Digital Market Act 2022/1925 PL

b)	świadczy podstawową usługę platformową będącą ważnym punktem dostępu, za pośrednictwem którego użytkownicy biznesowi docierają do użytkowników końcowych; oraz

c)	zajmuje ugruntowaną i trwałą pozycję w zakresie prowadzonej przez siebie działalności lub można przewidzieć, że zajmie taką pozycję w niedalekiej przyszłości.

2. Domniemuje się, że przedsiębiorstwo spełnia odpowiednie wymogi określone w ust. 1:

w odniesieniu do ust. 1 lit. a) – jeżeli uzyskało roczny obrót w Unii wynoszący co najmniej 7,5 mld EUR w każdym z ostatnich trzech lat obrotowych lub jeżeli jego średnia kapitalizacja rynkowa lub równoważna rzeczywista wartość rynkowa wynosiła co najmniej 75 mld EUR w ostatnim roku obrotowym oraz świadczy tę samą podstawową usługę platformową w co najmniej trzech państwach członkowskich;

w odniesieniu do ust. 1 lit. b) – jeżeli świadczy podstawową usługę platformową, z której w ostatnim roku obrotowym korzystało co najmniej 45 mln aktywnych miesięcznie użytkowników końcowych mających siedzibę lub miejsce pobytu w Unii oraz co najmniej 10 000 aktywnych rocznie użytkowników biznesowych z siedzibą w Unii, przy czym użytkowników tych identyfikuje się i oblicza się ich liczbę zgodnie z metodyką i wskaźnikami określonymi w załączniku;

c)	w odniesieniu do ust. 1 lit. c) – jeżeli progi ustanowione w lit. b) niniejszego ustępu zostały osiągnięte w każdym z ostatnich trzech lat obrotowych.

3. W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe osiągnie wszystkie progi ustanowione w ust. 2, powiadamia o tym Komisję bezzwłocznie, a w każdym razie w terminie dwóch miesięcy od dnia osiągnięcia tych progów, i przedstawia jej stosowne informacje określone w ust. 2. Takie powiadomienie zawiera stosowne informacje określone w ust. 2 odnoszące się do każdej z podstawowych usług platformowych świadczonych przez przedsiębiorstwo, która osiąga progi ustanowione w ust. 2 lit. b). Za każdym razem, gdy kolejna podstawowa_usługa_platformowa świadczona przez przedsiębiorstwo uprzednio wskazane jako strażnik_dostępu osiąga progi ustanowione w ust. 2 lit. b) i c), przedsiębiorstwo takie powiadamia o tym Komisję w terminie dwóch miesięcy od dnia osiągnięcia tych progów.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawową usługę platformową nie powiadomi Komisji na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu i nie udzieli Komisji – w terminie określonym przez nią we wniosku o udzielenie informacji na podstawie art. 21 – wszystkich stosownych informacji wymaganych przez nią do wskazania danego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, Komisja pozostaje uprawniona do wskazania tego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu w oparciu o informacje, którymi dysponuje.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe zastosuje się do wniosku o udzielenie informacji na podstawie akapitu drugiego niniejszego ustępu lub gdy udzieli informacji po upływie terminu, o którym mowa w tym akapicie, Komisja stosuje procedurę określoną w ust. 4.

4. Komisja – bez zbędnej zwłoki i najpóźniej w terminie 45 dni roboczych od dnia otrzymania kompletnych informacji, o których mowa w ust. 3 – wskazuje jako strażnika dostępu przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe, które osiągnęło wszystkie progi ustanowione w ust. 2.

5. Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe może przedstawić, wraz z powiadomieniem, dostatecznie uzasadnione argumenty w celu wykazania, że na zasadzie wyjątku, choć osiągnęło wszystkie progi określone w ust. 2, to ze względu na okoliczności, w których świadczy odpowiednią podstawową usługę platformową, nie spełnia wymogów wymienionych w ust. 1.

W przypadku gdy Komisja uzna, że argumenty przedstawione na podstawie akapitu pierwszego przez przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie są dostatecznie uzasadnione, ponieważ nie podważają w wyraźny sposób domniemań określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, może odrzucić te argumenty w terminie, o którym mowa w ust. 4, bez stosowania procedury ustanowionej w art. 17 ust. 3.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe przedstawi takie dostatecznie uzasadnione argumenty podważające w wyraźny sposób domniemania określone w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja może – niezależnie od akapitu pierwszego niniejszego ustępu – wszcząć procedurę ustanowioną w art. 17 ust. 3 w terminie, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu.

Jeżeli Komisja stwierdzi, że przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie było w stanie wykazać, że świadczona przez nie odpowiednia podstawowa_usługa_platformowa nie spełnia wymogów wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, wskazuje to przedsiębiorstwo jako strażnika dostępu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 3.

6. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie metodyki ustalania, czy osiągnięte zostały progi ilościowe ustanowione w ust. 2 niniejszego artykułu, oraz – w razie potrzeby – w celu regularnego dostosowywania tej metodyki do zmian na rynku i rozwoju technologicznego.

7. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez aktualizację metodyki i wykazu wskaźników określonych w załączniku.

8. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 Komisja wskazuje jako strażnika dostępu dowolne przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe, które osiągnęło wszystkie wymogi wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu, ale które nie osiągnęło wszystkich progów ustanowionych w ust. 2 niniejszego artykułu.

W tym celu Komisja bierze pod uwagę niektóre lub wszystkie następujące elementy, w zakresie, w jakim są one istotne dla danego przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe:

a)	wielkość, w tym obrót i kapitalizację rynkową, działalność prowadzoną przez to przedsiębiorstwo oraz jego pozycję;

b)	liczbę użytkowników biznesowych korzystających z podstawowej usługi platformowej w celu docierania do użytkowników końcowych oraz liczbę użytkowników końcowych;

c)	efekty sieciowe i korzyści wynikające z dostępu do danych, w szczególności w odniesieniu do dostępu tego przedsiębiorstwa do danych osobowych i nieosobowych oraz zbierania przez nie takich danych lub jego zdolności analitycznych;

d)	korzyści skali i zakresu odnoszone przez przedsiębiorstwo, w tym pod względem danych oraz, w stosownych przypadkach, jego działalności poza Unią;

e)	uzależnienie użytkowników biznesowych i użytkowników końcowych od jednego dostawcy, w tym koszty zmiany i mechanizmy behawioralne ograniczające zdolność użytkowników biznesowych i użytkowników końcowych do zmiany lub do korzystania z wielu platform („multi-homing”);

f)	struktura korporacyjna mająca formę konglomeratu lub struktura zintegrowana pionowo tego przedsiębiorstwa, na przykład umożliwiająca mu subsydiowanie skrośne, łączenie danych pochodzących z różnych źródeł lub wykorzystywanie swojej pozycji; lub

g)	inne strukturalne cechy działalności lub usług.

Przeprowadzając ocenę na podstawie niniejszego ustępu, Komisja bierze pod uwagę możliwe do przewidzenia zmiany dotyczące elementów wymienionych w akapicie drugim, w tym planowane koncentracje z udziałem innego przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe lub świadczącego dowolne inne usługi w sektorze cyfrowym lub umożliwiającego zbieranie danych.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawową usługę platformową, które nie osiągnęło progów ilościowych ustanowionych w ust. 2, nie zastosuje się w znacznym stopniu do środków zarządzonych przez Komisję w ramach badania, pomimo wezwania do zastosowania się do tych czynności w rozsądnym terminie i do przedstawienia uwag, Komisja może wskazać to przedsiębiorstwo jako strażnika dostępu na podstawie faktów, którymi dysponuje.

9. W przypadku każdego przedsiębiorstwa wskazanego jako strażnik_dostępu na podstawie ust. 4 lub 8 Komisja zamieszcza w decyzji o wskazaniu wykaz odpowiednich podstawowych usług platformowych świadczonych w ramach tego przedsiębiorstwa, z których każda indywidualnie stanowi ważny punkt dostępu dla użytkowników biznesowych, za pośrednictwem którego docierają oni zgodnie z ust. 1 lit. b) do użytkowników końcowych.

10. Strażnik dostępu jest zobowiązany wypełnić obowiązki ustanowione w art. 5, 6 i 7 w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym podstawowa_usługa_platformowa została wymieniona w decyzji o wskazaniu zgodnie z ust. 9 niniejszego artykułu.

Artykuł 4

Przegląd statusu strażnika dostępu

1. Komisja może w dowolnym momencie, na wniosek lub z własnej inicjatywy, ponownie rozpatrzyć, zmienić lub uchylić przyjętą na podstawie art. 3 decyzję o wskazaniu z jednego z następujących powodów:

a)	nastąpiła istotna zmiana stanu faktycznego, na podstawie którego podjęta została decyzja o wskazaniu;

b)	decyzja o wskazaniu została podjęta na podstawie niekompletnych, nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji.

2. Komisja regularnie, przynajmniej raz na 3 lata, dokonuje przeglądu służącego ustaleniu, czy strażnicy dostępu nadal spełniają wymogi ustanowione w art. 3 ust. 1. W ramach tego przeglądu bada się również konieczność zmiany wykazu podstawowych usług platformowych strażników dostępu, z których każda indywidualnie stanowi ważny punkt dostępu dla użytkowników biznesowych, za pośrednictwem którego docierają oni zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) do użytkowników końcowych. Przeglądy te nie mają skutku zawieszającego w odniesieniu do obowiązków strażnika dostępu.

Komisja sprawdza również, przynajmniej co roku, czy nowe przedsiębiorstwa świadczące podstawowe usługi platformowe spełniają te wymogi.

Jeżeli po przeprowadzeniu przeglądów na podstawie akapitu pierwszego Komisja stwierdzi, że zmienił się stan faktyczny, na podstawie którego przedsiębiorstwa świadczące podstawowe usługi platformowe zostały wskazane jako strażnicy dostępu, przyjmuje decyzję potwierdzającą, zmieniającą lub uchylającą decyzję o wskazaniu.

3. Komisja publikuje i aktualizuje na bieżąco wykaz strażników dostępu oraz wykaz podstawowych usług platformowych, w odniesieniu do których muszą oni wypełniać obowiązki ustanowione w rozdziale III.

ROZDZIAŁ III

PRAKTYKI STRAŻNIKÓW DOSTĘPU, KTÓRE OGRANICZAJĄ KONTESTOWALNOŚĆ LUB SĄ NIEUCZCIWE

Artykuł 9

Zawieszenie

1. W przypadku gdy strażnik_dostępu wykaże w uzasadnionym wniosku, że wypełnienie określonego obowiązku ustanowionego w art. 5, 6 lub 7 w odniesieniu do podstawowej usługi platformowej wymienionej w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9 zagrażałoby – z uwagi na wystąpienie wyjątkowych okoliczności pozostających poza kontrolą strażnika dostępu – rentowności działalności prowadzonej przez niego w Unii, Komisja może przyjąć akt wykonawczy określający jej decyzję o zawieszeniu na zasadzie wyjątku, w całości lub w części, określonego obowiązku, o którym mowa w tym uzasadnionym wniosku (zwaną dalej „decyzją o zawieszeniu”). W akcie wykonawczym Komisja uzasadnia swoją decyzję o zawieszeniu, określając wyjątkowe okoliczności uzasadniające zawieszenie. Akt wykonawczy jest ograniczony – pod względem zakresu i czasu obowiązywania – do tego, co jest niezbędne w celu wyeliminowania takiego zagrożenia dla rentowności strażnika dostępu. Komisja dąży do przyjęcia aktu wykonawczego niezwłocznie, nie później niż 3 miesiące od dnia otrzymania kompletnego uzasadnionego wniosku. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2. W przypadku przyznania zawieszenia na podstawie ust. 1 Komisja dokonuje co roku przeglądu decyzji o zawieszeniu, chyba że w danej decyzji określono krótszy termin. Po przeprowadzeniu takiego przeglądu Komisja uchyla zawieszenie w całości lub częściowo albo stwierdza, że warunki określone w ust. 1 pozostają spełnione.

3. W pilnych przypadkach Komisja może – działając na uzasadniony wniosek strażnika dostępu – tymczasowo zawiesić konieczność wypełniania określonego obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do jednej podstawowej usługi platformowej lub większej ich liczby jeszcze przed przyjęciem decyzji na podstawie tego ustępu. Taki wniosek może zostać złożony i uwzględniony w dowolnym momencie w trakcie rozpatrywania przez Komisję wniosku na podstawie ust. 1.

4. Rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 3, Komisja bierze pod uwagę w szczególności wpływ wypełnienia określonego obowiązku na rentowność działalności strażnika dostępu w Unii, a także na osoby trzecie, w szczególności MŚP i konsumentów. Zawieszenie może podlegać warunkom i obowiązkom określonym przez Komisję, aby zapewnić sprawiedliwą równowagę między powyższymi interesami a celami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Zwolnienie ze względów zdrowia publicznego i bezpieczeństwa publicznego

1. Komisja może – na uzasadniony wniosek strażnika dostępu lub z własnej inicjatywy – przyjąć akt wykonawczy określający jej decyzję o zwolnieniu tego strażnika dostępu, w całości lub w części, z określonego obowiązku ustanowionego w art. 5, 6 lub 7 w odniesieniu do podstawowej usługi platformowej wymienionej w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9, jeżeli takie zwolnienie jest uzasadnione względami określonymi w ust. 3 niniejszego artykułu (zwaną dalej „decyzją o zwolnieniu”). Komisja przyjmuje decyzję o zwolnieniu w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania kompletnego uzasadnionego wniosku i przedstawia uzasadnienie wyjaśniające powody zwolnienia. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2. W przypadku udzielenia zwolnienia na podstawie ust. 1 Komisja dokonuje przeglądu decyzji o zwolnieniu, w momencie gdy podstawa zwolnienia przestaje istnieć lub co najmniej raz w roku. Po przeprowadzeniu takiego przeglądu Komisja znosi zwolnienie w całości lub częściowo albo stwierdza, że warunki określone w ust. 1 pozostają spełnione.

3. Zwolnienia na podstawie ust. 1 można udzielić wyłącznie ze względów zdrowia publicznego lub bezpieczeństwa publicznego.

4. W pilnych przypadkach Komisja może – na uzasadniony wniosek strażnika dostępu lub z własnej inicjatywy – tymczasowo zawiesić konieczność wypełniania określonego obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do jednej podstawowej usługi platformowej lub większej ich liczby jeszcze przed przyjęciem decyzji na podstawie tego ustępu. Taki wniosek może zostać złożony i uwzględniony w dowolnym momencie w trakcie rozpatrywania przez Komisję wniosku na podstawie ust. 1.

5. Rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 4, Komisja bierze pod uwagę w szczególności wpływ wypełniania określonego obowiązku na względy określone w ust. 3, a także na danego strażnika dostępu i na osoby trzecie. Komisja może określić warunki i obowiązki, którym podlega zawieszenie, aby zapewnić sprawiedliwą równowagę między założeniami leżącymi u podstaw względów określonych w ust. 3 a celami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 11

Sprawozdawczość

1. W terminie 6 miesięcy od wskazania na podstawie art. 3 i zgodnie z art. 3 ust. 10 strażnik_dostępu przekazuje Komisji sprawozdanie opisujące w szczegółowy i przejrzysty sposób środki, które wdrożył w celu wypełniania obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7.

2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, strażnik_dostępu publikuje i przekazuje Komisji jawne streszczenie tego sprawozdania.

Strażnik dostępu co najmniej raz w roku aktualizuje to sprawozdanie i jego jawne streszczenie.

Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej link do tego jawnego streszczenia.

Artykuł 14

Obowiązek informowania o koncentracjach

1. Strażnik dostępu informuje Komisję o każdej zamierzanej koncentracji w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 w przypadku gdy łączące się podmioty lub podmiot docelowy koncentracji świadczą podstawowe usługi platformowe lub inne usługi w sektorze cyfrowym lub umożliwiają zbieranie danych, niezależnie od tego, czy taka koncentracja podlega zgłoszeniu Komisji zgodnie z tym rozporządzeniem lub właściwemu krajowemu organowi ochrony konkurencji zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi łączenia przedsiębiorstw.

Strażnik dostępu informuje Komisję o takiej koncentracji przed jej przeprowadzeniem i po zawarciu umowy, ogłoszeniu publicznej oferty przejęcia lub nabyciu kontrolnego pakietu akcji.

2. Informacje przekazane przez strażnika dostępu na podstawie ust. 1 zawierają co najmniej opis przedsiębiorstw, których dotyczy koncentracja, dane na temat ich rocznych obrotów w Unii i na świecie, ich obszarów działalności, w tym działalności bezpośrednio związanej z koncentracją, i wartości transakcyjnej umowy lub jej oszacowania, wraz ze skróconym opisem koncentracji, w tym jej charakteru i uzasadnienia, oraz wykazem państw członkowskich, których dotyczy dana koncentracja.

Informacje przekazane przez strażnika dostępu zawierają również, w odniesieniu do wszelkich odpowiednich podstawowych usług platformowych, dane na temat ich rocznych obrotów w Unii oraz, odpowiednio, liczby korzystających z tych usług użytkowników biznesowych aktywnych rocznie i liczby użytkowników_końcowych_aktywnych_miesięcznie.

3. Jeżeli po przeprowadzeniu koncentracji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dodatkowe podstawowe usługi platformowe indywidualnie osiągną progi ustanowione w art. 3 ust. 2 lit. b), dany strażnik_dostępu informuje o tym Komisję w terminie 2 miesięcy od dnia przeprowadzenia koncentracji i przekazuje Komisji informacje, o których mowa w art. 3 ust. 2.

4. Komisja informuje właściwe organy państw członkowskich o informacjach otrzymanych na podstawie ust. 1 i publikuje co roku wykaz przejęć, o których została poinformowana przez strażników dostępu na podstawie tego ustępu.

Komisja uwzględnia uzasadniony interes przedsiębiorstw w odniesieniu do ochrony ich tajemnic handlowych.

5. Właściwe organy państw członkowskich mogą wykorzystać informacje otrzymane na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu, aby zwrócić się do Komisji o zbadanie koncentracji na podstawie art. 22 rozporządzenia (WE) nr 139/2004.

Artykuł 15

Obowiązek przeprowadzenia audytu

1. W terminie 6 miesięcy od dnia wskazania na podstawie art. 3 strażnik_dostępu przedkłada Komisji poddany niezależnemu audytowi opis technik profilowania konsumentów, z których korzysta w odniesieniu do lub w ramach świadczonych przez siebie podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie z art. 3 ust. 9. Komisja przekazuje ten poddany audytowi opis Europejskiej Radzie Ochrony Danych.

2. Komisja może przyjąć akt wykonawczy, o którym mowa w art. 46 ust. 1 lit. g), w celu opracowania metodyki i procedury audytu.

3. Strażnik dostępu udostępnia publicznie podsumowanie opisu pod danego audytowi, o którym mowa w ust. 1. Udostępniając publicznie to podsumowanie strażnik_dostępu jest uprawniony do uwzględnienia konieczności zachowania swoich tajemnic handlowych. Strażnik dostępu co najmniej raz w roku aktualizuje ten opis i jego podsumowanie.

ROZDZIAŁ IV

BADANIE RYNKU

Artykuł 28

Komórka nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia

1. Strażnicy dostępu ustanawiają komórkę nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, która jest niezależna od komórek operacyjnych strażnika dostępu i składa się z co najmniej jednego pracownika ds. nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, w tym kierownika komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

2. Strażnik dostępu zapewnia, by komórka nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, o której mowa w ust. 1, dysponowała wystarczającymi uprawnieniami i zasobami, posiadała odpowiedni status, a także miała dostęp do organu zarządzającego strażnika dostępu w celu monitorowania zachowania przez strażnika dostępu zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

3. Organ zarządzający strażnika dostępu zapewnia, by pracownicy ds. nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia powołani zgodnie z ust. 1 mieli kwalifikacje zawodowe, wiedzę, doświadczenie i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań, o których mowa w ust. 5.

Organ zarządzający strażnika dostępu zapewnia także, by taki kierownik komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia był niezależnym członkiem kierownictwa wyższego szczebla, któremu wyraźnie powierzono odpowiedzialność za tę komórkę.

4. Kierownik komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia podlega bezpośrednio organowi zarządzającemu strażnika dostępu i może zgłaszać obawy i ostrzegać ten organ w przypadku wystąpienia ryzyka braku zgodności z niniejszym rozporządzeniem, bez uszczerbku dla obowiązków organu zarządzającego w ramach jego funkcji nadzorczych i zarządczych.

Kierownik komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia nie może zostać odwołany bez uprzedniej zgody organu zarządzającego strażnika dostępu.

5. Pracownicy ds. nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia powołani przez strażnika dostępu zgodnie z ust. 1 realizują następujące zadania:

a)	organizowanie, monitorowanie i nadzorowanie środków i działań strażników dostępu mających na celu zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem;

b)	przekazywanie informacji i doradzanie kierownictwu i pracownikom strażnika dostępu w sprawach zapewniania zgodności z niniejszym rozporządzeniem;

c)	w stosownych przypadkach – monitorowanie wywiązywania się z zobowiązań, które uczyniono wiążącymi zgodnie z art. 25, bez uszczerbku dla możliwości powoływania przez Komisję niezależnych ekspertów zewnętrznych zgodnie z art. 26 ust. 2;

d)	współpraca z Komisją do celów niniejszego rozporządzenia.

6. Strażnicy dostępu przekazują Komisji imię i nazwisko oraz dane kontaktowe kierownika komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

7. Organ zarządzający strażnika dostępu określa i nadzoruje rozwiązania w zakresie zarządzania, które zapewniają niezależność komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, w tym podział obowiązków w organizacji strażnika dostępu i zapobieganie konfliktom interesów, oraz odpowiada za wdrażanie tych rozwiązań.

8. Organ zarządzający zatwierdza strategie i polityki zapewniania i monitorowania zgodności z niniejszym rozporządzeniem oraz zarządzania nią, a także co najmniej raz w roku dokonuje ich przeglądu.

9. Organ zarządzający poświęca odpowiednio dużo czasu monitorowaniu zgodności z niniejszym rozporządzeniem i zarządzaniu nią. Aktywnie uczestniczy on w decyzjach dotyczących zarządzania w odniesieniu do niniejszego rozporządzenia i jego wykonywania oraz zapewnia, by na te cele przydzielane były odpowiednie zasoby.

Artykuł 30

Grzywny

1. Komisja może w drodze decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków nałożyć na strażnika dostępu grzywny, których wysokość nie może przekraczać 10 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli Komisja stwierdzi, że strażnik_dostępu umyślnie lub w wyniku zaniedbania:

a)	nie wypełnił któregokolwiek z obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7;

b)	nie zastosował się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

c)	nie zastosował się do środków zaradczych nałożonych na podstawie art. 18 ust. 1;

d)	nie zastosował się do środków tymczasowych zarządzonych na podstawie art. 24; lub

e)	nie wykonał zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi na podstawie art. 25.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszego artykułu Komisja może w decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków nałożyć na strażnika dostępu grzywny w wysokości do 20 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli stwierdzi, że strażnik_dostępu w taki sam lub podobny sposób naruszył obowiązek ustanowiony w art. 5, 6 lub 7 w odniesieniu do tej samej podstawowej usługi platformowej, co ustalono w decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków przyjętej w ciągu 8 poprzednich lat.

3. Komisja może przyjąć decyzję nakładającą na przedsiębiorstwa, w tym w stosownych przypadkach na strażników dostępu, oraz na związki przedsiębiorstw grzywny, których wysokość nie może przekraczać 1 % ich łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli umyślnie lub w wyniku zaniedbania:

a)	nie przekazali w terminie informacji wymaganych do oceny ich wskazania jako strażników dostępu zgodnie z art. 3 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

b)	nie wypełnili obowiązku powiadomienia Komisji zgodnie z art. 3 ust. 3;

c)	nie przekazali informacji wymaganych na podstawie art. 14 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

d)	nie przekazali opisu wymaganego na podstawie art. 15 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

e)	nie zapewnili dostępu do danych, algorytmów lub informacji o testach w odpowiedzi na żądanie skierowane zgodnie z art. 21 ust. 3;

f)	nie przekazali żądanych informacji w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 21 ust. 3 lub przekazali nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd informacje lub wyjaśnienia, których zażądano zgodnie z art. 21 lub których udzielono w toku składania wyjaśnień zgodnie z art. 22;

nie sprostowali w terminie wyznaczonym przez Komisję nieprawdziwych, niekompletnych lub wprowadzających w błąd informacji udzielonych przez przedstawiciela lub członka personelu lub też nie udzielili lub odmówili udzielenia kompletnych informacji na temat faktów związanych z przedmiotem i celem kontroli zgodnie z art. 23;

h)	odmówili poddania się kontroli prowadzonej na podstawie art.23;

i)	nie wypełnili obowiązków nałożonych przez Komisję na podstawie art. 26;

j)	nie ustanowili komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 28; lub

k)	nie przestrzegali warunków dostępu do akt Komisji określonych w art. 34 ust. 4.

4. Ustalając kwotę grzywny, Komisja uwzględnia ciężar, czas trwania i powtarzalność naruszenia oraz, w przypadku grzywien nakładanych na podstawie ust. 3, opóźnienie spowodowane w postępowaniu.

5. Jeżeli grzywna nałożona na związek przedsiębiorstw uwzględnia światowy obrót uzyskany przez jego członków, a związek ten nie jest wypłacalny, jest on zobowiązany do wezwania swoich członków do wniesienia wkładów w celu pokrycia kwoty grzywny.

Jeżeli wkład taki nie zostanie wniesiony do związku przedsiębiorstw w terminie wyznaczonym przez Komisję, Komisja może żądać zapłaty grzywny bezpośrednio od dowolnego przedsiębiorstwa, którego przedstawiciele byli członkami organów decyzyjnych danego związku.

Po zażądaniu zapłaty zgodnie z akapitem drugim Komisja może zażądać zapłaty pozostałej kwoty przez dowolnego członka związku przedsiębiorstw, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia pełnej zapłaty grzywny.

Komisja nie może jednak żądać zapłaty na podstawie akapitu drugiego lub trzeciego od przedsiębiorstw, które wykażą, że nie wykonały decyzji związku przedsiębiorstw powodującej naruszenie niniejszego rozporządzenia oraz że nie wiedziały o jej istnieniu albo aktywnie dystansowały się od niej, zanim Komisja wszczęła postępowanie na podstawie art. 20.

Odpowiedzialność finansowa każdego przedsiębiorstwa w zakresie zapłaty grzywny nie może przekraczać 20 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym.

Artykuł 31

Okresowe kary pieniężne

1. Komisja może przyjąć decyzję nakładającą na przedsiębiorstwa, w tym w stosownych przypadkach na strażników dostępu, oraz na związki przedsiębiorstw okresowe kary pieniężne, których wysokość nie może przekraczać 5 % średniego dziennego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym i które są naliczane od daty ustalonej w decyzji, aby nakłonić przedsiębiorstwa do:

a)	zastosowania się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

b)	wykonania decyzji przyjętej na podstawie art. 18 ust. 1;

c)	dostarczenia prawdziwych i kompletnych informacji w terminie wyznaczonym w żądaniu udzielenia informacji skierowanym w drodze decyzji przyjętej na podstawie art. 21;

d)	zapewnienia dostępu do baz, algorytmów i informacji o testach w odpowiedzi na żądanie skierowane zgodnie z art. 21 ust. 3 oraz dostarczenia wyjaśnień w ich sprawie zgodnie z decyzją przyjętą na podstawie art. 21;

e)	poddania się kontroli zarządzonej decyzją przyjętą na podstawie art. 23;

f)	wykonania decyzji zarządzającej środki tymczasowe, przyjętej na podstawie art. 24;

g)	wykonania zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi w drodze decyzji przyjętej na podstawie art. 25 ust. 1;

h)	wykonania decyzji przyjętej na podstawie art. 29 ust. 1.

2. W przypadku gdy przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw wypełniły obowiązek, w odniesieniu do którego nałożono okresową karę pieniężną w celu jego wyegzekwowania, Komisja może przyjąć akt wykonawczy ustalający ostateczną wysokość okresowej kary pieniężnej na poziomie niższym niż ten, który wynikałby z pierwotnej decyzji. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

Artykuł 39

Współpraca z sądami krajowymi

1. W postępowaniach dotyczących stosowania niniejszego rozporządzenia sądy krajowe mogą zwrócić się do Komisji o przekazanie informacji będących w jej posiadaniu lub opinii Komisji na temat kwestii dotyczących stosowania niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji kopie wszelkich pisemnych wyroków wydanych przez sądy krajowe w sprawach dotyczących stosowania niniejszego rozporządzenia. Kopie takie przekazywane są niezwłocznie po doręczeniu stronom całości wyroku na piśmie.

3. W przypadku gdy wymaga tego spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia Komisja, działając z własnej inicjatywy, może przedkładać pisemne uwagi sądom krajowym. Za zgodą przedmiotowego sądu Komisja może również przedstawiać uwagi ustne.

4. Wyłącznie w celu przygotowania własnych uwag Komisja może zwrócić się z wnioskiem do odpowiedniego sądu krajowego o przekazanie lub zapewnienie przekazania jej wszelkich dokumentów niezbędnych do oceny sprawy.

5. Sądy krajowe nie mogą wydawać decyzji sprzecznych z decyzją przyjętą przez Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia. Sądy krajowe unikają również wydawania decyzji pozostających w sprzeczności z decyzją rozważaną przez Komisję w trakcie postępowania, które wszczęła ona na podstawie niniejszego rozporządzenia. W tym celu sąd_krajowy może rozważyć, czy konieczne jest zawieszenie toczącego się przed nim postępowania. Pozostaje to bez uszczerbku dla możliwości wystąpienia przez sądy krajowe z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym na podstawie art. 267 TFUE.

Artykuł 54

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 2 maja 2023 r.

Jednakże art. 3 ust. 6 i 7 oraz art. 40, 46, 47, 48, 49 i 50 stosuje się od dnia 1 listopada 2022 r., a art. 42 i 43 stosuje się od dnia 25 czerwca 2023 r.

Niemniej jednak, jeżeli data 25 czerwca 2023 r. poprzedza datę rozpoczęcia stosowania, o której mowa w akapicie drugim niniejszego artykułu, stosowanie art. 42 i art. 43 zostaje odroczone do daty rozpoczęcia stosowania, o której mowa w akapicie drugim niniejszego artykułu.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 14 września 2022 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodnicząca

R. METSOLA

W imieniu Rady

Przewodniczący

M. BEK

(1) Dz.U. C 286 z 16.7.2021, s. 64.

(2) Dz.U. C 440 z 29.10.2021, s. 67.

(3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 18 lipca 2022 r.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie propagowania sprawiedliwości i przejrzystości dla użytkowników biznesowych korzystających z usług pośrednictwa internetowego (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 57).

(6) Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

(7) Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady („dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych”) (Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22).

(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) (Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1).

(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35).

(10) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/790 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym oraz zmiany dyrektyw 96/9/WE i 2001/29/WE (Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 92).

(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/882 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 70).

(12) Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29).

(13) Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1).

(14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 36).

(15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, s. 1).

(16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(17) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(18) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).

(19) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(20) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17).

(21) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1828 z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów i uchylająca dyrektywę 2009/22/WE (Dz.U. L 409 z 4.12.2020, s. 1).

(22) Dz.U. C 147 z 26.4.2021, s. 4.

(23) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1).

(24) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (Dz.U. L 194 z 19.7.2016, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

A. Uwagi ogólne

Celem niniejszego załącznika jest określenie metodyki identyfikacji i obliczania „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” dla każdej podstawowej usługi platformowej wymienionej w art. 2 pkt 2. Stanowi on punkt odniesienia umożliwiający przedsiębiorstwu ocenę, czy jego podstawowe usługi platformowe osiągnęły progi ilościowe określone w art. 3 ust. 2 lit. b), w związku z czym zachodzi domniemanie, że spełniają warunek określony w art. 3 ust. 1 lit. b). Taki punkt odniesienia będzie zatem równie istotny dla każdej szerszej oceny przeprowadzanej na podstawie art. 3 ust. 8. Obowiązkiem przedsiębiorstwa jest obliczenie liczby wspomnianych użytkowników z najdokładniejszym przybliżeniem, zgodnie ze wspólnymi zasadami i szczegółową metodyką przedstawioną w niniejszym załączniku. Żaden z elementów niniejszego załącznika nie pozbawia Komisji, w ramach terminów określonych w odpowiednich przepisach niniejszego rozporządzenia, możliwości żądania od przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe dostarczenia informacji niezbędnych do identyfikacji i obliczenia „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych”. Żaden z elementów niniejszego załącznika nie powinien stanowić podstawy prawnej do śledzenia użytkowników. Metodyka zawarta w niniejszym załączniku pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, a mianowicie obowiązków w art. 3 ust. 3 i 8 oraz w art. 13 ust. 3. W szczególności wymagane przestrzeganie art. 13 ust. 3 oznacza również identyfikowanie i obliczanie „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” w oparciu o dokładny pomiar albo najdokładniejsze dostępne przybliżenie zgodnie z faktycznymi zdolnościami w zakresie identyfikacji i obliczania, którymi w danym momencie dysponuje przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe. Pomiary te lub najdokładniejsze dostępne przybliżenie muszą być spójne z danymi przekazywanymi na podstawie art. 15 i obejmować te dane.

W art. 2 pkt 20 i 21 określono definicje „użytkownika końcowego” i „użytkownika biznesowego”, wspólne dla wszystkich podstawowych usług platformowych.

W celu identyfikacji i obliczenia liczby „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” w niniejszym załączniku stosuje się pojęcie „unikalnego użytkownika”. Pojęcie „unikalnego użytkownika” obejmuje „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” liczonych tylko raz w odniesieniu do danej podstawowej usługi platformowej w określonym okresie (tzn. w okresie miesiąca w przypadku „aktywnych użytkowników końcowych” i w okresie roku w przypadku „aktywnych użytkowników biznesowych”), niezależnie od tego, ile razy w tym okresie użytkownicy ci weszli w interakcję z odpowiednią podstawową usługą platformową. Pozostaje to bez uszczerbku dla faktu, że ta sama osoba fizyczna lub prawna może jednocześnie być „aktywnym użytkownikiem końcowym” i „aktywnym użytkownikiem biznesowym” różnych podstawowych usług platformowych.

B. „ Aktywni_użytkownicy_końcowi”

Liczbę „ unikalnych_użytkowników” w odniesieniu do „aktywnych użytkowników końcowych” identyfikuje się zgodnie z najdokładniejszym miernikiem podanym przez przedsiębiorstwo świadczące którąkolwiek z podstawowych usług platformowych, w szczególności:

Uznaje się, że zbieranie danych na temat korzystania z podstawowych usług platformowych w oparciu o środowiska logowania jednorazowego lub stałego (środowiska signed-in lub logged-in) stwarza prima facie najmniejsze ryzyko wielokrotnego liczenia tego samego użytkownika, na przykład w związku z korzystaniem przez użytkowników z różnych urządzeń lub platform. Przedsiębiorstwo przedkłada zatem zagregowane zanonimizowane dane dotyczące liczby unikalnych_użytkowników końcowych dla danej podstawowej usługi platformowej w oparciu o środowiska logowania jednorazowego lub stałego, jeżeli takie dane istnieją.

W przypadku podstawowych usług platformowych, do których użytkownicy końcowi mają również dostęp poza środowiskami logowania jednorazowego lub stałego, przedsiębiorstwo dodatkowo przedkłada zagregowane zanonimizowane dane na temat liczby unikalnych_użytkowników końcowych danej podstawowej usługi platformowej w oparciu o alternatywny miernik ujmujący również użytkowników końcowych spoza środowisk logowania jednorazowego lub stałego; miernikami takimi mogą być na przykład adresy IP, identyfikatory plików cookie lub inne identyfikatory, takie jak identyfikatory RFID (identyfikacja za pomocą fal radiowych), pod warunkiem że te adresy lub identyfikatory są obiektywnie niezbędne do świadczenia podstawowych usług platformowych.

Liczba „ użytkowników_końcowych_aktywnych_miesięcznie” oparta jest na średniej liczbie użytkowników_końcowych_aktywnych_miesięcznie w okresie obejmującym przeważającą część roku obrotowego. Pojęcie „przeważającej części roku obrotowego” ma na celu umożliwienie przedsiębiorstwu świadczącemu podstawowe usługi platformowe pominięcia wartości odstających w danym roku. Wartości odstające co do zasady oznaczają dane liczbowe znacznie wykraczające poza standardowe i przewidywalne wartości. Przykładem tego, co może stanowić takie wartości odstające, jest nieprzewidziany wzrost lub spadek interakcji użytkowników z usługą, który miał miejsce w ciągu jednego miesiąca danego roku obrotowego. Wartościami odstającymi nie są dane liczbowe dotyczące wydarzeń powtarzających się co roku, takich jak coroczne promocje sprzedaży.

C. „ Aktywni_użytkownicy_biznesowi”

Liczbę „ unikalnych_użytkowników” w odniesieniu do „aktywnych użytkowników biznesowych” należy ustalać, w stosownych przypadkach, z wykorzystaniem poziomu konta użytkownika, gdzie każde odrębne konto biznesowe powiązane z korzystaniem z podstawowej usługi platformowej świadczonej przez przedsiębiorstwo oznacza unikalnego użytkownika biznesowego danej podstawowej usługi platformowej. Jeżeli pojęcie „konta biznesowego” nie dotyczy danej podstawowej usługi platformowej, przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe ustala liczbę unikalnych_użytkowników biznesowych poprzez odniesienie do danego przedsiębiorstwa.

D. Przekazywanie informacji

Przedsiębiorstwo przekazujące Komisji na podstawie art. 3 ust. 3 informacje dotyczące liczby aktywnych użytkowników końcowych i aktywnych użytkowników biznesowych danej podstawowej usługi platformowej jest odpowiedzialne za zapewnienie kompletności i dokładności tych informacji. W związku z tym:

Przedsiębiorstwo jest odpowiedzialne za przekazywanie danych dotyczących danej podstawowej usługi platformowej w sposób niepowodujący zaniżenia lub zawyżenia liczby aktywnych użytkowników końcowych i aktywnych użytkowników biznesowych (na przykład gdy użytkownicy uzyskują dostęp do podstawowych usług platformowych z wykorzystaniem różnych platform lub urządzeń).

Przedsiębiorstwo jest odpowiedzialne za dostarczenie dokładnych i zwięzłych wyjaśnień co do metodyki stosowanej w celu ustalenia informacji i za ryzyko zaniżenia lub zawyżenia liczby aktywnych użytkowników końcowych i aktywnych użytkowników biznesowych danej podstawowej usługi platformowej oraz za rozwiązania przyjęte w celu wyeliminowania tego ryzyka.

c.	Przedsiębiorstwo dostarcza danych opartych na alternatywnym mierniku, w przypadku gdy Komisja ma wątpliwości co do dokładności danych dostarczonych przez przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe.

Do celów obliczania liczby „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych”:

Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie identyfikuje podstawowych usług platformowych należących do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2 jako odrębne usługi, opierając się głównie na fakcie, że świadczone są one z wykorzystaniem różnych nazw domen – czy to krajowych domen najwyższego poziomu (ccTLD), czy funkcjonalnych domen najwyższego poziomu (gTLD) – ani z uwagi na jakiekolwiek atrybuty geograficzne.

Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe uznaje za odrębne te podstawowe usługi platformowe, które wykorzystywane są do różnych celów przez ich użytkowników końcowych lub ich użytkowników biznesowych albo przez obie te grupy, nawet w przypadku gdy ich użytkownicy końcowi lub użytkownicy biznesowi mogą być ci sami i nawet w przypadku gdy usługi te należą do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2.

Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe uznaje za odrębne te podstawowe usługi platformowe, które są przez nie oferowane w sposób zintegrowany, ale które:

(i)	nie należą do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2 lub

(ii)

wykorzystywane są do różnych celów przez ich użytkowników końcowych lub ich użytkowników biznesowych albo przez obie te grupy, nawet w przypadku gdy ich użytkownicy końcowi lub użytkownicy biznesowi mogą być ci sami i nawet w przypadku gdy usługi te należą do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2.

E. Szczegółowe definicje

Poniższa tabela zawiera szczegółowe definicje „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” dla każdej podstawowej usługi platformowej.

Podstawowe usługi platformowe	Aktywni_użytkownicy_końcowi	Aktywni_użytkownicy_biznesowi
Usługi pośrednictwa internetowego	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z usługą pośrednictwa internetowego, na przykład poprzez aktywne zalogowanie się, dokonanie zapytania, kliknięcie lub przewijanie, lub którzy co najmniej raz w miesiącu dokonali transakcji, korzystając z usługi_pośrednictwa_internetowego.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ciągu całego roku dysponowali co najmniej jedną pozycją w ramach usługi_pośrednictwa_internetowego lub którzy co najmniej raz w miesiącu dokonali transakcji, korzystając z usługi_pośrednictwa_internetowego.
Wyszukiwarki internetowe	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z wyszukiwarką internetową, na przykład poprzez dokonanie zapytania.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych posiadających profesjonalną witrynę internetową (tj. stronę internetową wykorzystywaną w celach komercyjnych lub zawodowych), która w ciągu roku została zaindeksowana lub znajdowała się w indeksie.
Internetowe serwisy społecznościowe	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z internetowym serwisem społecznościowym, na przykład poprzez aktywne zalogowanie się, otwarcie strony, przewijanie, klikanie, polubienie, dokonanie zapytania, zamieszczenie wpisu lub przesłanie komentarza.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ramach internetowego serwisu społecznościowego dysponują pozycją lub kontem biznesowym i którzy co najmniej raz w roku weszli w interakcję z internetowym serwisem społecznościowym, na przykład poprzez aktywne zalogowanie się, otwarcie strony, przewijanie, klikanie, zareagowanie, dokonanie zapytania, zamieszczenie wpisu lub przesłanie komentarza, lub korzystanie z narzędzi dla przedsiębiorstw oferowanych przez serwis.
Usługi platformy udostępniania wideo	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z usługą platformy udostępniania wideo, na przykład poprzez odtworzenie fragmentu treści audiowizualnych, dokonanie zapytania lub zamieszczenie materiału z treściami audiowizualnymi, w tym w szczególności wideo zamieszczanych przez użytkowników.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ciągu roku dostarczyli co najmniej jeden materiał z treściami audiowizualnymi w celu zamieszczenia lub odtworzenia w ramach usługi platformy udostępniania wideo.
Usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu zainicjowali komunikację za pośrednictwem usługi łączności interpersonalnej niewykorzystującej numerów lub w jakikolwiek sposób uczestniczyli w takiej komunikacji.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy co najmniej raz w roku skorzystali z konta biznesowego lub w inny sposób zainicjowali komunikację za pośrednictwem usługi łączności interpersonalnej niewykorzystującej numerów lub w jakikolwiek sposób uczestniczyli w takiej komunikacji, by w sposób bezpośredni komunikować się z użytkownikiem końcowym.
Systemy operacyjne	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych korzystających z urządzenia z systemem operacyjnym, który uruchomiono, zaktualizowano lub wykorzystano co najmniej raz w miesiącu.	Liczba unikalnych programistów, którzy w ciągu roku opublikowali, zaktualizowali lub zaoferowali co najmniej jedną aplikację lub program wykorzystujące język programowania lub jakiekolwiek narzędzia programistyczne systemu operacyjnego lub w jakikolwiek sposób działające w tym systemie operacyjnym.
Wirtualny asystent	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu w jakikolwiek sposób weszli w interakcję z wirtualnym asystentem, na przykład poprzez jego aktywację, zadanie pytania, uzyskanie dostępu do usługi poprzez wydanie polecenia lub sterowanie inteligentnym urządzeniem domowym.	Liczba unikalnych programistów, którzy w ciągu roku zaoferowali co najmniej jedną aplikację wirtualnego asystenta lub funkcjonalność umożliwiającą dostęp do istniejącej aplikacji za pośrednictwem wirtualnego asystenta.
Przeglądarki internetowe	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z wyszukiwarką internetową, na przykład poprzez zamieszczenie zapytania lub adresu strony internetowej w polu URL wyszukiwarki internetowej.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, do których profesjonalnych stron internetowych (tj. stron internetowych wykorzystywanych w celach komercyjnych lub zawodowych) co najmniej raz w ciągu roku uzyskano dostęp za pośrednictwem przeglądarki internetowej lub którzy w ciągu roku zaoferowali wtyczkę, rozszerzenie lub dodatki dla przeglądarki internetowej.
Usługi przetwarzania w chmurze	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z jakąkolwiek usługą przetwarzania w chmurze pochodzącą od odnośnego dostawcy usług przetwarzania w chmurze w zamian za jakikolwiek rodzaj wynagrodzenia, niezależnie od tego, czy wynagrodzenie to ma miejsce w tym samym miesiącu.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ciągu roku świadczyli jakąkolwiek usługę przetwarzania w chmurze opartą na infrastrukturze chmury odnośnego dostawcy usług przetwarzania w chmurze.
Internetowe usługi reklamowe	W przypadku sprzedaży na własny rachunek przestrzeni reklamowych: liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którym co najmniej raz w miesiącu zaprezentowano reklamę. W przypadku usług pośrednictwa reklamowego (w tym sieci reklamowych, giełd reklamowych i wszelkich innych usług pośrednictwa w zakresie reklamy): liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którym co najmniej raz w miesiącu zaprezentowano reklamę, co doprowadziło do aktywacji usługi pośrednictwa reklamowego.	W przypadku sprzedaży na własny rachunek przestrzeni reklamowych: liczba unikalnych reklamodawców, których reklama została wyświetlona co najmniej raz w roku. W przypadku usług pośrednictwa reklamowego (w tym sieci reklamowych, giełd reklamowych i wszelkich innych usług pośrednictwa w zakresie reklamy): liczba unikalnych_użytkowników biznesowych (w tym reklamodawców, wydawców lub innych pośredników), którzy w ciągu roku weszli w interakcję z usługą pośrednictwa reklamowego lub byli w ramach takiej usługi obsługiwani.

whereas

keyboard_tab Digital Market Act 2022/1925 PL

Digital Market Act 2022/1925 PL