właściwych organów państw członkowskich. W szczególności prawo dostępu nie obejmuje korespondencji między Komisją a właściwymi organami państw członkowskich. Żaden przepis niniejszego ustępu nie uniemożliwia Komisji ujawnienia i wykorzystania informacji koniecznych do udowodnienia naruszenia.

Artykuł 46

Przepisy wykonawcze

1. Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustanawiające szczegółowe zasady w odniesieniu do:

a)	formy, treści i innych szczegółów powiadomień i przekazywanych informacji na podstawie art. 3;

b)	formy, treści i innych szczegółów środków technicznych, które strażnicy dostępu wdrażają w celu zapewnienia zgodności z art. 5, 6 lub 7;

c)	ustaleń operacyjnych i technicznych służących wdrożeniu interoperacyjności usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów na podstawie art. 7;

d)	formy, treści i innych szczegółów uzasadnionego wniosku na podstawie art. 8 ust. 3;

e)	formy, treści i innych szczegółów uzasadnionych wniosków na podstawie art. 9 i 10;

f)	formy, treści i innych szczegółów obowiązkowych sprawozdań przedkładanych na podstawie art. 11;

metodyki i procedury dotyczące pod danego audytowi opisu technik wykorzystywanych do profilowania konsumentów, o którym to opisie mowa w art. 15 ust. 1; opracowując w tym celu projekt aktu wykonawczego, Komisja konsultuje się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych i może konsultować się z Europejską Radą Ochrony Danych, społeczeństwem obywatelskim i innymi odpowiednimi ekspertami;

h)	formy, treści i innych szczegółów powiadomień i przekazywanych informacji na podstawie art. 14 i 15;

i)	praktycznych ustaleń w odniesieniu do postępowań dotyczących badań rynku przeprowadzanych na podstawie art. 17, 18 i 19 oraz w odniesieniu do postępowań przeprowadzanych na podstawie art. 24, 25 i 29;

j)	praktycznych ustaleń dotyczących wykonywania prawa do bycia wysłuchanym przewidzianego w art. 34;

k)	praktycznych ustaleń dotyczących warunków ujawnienia przewidzianego w art. 34;

l)	praktycznych ustaleń dotyczących współpracy i koordynacji między Komisją a organami krajowymi przewidzianych w art. 37 i 38; oraz

m)	praktycznych ustaleń dotyczących obliczania i przedłużania terminów.

2. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1 lit. a) – k) i lit. m) niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

Akt wykonawczy, o którym mowa w ust. 1 lit. l) niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 50 ust. 3.

3. Przed przyjęciem aktu wykonawczego na podstawie ust. 1 Komisja publikuje jego projekt i zaprasza wszystkie zainteresowane strony do przedłożenia uwag w wyznaczonym terminie, który nie może być krótszy niż jeden miesiąc.

Artykuł 49

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3 ust. 6 i 7 i art. 12 ust. 1, 3 i 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 1 listopada 2022 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 3 ust. 6 i 7 i art. 12 ust. 1, 3 i 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 ust. 6 i 7 i art. 12 ust. 1, 3 i 4 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

whereas

keyboard_tab Digital Market Act 2022/1925 PL

Digital Market Act 2022/1925 PL