keyboard_tab EIDAS 2014/0910 PL

whereas krajowym:

• whereas (13) 1
• whereas (18) 1
• whereas (19) 2
• whereas (22) 1
• whereas (25) 1
• whereas (33) 1
• whereas (37) 1
• whereas (49) 1
• whereas (54) 1
• whereas (60) 1
• whereas (66) 1

definitions:

• osób prawnych
• identyfikacja elektroniczna
• środek identyfikacji elektronicznej
• dane identyfikujące osobę
• system identyfikacji elektronicznej
• uwierzytelnianie
• strona ufająca
• podmiot sektora publicznego
• podmiot prawa publicznego
• podpisujący
• podpis elektroniczny
• zaawansowany podpis elektroniczny
• kwalifikowany podpis elektroniczny
• dane służące do składania podpisu elektronicznego
• certyfikat podpisu elektronicznego
• kwalifikowany certyfikat podpisu elektronicznego
• usługa zaufania
• kwalifikowana usługa zaufania
• jednostka oceniająca zgodność
• dostawca usług zaufania
• kwalifikowany dostawca usług zaufania
• produkt
• urządzenie do składania podpisu elektronicznego
• kwalifikowane urządzenie do składania podpisu elektronicznego
• podmiot składający pieczęć
• pieczęć elektroniczna
• zaawansowana pieczęć elektroniczna
• kwalifikowana pieczęć elektroniczna
• dane służące do składania pieczęci elektronicznej
• certyfikat pieczęci elektronicznej
• kwalifikowany certyfikat pieczęci elektronicznej
• urządzenie do składania pieczęci elektronicznej
• kwalifikowane urządzenie do składania pieczęci elektronicznej
• elektroniczny znacznik czasu
• kwalifikowany elektroniczny znacznik czasu
• dokument elektroniczny
• usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego
• kwalifikowana usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego
• certyfikat uwierzytelniania witryn internetowych
• kwalifikowany certyfikat uwierzytelniania witryn internetowych
• dane służące do walidacji
• walidacja

Artykuł 6

Wzajemne uznawanie

1.   Jeżeli zgodnie z prawem krajowym lub zgodnie z krajową praktyką administracyjną dostęp do usługi online świadczonej przez podmiot_sektora_publicznego w jednym państwie członkowskim wymaga identyfikacji elektronicznej przy użyciu środka identyfikacji elektronicznej oraz uwierzytelnienia, w tym pierwszym państwie członkowskim na potrzeby transgranicznego uwierzytelnienia dla tej usługi online uznaje się środek_identyfikacji_elektronicznej wydany w innym państwie członkowskim, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a)	środek_identyfikacji_elektronicznej jest wydany w ramach systemu identyfikacji elektronicznej wymienionego w wykazie publikowanym przez Komisję na podstawie art. 9;

b)

poziom bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej odpowiada poziomowi bezpieczeństwa równemu lub wyższemu od poziomu bezpieczeństwa wymaganego przez odpowiedni podmiot_sektora_publicznego na potrzeby dostępu do tej usługi online w pierwszym państwie członkowskim, pod warunkiem że poziom bezpieczeństwa tego środka identyfikacji elektronicznej odpowiada średniemu lub wysokiemu poziomowi bezpieczeństwa;

c)	odpowiedni podmiot_sektora_publicznego korzysta ze średniego lub wysokiego poziomu bezpieczeństwa w odniesieniu do dostępu do tej usługi online.

Takiego uznania dokonuje się nie później niż 12 miesięcy po opublikowaniu przez Komisję wykazu, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a).

2.   Środek identyfikacji elektronicznej, który jest wydawany w ramach systemu identyfikacji elektronicznej wymienionego w wykazie publikowanym przez Komisję na podstawie art. 9 i który odpowiada niskiemu poziomowi bezpieczeństwa, może być uznany przez podmioty sektora publicznego na potrzeby transgranicznego uwierzytelniania dla usługi online świadczonej przez te podmioty.

Artykuł 11

Odpowiedzialność

1.   Notyfikujące państwo członkowskie jest odpowiedzialne za szkody wyrządzone, w sposób zamierzony lub z powodu zaniedbania, osobie fizycznej lub prawnej w związku z niewypełnieniem swoich obowiązków na mocy art. 7 lit. d) i f), w ramach transgranicznej transakcji.

2.   Strona wydająca środek_identyfikacji_elektronicznej jest odpowiedzialna za szkody wyrządzone, w sposób zamierzony lub z powodu zaniedbania, osobie fizycznej lub prawnej w związku z niewypełnieniem obowiązku, o którym mowa w art. 7 lit. e), w ramach transgranicznej transakcji.

3.   Strona przeprowadzająca procedurę uwierzytelniania jest odpowiedzialna za szkody wyrządzone, w sposób zamierzony lub z powodu zaniedbania, osobie fizycznej lub prawnej w związku z niezapewnieniem poprawnego przebiegu uwierzytelniania, o którym mowa w art. 7 lit. f), w ramach transgranicznej transakcji.

4.   Ust. 1, 2 i 3 mają zastosowanie zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi odpowiedzialności.

5.   Ust. 1, 2 i 3 pozostają bez uszczerbku dla odpowiedzialności, na mocy prawa krajowego właściwego dla stron transakcji, na potrzeby której zastosowano środki identyfikacji elektronicznej objęte systemem identyfikacji elektronicznej notyfikowanym na podstawie art. 9 ust. 1.

Artykuł 13

Odpowiedzialność i ciężar dowodu

1.   Bez uszczerbku dla ust. 2, dostawcy usług zaufania są odpowiedzialni za szkody wyrządzone w sposób zamierzony lub z powodu zaniedbania osobie fizycznej lub prawnej w związku z niewypełnieniem obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Ciężar dowiedzenia zamiaru lub zaniedbania niekwalifikowanego dostawcy usług zaufania spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej zgłaszającej szkodę, o której mowa w akapicie pierwszym.

Domniemywa się zamiar lub zaniedbanie kwalifikowanego dostawcy usług zaufania, chyba że kwalifikowany dostawca_usług_zaufania udowodni, że szkoda, o której mowa w akapicie pierwszym, nie powstała z powodu zamierzonego działania lub zaniedbania tego kwalifikowanego dostawcy usług zaufania.

2.   W przypadku gdy dostawcy usług zaufania z wyprzedzeniem należycie powiadomią swoich klientów o ograniczeniach w korzystaniu ze świadczonych przez siebie usług i ograniczenia te mogą być rozpoznane przez strony trzecie, dostawcy usług zaufania nie są odpowiedzialni za szkody powstałe w wyniku korzystania z usług przekraczającego wskazane ograniczenia.

3.   Ust. 1 i 2 mają zastosowanie zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi odpowiedzialności.

Artykuł 17

Organ nadzoru

1.   Państwa członkowskie wyznaczają organ nadzoru z siedzibą na swoim terytorium lub, za obopólnym porozumieniem z innym państwem członkowskim, organ nadzoru z siedzibą w tym innym państwie członkowskim. Organ ten jest odpowiedzialny za zadania nadzoru w wyznaczającym państwie członkowskim.

Organom nadzoru przyznaje się uprawnienia i odpowiednie zasoby niezbędne do wykonywania ich zadań.

2.   Państwa członkowskie notyfikują Komisji nazwy i adresy wyznaczonych przez siebie organów nadzoru.

3.   Organ nadzoru odgrywa następującą rolę:

a)

sprawuje nadzór nad kwalifikowanymi dostawcami usług zaufania mającymi siedzibę na terytorium wyznaczającego państwa członkowskiego w celu zapewnienia – za pomocą działań nadzorczych ex ante i ex post – aby kwalifikowani dostawcy usług zaufania i świadczone przez nich kwalifikowane usługi zaufania spełniały wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu;

b)

podejmuje, w razie konieczności, działania w odniesieniu do niekwalifikowanych dostawców usług zaufania mających siedzibę na terytorium wyznaczającego państwa członkowskiego – za pomocą działań nadzorczych ex post – gdy dowiaduje się, że niekwalifikowani dostawcy usług zaufania lub świadczone przez nich usługi zaufania rzekomo nie spełniają wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

4.   Do celów ust. 3 i z zastrzeżeniem ograniczeń w nim określonych, zadania organu nadzoru obejmują w szczególności:

a)	współpracę z innymi organami nadzoru i udzielanie im pomocy zgodnie z art. 18;

b)	analizowanie raportów z oceny zgodności, o których mowa w art. 20 ust. 1 i art. 21 ust. 1;

c)	informowanie innych organów nadzoru i społeczeństwa o naruszeniach bezpieczeństwa lub utracie integralności zgodnie z art. 19 ust. 2;

d)	składanie sprawozdań Komisji na temat jego głównych działań zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu;

e)	przeprowadzanie audytów lub zwracanie się do jednostki oceniającej zgodność o przeprowadzenie oceny zgodności kwalifikowanych dostawców usług zaufania zgodnie z art. 20 ust. 2;

f)	współpracę z organami ochrony danych, w szczególności przez informowanie ich, bez zbędnej zwłoki, o wynikach audytów kwalifikowanych dostawców usług zaufania, w przypadku gdy, jak się wydaje, doszło do naruszenia przepisów dotyczących ochrony danych osobowych;

g)	przyznawanie dostawcom usług zaufania i świadczonym przez nich usługom statusu kwalifikowanego dostawcy usług zaufania i kwalifikowanych usług, a także odebranie tego statusu zgodnie z art. 20 i 21;

h)	informowanie organu odpowiedzialnego za krajową zaufaną listę, o której mowa w art. 22 ust. 3, o swoich decyzjach o przyznaniu lub odebranie statusu kwalifikowanego, chyba że ten organ jest również organem nadzoru;

i)	weryfikacja istnienia i prawidłowego stosowania przepisów dotyczących planów zakończenia działalności, w przypadkach gdy kwalifikowany dostawca_usług_zaufania zaprzestaje swojej działalności, w tym tego, w jaki sposób zapewnia się dalszą dostępność informacji zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. h);

j)	wymaganie, aby dostawcy usług zaufania eliminowali wszelkie przypadki niespełnienia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

5.   Państwa członkowskie mogą wymagać, by organ nadzoru utworzył, utrzymywał i aktualizował infrastrukturę zaufania zgodnie z warunkami określonymi w prawie krajowym.

6.   Do dnia 31 marca każdego roku każdy organ nadzoru przekazuje Komisji sprawozdanie z jego głównych działań w poprzednim roku kalendarzowym wraz z zestawieniem notyfikacji dotyczących naruszeń otrzymanych od dostawców usług zaufania zgodnie z art. 19 ust. 2.

7.   Komisja udostępnia państwom członkowskim roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 6.

8.   Komisja może w drodze aktów wykonawczych określić formaty i procedury dotyczące sprawozdania, o którym mowa w ust. 6. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

Artykuł 18

Wzajemna pomoc

1.   Organy nadzoru prowadzą współpracę, w ramach której wymieniają się dobrymi praktykami.

Organ nadzoru, na uzasadniony wniosek innego organu nadzoru, udziela temu organowi pomocy, tak aby działania organów nadzoru były prowadzone w spójny sposób. Wzajemna pomoc może obejmować w szczególności wnioski o informacje i środki nadzorcze, takie jak wnioski o przeprowadzenie inspekcji związanych z raportami z oceny zgodności, o których mowa w art. 20 i 21.

2.   Organ nadzoru, do którego kierowany jest wniosek o pomoc, może odrzucić ten wniosek z któregokolwiek z poniższych względów:

a)	organ nadzoru nie jest właściwy do udzielenia pomocy, której dotyczy wniosek;

b)	pomoc, której dotyczy wniosek, nie jest proporcjonalna do działań nadzorczych organu nadzoru prowadzonych zgodnie z art. 17;

c)	udzielenie pomocy, której dotyczy wniosek, byłoby niezgodne z niniejszym rozporządzeniem.

3.   W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą upoważnić swoje odpowiednie organy nadzoru do prowadzenia wspólnych dochodzeń, w których biorą udział pracownicy z organów nadzoru innych państw członkowskich. Ustalenia i procedury dotyczące takich wspólnych działań są uzgadniane i określane przez zainteresowane państwa członkowskie zgodnie z ich prawem krajowym.

Artykuł 24

Wymogi dla kwalifikowanych dostawców usług zaufania

1.   Wydając kwalifikowany certyfikat dla usługi zaufania, kwalifikowany dostawca_usług_zaufania weryfikuje, za pomocą odpowiednich środków i zgodnie z prawem krajowym, tożsamość i, w stosownym przypadku, wszelkie specjalne atrybuty osoby fizycznej lub prawnej, której wydaje kwalifikowany certyfikat.

Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, są weryfikowane przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania albo bezpośrednio, albo polegając na stronie trzeciej zgodnie z prawem krajowym:

a)	przez fizyczną obecność osoby fizycznej lub upoważnionego przedstawiciela osoby prawnej; lub

b)

zdalnie, przy użyciu środka identyfikacji elektronicznej, w przypadku którego przed wydaniem kwalifikowanego certyfikatu zapewniono fizyczną obecność osoby fizycznej lub upoważnionego przedstawiciela osoby prawnej i który spełnia wymogi określone w art. 8 w odniesieniu do średniego lub wysokiego poziomu bezpieczeństwa; lub

c)	za pomocą certyfikatu kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub kwalifikowanej pieczęci elektronicznej wydanych zgodnie z lit. a) lub b); lub

d)	przy użyciu innych metod identyfikacji uznanych na szczeblu krajowym, które zapewniają pewność równoważną, pod względem wiarygodoności, fizycznej obecności. Równoważna pewność musi być potwierdzona przez jednostkę oceniającą zgodność.

2.   Dostawca kwalifikowanych usług zaufania świadczący kwalifikowane usługi zaufania:

a)	informuje organ nadzoru o wszelkich zmianach w świadczeniu kwalifikowanych usług zaufania oraz o zamiarze zaprzestania swej działalności;

b)

zatrudnia pracowników i, w stosownym przypadku, podwykonawców, którzy posiadają niezbędną wiedzę fachową, wiarygodność, doświadczenie i kwalifikacje i którzy przeszli odpowiednie szkolenia na temat przepisów dotyczących bezpieczeństwa i ochrony danych osobowych oraz którzy stosują procedury administracyjne i zarządcze odpowiadające europejskim lub międzynarodowym standardom;

c)	w odniesieniu do ryzyka związanego z odpowiedzialnością za szkody zgodnie z art. 13 utrzymuje dostateczne zasoby finansowe lub dysponuje stosownym ubezpieczeniem od odpowiedzialności zgodnie z prawem krajowym;

d)	przed wejściem w stosunek umowny informuje, w jasny i szczegółowy sposób, wszystkie osoby pragnące skorzystać z kwalifikowanej usługi zaufania o dokładnych warunkach korzystania z tej usługi, w tym o wszelkich ograniczeniach korzystania z niej;

e)	używa wiarygodnych systemów i produktów, które są chronione przed modyfikacją i zapewniają techniczne bezpieczeństwo i wiarygodność procesów przez niego obsługiwanych;

f)

używa wiarygodnych systemów do przechowywania przekazanych mu danych w sprawdzalnej postaci, tak aby: (i) dane były publicznie dostępne do wyszukiwania dopiero po uzyskaniu zgody osoby, do której dane się odnoszą; (ii) tylko upoważnione osoby mogły wprowadzać dane i zmiany w przechowywanych danych; (iii) można było sprawdzać autentyczność danych;

g)	podejmuje odpowiednie środki zapobiegające fałszowaniu i kradzieży danych;

h)

rejestruje i udostępnia przez odpowiedni okres, w tym po zaprzestaniu działalności przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania, wszelkie odpowiednie informacje dotyczące danych wydanych i otrzymanych przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania, w szczególności do celów przedstawienia dowodów w postępowaniach sądowych i do celów zapewnienia ciągłości usług. Rejestracja może odbywać się drogą elektroniczną;

i)	ma aktualny plan zakończenia działalności, aby zapewnić ciągłość usług zgodnie z przepisami zweryfikowanymi przez organ nadzoru na mocy art. 17 ust. 4 lit. i);

j)	zapewnia zgodne z prawem przetwarzanie danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE;

k)	w przypadku kwalifikowanych dostawców usług zaufania wydających kwalifikowane certyfikaty – tworzy i aktualizuje bazę danych dotyczącą certyfikatów.

3.   Jeżeli kwalifikowany dostawca_usług_zaufania wydający kwalifikowane certyfikaty postanowi unieważnić certyfikat, rejestruje on takie unieważnienie w swojej bazie danych dotyczącej certyfikatów i publikuje informację o statusie unieważnienia certyfikatu w odpowiednim czasie, ale w każdym razie w ciągu 24 godzin po otrzymaniu wniosku. Unieważnienie staje się skuteczne natychmiast po jego opublikowaniu.

4.   W odniesieniu do ust. 3 kwalifikowani dostawcy usług zaufania wydający kwalifikowane certyfikaty dostarczają każdej stronie ufającej informacje o statusie ważności lub unieważnienia wydanych przez siebie kwalifikowanych certyfikatów. Informacje te są dostępne co najmniej na poziomie certyfikatu w automatyczny sposób, który jest wiarygodny, nieodpłatny i wydajny, w każdym momencie, także po upływie okresu ważności certyfikatu.

5.   Komisja może w drodze aktów wykonawczych podać numery referencyjne norm dotyczących wiarygodnych systemów i produktów, które spełniają wymogi określone w ust. 2 lit. e) i f) niniejszego artykułu. W przypadku gdy wiarygodne systemy i produkty spełniają te standardy, domniemywa się zgodność z wymogami określonymi w niniejszym artykule. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

SEKCJA 4

Podpisy elektroniczne