Digital Market Act 2022/1925 PL

b)	świadczy podstawową usługę platformową będącą ważnym punktem dostępu, za pośrednictwem którego użytkownicy biznesowi docierają do użytkowników końcowych; oraz

c)	zajmuje ugruntowaną i trwałą pozycję w zakresie prowadzonej przez siebie działalności lub można przewidzieć, że zajmie taką pozycję w niedalekiej przyszłości.

2. Domniemuje się, że przedsiębiorstwo spełnia odpowiednie wymogi określone w ust. 1:

w odniesieniu do ust. 1 lit. a) – jeżeli uzyskało roczny obrót w Unii wynoszący co najmniej 7,5 mld EUR w każdym z ostatnich trzech lat obrotowych lub jeżeli jego średnia kapitalizacja rynkowa lub równoważna rzeczywista wartość rynkowa wynosiła co najmniej 75 mld EUR w ostatnim roku obrotowym oraz świadczy tę samą podstawową usługę platformową w co najmniej trzech państwach członkowskich;

w odniesieniu do ust. 1 lit. b) – jeżeli świadczy podstawową usługę platformową, z której w ostatnim roku obrotowym korzystało co najmniej 45 mln aktywnych miesięcznie użytkowników końcowych mających siedzibę lub miejsce pobytu w Unii oraz co najmniej 10 000 aktywnych rocznie użytkowników biznesowych z siedzibą w Unii, przy czym użytkowników tych identyfikuje się i oblicza się ich liczbę zgodnie z metodyką i wskaźnikami określonymi w załączniku;

c)	w odniesieniu do ust. 1 lit. c) – jeżeli progi ustanowione w lit. b) niniejszego ustępu zostały osiągnięte w każdym z ostatnich trzech lat obrotowych.

3. W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe osiągnie wszystkie progi ustanowione w ust. 2, powiadamia o tym Komisję bezzwłocznie, a w każdym razie w terminie dwóch miesięcy od dnia osiągnięcia tych progów, i przedstawia jej stosowne informacje określone w ust. 2. Takie powiadomienie zawiera stosowne informacje określone w ust. 2 odnoszące się do każdej z podstawowych usług platformowych świadczonych przez przedsiębiorstwo, która osiąga progi ustanowione w ust. 2 lit. b). Za każdym razem, gdy kolejna podstawowa_usługa_platformowa świadczona przez przedsiębiorstwo uprzednio wskazane jako strażnik_dostępu osiąga progi ustanowione w ust. 2 lit. b) i c), przedsiębiorstwo takie powiadamia o tym Komisję w terminie dwóch miesięcy od dnia osiągnięcia tych progów.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawową usługę platformową nie powiadomi Komisji na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu i nie udzieli Komisji – w terminie określonym przez nią we wniosku o udzielenie informacji na podstawie art. 21 – wszystkich stosownych informacji wymaganych przez nią do wskazania danego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, Komisja pozostaje uprawniona do wskazania tego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu w oparciu o informacje, którymi dysponuje.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe zastosuje się do wniosku o udzielenie informacji na podstawie akapitu drugiego niniejszego ustępu lub gdy udzieli informacji po upływie terminu, o którym mowa w tym akapicie, Komisja stosuje procedurę określoną w ust. 4.

4. Komisja – bez zbędnej zwłoki i najpóźniej w terminie 45 dni roboczych od dnia otrzymania kompletnych informacji, o których mowa w ust. 3 – wskazuje jako strażnika dostępu przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe, które osiągnęło wszystkie progi ustanowione w ust. 2.

5. Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe może przedstawić, wraz z powiadomieniem, dostatecznie uzasadnione argumenty w celu wykazania, że na zasadzie wyjątku, choć osiągnęło wszystkie progi określone w ust. 2, to ze względu na okoliczności, w których świadczy odpowiednią podstawową usługę platformową, nie spełnia wymogów wymienionych w ust. 1.

W przypadku gdy Komisja uzna, że argumenty przedstawione na podstawie akapitu pierwszego przez przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie są dostatecznie uzasadnione, ponieważ nie podważają w wyraźny sposób domniemań określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, może odrzucić te argumenty w terminie, o którym mowa w ust. 4, bez stosowania procedury ustanowionej w art. 17 ust. 3.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe przedstawi takie dostatecznie uzasadnione argumenty podważające w wyraźny sposób domniemania określone w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja może – niezależnie od akapitu pierwszego niniejszego ustępu – wszcząć procedurę ustanowioną w art. 17 ust. 3 w terminie, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu.

Jeżeli Komisja stwierdzi, że przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie było w stanie wykazać, że świadczona przez nie odpowiednia podstawowa_usługa_platformowa nie spełnia wymogów wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, wskazuje to przedsiębiorstwo jako strażnika dostępu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 ust. 3.

6. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie metodyki ustalania, czy osiągnięte zostały progi ilościowe ustanowione w ust. 2 niniejszego artykułu, oraz – w razie potrzeby – w celu regularnego dostosowywania tej metodyki do zmian na rynku i rozwoju technologicznego.

7. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez aktualizację metodyki i wykazu wskaźników określonych w załączniku.

8. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 Komisja wskazuje jako strażnika dostępu dowolne przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe, które osiągnęło wszystkie wymogi wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu, ale które nie osiągnęło wszystkich progów ustanowionych w ust. 2 niniejszego artykułu.

W tym celu Komisja bierze pod uwagę niektóre lub wszystkie następujące elementy, w zakresie, w jakim są one istotne dla danego przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe:

a)	wielkość, w tym obrót i kapitalizację rynkową, działalność prowadzoną przez to przedsiębiorstwo oraz jego pozycję;

b)	liczbę użytkowników biznesowych korzystających z podstawowej usługi platformowej w celu docierania do użytkowników końcowych oraz liczbę użytkowników końcowych;

c)	efekty sieciowe i korzyści wynikające z dostępu do danych, w szczególności w odniesieniu do dostępu tego przedsiębiorstwa do danych osobowych i nieosobowych oraz zbierania przez nie takich danych lub jego zdolności analitycznych;

d)	korzyści skali i zakresu odnoszone przez przedsiębiorstwo, w tym pod względem danych oraz, w stosownych przypadkach, jego działalności poza Unią;

e)	uzależnienie użytkowników biznesowych i użytkowników końcowych od jednego dostawcy, w tym koszty zmiany i mechanizmy behawioralne ograniczające zdolność użytkowników biznesowych i użytkowników końcowych do zmiany lub do korzystania z wielu platform („multi-homing”);

f)	struktura korporacyjna mająca formę konglomeratu lub struktura zintegrowana pionowo tego przedsiębiorstwa, na przykład umożliwiająca mu subsydiowanie skrośne, łączenie danych pochodzących z różnych źródeł lub wykorzystywanie swojej pozycji; lub

g)	inne strukturalne cechy działalności lub usług.

Przeprowadzając ocenę na podstawie niniejszego ustępu, Komisja bierze pod uwagę możliwe do przewidzenia zmiany dotyczące elementów wymienionych w akapicie drugim, w tym planowane koncentracje z udziałem innego przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe lub świadczącego dowolne inne usługi w sektorze cyfrowym lub umożliwiającego zbieranie danych.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo świadczące podstawową usługę platformową, które nie osiągnęło progów ilościowych ustanowionych w ust. 2, nie zastosuje się w znacznym stopniu do środków zarządzonych przez Komisję w ramach badania, pomimo wezwania do zastosowania się do tych czynności w rozsądnym terminie i do przedstawienia uwag, Komisja może wskazać to przedsiębiorstwo jako strażnika dostępu na podstawie faktów, którymi dysponuje.

9. W przypadku każdego przedsiębiorstwa wskazanego jako strażnik_dostępu na podstawie ust. 4 lub 8 Komisja zamieszcza w decyzji o wskazaniu wykaz odpowiednich podstawowych usług platformowych świadczonych w ramach tego przedsiębiorstwa, z których każda indywidualnie stanowi ważny punkt dostępu dla użytkowników biznesowych, za pośrednictwem którego docierają oni zgodnie z ust. 1 lit. b) do użytkowników końcowych.

10. Strażnik dostępu jest zobowiązany wypełnić obowiązki ustanowione w art. 5, 6 i 7 w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym podstawowa_usługa_platformowa została wymieniona w decyzji o wskazaniu zgodnie z ust. 9 niniejszego artykułu.

Artykuł 12

Aktualizowanie obowiązków strażników dostępu

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do obowiązków ustanowionych w art. 5 i 6. Te akty delegowane oparte są na badaniach rynku przeprowadzonych na podstawie art. 19, w ramach których stwierdzono konieczność aktualizacji tych obowiązków, by zaradzić praktykom, które ograniczają kontestowalność podstawowych usług platformowych lub są nieuczciwe w taki sam sposób jak praktyki, którym zaradzić mają obowiązki ustanowione w art. 5 i 6.

2. Zakres aktu delegowanego przyjętego zgodnie z ust. 1 jest ograniczony do:

a)	rozszerzenia obowiązku, stosowanego wyłącznie w odniesieniu do niektórych podstawowych usług platformowych, na inne podstawowe usługi platformowe wymienione w art. 2 pkt 2;

b)	rozszerzenia obowiązku, który przynosi korzyści określonym użytkownikom biznesowym lub użytkownikom końcowym, tak by przynosił korzyści innym użytkownikom biznesowym lub użytkownikom końcowym;

c)	określenia sposobu, w jaki mają być wypełniane przez strażników dostępu obowiązki ustanowione w art. 5 i 6 w celu zapewnienia skutecznego ich wypełniania;

d)	rozszerzenia obowiązku, stosowanego wyłącznie w odniesieniu do niektórych usług świadczonych wraz z podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi, na inne usługi świadczone wraz z podstawowymi usługami platformowymi lub wspierające takie usługi;

e)	rozszerzenia obowiązku, który ma zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do niektórych rodzajów danych, na inne rodzaje danych;

f)	dodania dalszych warunków, w przypadku gdy dany obowiązek nakłada określone warunki dotyczące postępowania strażnika dostępu; lub

g)	zastosowania obowiązku regulującego relacje między kilkoma podstawowymi usługami platformowymi strażnika dostępu do relacji między daną podstawową usługą platformową a innymi usługami strażnika dostępu.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wykazu podstawowych funkcjonalności określonych w art. 7 ust. 2 poprzez dodanie lub usunięcie funkcjonalności w ramach usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów.

Te akty delegowane oparte są na badaniach rynku przeprowadzonych na podstawie art. 19, w ramach których stwierdzono konieczność aktualizacji tych obowiązków, by zaradzić praktykom, które ograniczają kontestowalność podstawowych usług platformowych lub są nieuczciwe w taki sam sposób jak praktyki, którym zaradzić mają obowiązki ustanowione w art. 7.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 49 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do obowiązków ustanowionych w art. 7 poprzez określenie sposobu, w jaki mają być wypełniane przez strażników dostępu obowiązki ustanowione w art. 7 w celu zapewnienia skutecznego ich wypełniania. Te akty delegowane oparte są na badaniach rynku przeprowadzonych na podstawie art. 19, w ramach których stwierdzono konieczność aktualizacji tych obowiązków, by zaradzić praktykom, które ograniczają kontestowalność podstawowych usług platformowych lub są nieuczciwe w taki sam sposób jak praktyki, którym zaradzić mają obowiązki ustanowione w art. 7.

5. Praktykę, o której mowa w ust. 1, 3 i 4, uznaje się za ograniczającą kontestowalność podstawowych usług platformowych lub za nieuczciwą, jeżeli:

praktyki tej dopuszczają się strażnicy dostępu i może ona utrudniać innowacje i ograniczać użytkownikom biznesowych i użytkownikom końcowym możliwości wyboru, ponieważ:

(i)

trwale wpływa lub może trwale wpływać na kontestowalność podstawowej usługi platformowej lub innych usług w sektorze cyfrowym ze względu na tworzenie lub wzmacnianie barier wejścia dla innych przedsiębiorstw lub rozszerzania działalności w charakterze dostawcy podstawowej usługi platformowej lub innych usług w sektorze cyfrowym; lub

(ii)	uniemożliwia innym podmiotom uzyskanie takiego samego dostępu do kluczowych zasobów, jakim dysponuje strażnik_dostępu; lub

b)	zachodzi brak równowagi między prawami a obowiązkami użytkowników biznesowych, a strażnik_dostępu uzyskuje od użytkowników biznesowych korzyści, które są nieproporcjonalne względem usługi świadczonej przez tego strażnika dostępu na rzecz tych użytkowników.

Artykuł 13

Przeciwdziałanie obchodzeniu obowiązków

1. Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie może dokonywać segmentacji, podziału, dalszego podziału, fragmentacji lub rozdzielenia tych usług za pomocą środków umownych, handlowych, technicznych lub innych środków w celu obejścia progów ilościowych określonych w art. 3 ust. 2. Tego rodzaju praktyki stosowane przez przedsiębiorstwo nie mogą uniemożliwiać Komisji wskazania takiego przedsiębiorstwa jako strażnika dostępu na podstawie art. 3 ust. 4.

2. Komisja może, jeżeli podejrzewa, że przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe dopuszcza się praktyk określonych w ust. 1, zażądać od tego przedsiębiorstwa wszelkich informacji, które uzna za niezbędne do ustalenia, czy przedsiębiorstwo to dopuszcza się takich praktyk.

3. Strażnik dostępu zapewnia pełne i skuteczne wypełnianie obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7.

4. Strażnik dostępu nie może dopuszczać się zachowań, które w jakikolwiek sposób utrudniają skuteczne wypełnianie obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, niezależnie od tego, czy zachowanie to ma charakter umowny, handlowy, techniczny lub jakikolwiek inny lub czy polega na stosowaniu technik behawioralnych lub projektowaniu interfejsu.

5. Jeżeli przestrzeganie niniejszego rozporządzenia wiąże się z koniecznością uzyskania zgody na zbieranie, przetwarzanie i udostępnianie danych osobowych oraz wykorzystywanie danych osobowych w ramach różnych usług, strażnik_dostępu podejmuje konieczne działania, aby zapewnić użytkownikom biznesowym możliwość bezpośredniego uzyskania zgody na przetwarzanie tych danych w przypadkach, w których zgoda ta jest wymagana na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679 lub dyrektywy 2002/58/WE, albo aby zapewnić przestrzeganie unijnych przepisów i zasad w zakresie ochrony danych i prywatności w inny sposób, w tym – w stosownych przypadkach – poprzez dostarczanie użytkownikom biznesowym należycie zanonimizowanych danych. Strażnik dostępu nie może doprowadzić do sytuacji, w której uzyskanie tej zgody przez użytkownika biznesowego będzie bardziej uciążliwe niż uzyskanie jej na potrzeby usług świadczonych przez samego strażnika dostępu.

6. Strażnik dostępu nie może pogarszać warunków ani obniżać jakości podstawowych usług platformowych świadczonych na rzecz użytkowników biznesowych lub użytkowników końcowych, którzy zdecydowali się skorzystać z praw lub możliwości wyboru ustanowionych w art. 5, 6 i 7, ani sprawiać, że korzystanie z tych praw lub możliwości będzie nadmiernie utrudnione, w tym poprzez oferowanie użytkownikom końcowym możliwości wyboru w sposób nieobiektywny, bądź też przez osłabianie autonomii, procesów decyzyjnych lub swobody wyboru użytkowników końcowych lub użytkowników biznesowych za pośrednictwem struktury, projektu, funkcji lub sposobu działania interfejsu użytkownika lub jego części.

7. W przypadku gdy strażnik_dostępu obchodzi lub próbuje obchodzić którykolwiek z obowiązków określonych w art. 5, 6 lub 7 w jeden ze sposobów opisanych w ust. 4, 5 i 6 niniejszego artykułu, Komisja może wszcząć postępowanie na podstawie art. 20 i przyjąć akt wykonawczy, o którym mowa w art. 8 ust. 2, aby określić środki, które strażnik_dostępu ma wdrożyć.

8. Ust. 6 niniejszego artykułu pozostaje bez uszczerbku dla uprawnień przyznanych Komisji na mocy art. 29, 30 i 31.

Artykuł 18

Badanie rynku dotyczące systematycznego niewypełniania obowiązków

1. Komisja może przeprowadzić badanie rynku w celu ustalenia, czy dany strażnik_dostępu nie dopuszcza się systematycznego niewypełniania obowiązków. Komisja kończy to badanie rynku w terminie 12 miesięcy od daty, o której mowa w art. 16 ust. 3 lit. a). Jeżeli w wyniku badania rynku okaże się, że strażnik_dostępu systematycznie nie wypełnia jednego lub więcej obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 lub 7 i utrzymał, umocnił lub rozszerzył swoją pozycję strażnika dostępu, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 3 ust. 1, Komisja może przyjąć akt wykonawczy, w którym nakłada na takiego strażnika dostępu behawioralne lub strukturalne środki zaradcze, które są proporcjonalne i konieczne do zapewnienia skutecznego przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2. Środek zaradczy nałożony zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu może obejmować – w zakresie, w jakim taki środek zaradczy jest proporcjonalny i konieczny do utrzymania lub przywrócenia uczciwości i kontestowalności, na które wpływa systematyczne niewypełnianie obowiązków – obowiązujący przez ograniczony okres zakaz zawierania przez strażnika dostępu umów dotyczących koncentracji w rozumieniu art. 3 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 w odniesieniu do podstawowych usług platformowych lub innych usług świadczonych w sektorze cyfrowym lub umożliwiających zbieranie danych, na które wpływa systematyczne niewypełnianie obowiązków.

3. Przyjmuje się, że strażnik_dostępu dopuszcza się systematycznego niewypełniania obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, jeżeli Komisja wydała przeciwko takiemu strażnikowi dostępu co najmniej trzy decyzje w sprawie niewypełniania obowiązków na podstawie art. 29 w odniesieniu do dowolnej spośród świadczonych przez niego podstawowych usług platformowych w okresie 8 lat poprzedzających przyjęcie decyzji o rozpoczęciu badania rynku z myślą o możliwym przyjęciu decyzji na podstawie niniejszego artykułu.

4. Komisja przekazuje swoje wstępne ustalenia zainteresowanemu strażnikowi dostępu w terminie 6 miesięcy od daty, o której mowa w art. 16 ust. 3 lit. a). W swoich wstępnych ustaleniach Komisja wyjaśnia, czy wstępnie uznaje warunki określone w ust. 1 niniejszego artykułu za spełnione, oraz wskazuje, które środki zaradcze wstępnie uznaje za konieczne i proporcjonalne.

5. Aby umożliwić zainteresowanym osobom trzecim skuteczne zgłaszanie uwag, Komisja równocześnie z przekazaniem swoich wstępnych ustaleń strażnikowi dostępu na podstawie ust. 4 lub jak najszybciej po przekazaniu tych ustaleń publikuje jawne streszczenie zawierające opis danej sprawy i środków zaradczych, których nałożenie rozważa. Komisja określa rozsądny termin na zgłaszanie takich uwag.

6. W przypadku gdy Komisja zamierza przyjąć decyzję na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu poprzez uczynienie wiążącymi zobowiązań zaproponowanych przez strażnika dostępu zgodnie z art. 25, publikuje jawne streszczenie zawierające opis danej sprawy oraz najważniejszych elementów tych zobowiązań. Zainteresowane osoby trzecie mogą zgłaszać uwagi w rozsądnym terminie określonym przez Komisję.

7. W toku badania rynku Komisja może przedłużyć okres prowadzenia tego badania, jeżeli takie przedłużenie jest uzasadnione ze względów obiektywnych i jeżeli jest proporcjonalne. Takie przedłużenie może również dotyczyć terminu na przekazanie przez Komisję jej wstępnych ustaleń lub terminu na przyjęcie przez nią ostatecznej decyzji. Łączny okres przedłużenia lub przedłużeń dokonanych na podstawie niniejszego ustępu nie może przekraczać 6 miesięcy.

8. Aby zapewnić skuteczne wypełnianie przez strażnika dostępu obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, Komisja regularnie dokonuje przeglądu środków zaradczych, które nakłada zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu. Komisja jest uprawniona do zmiany tych środków zaradczych, jeżeli w wyniku nowego badania rynku stwierdzi, że nie są one skuteczne.

Artykuł 25

Zobowiązania

1. Jeżeli w toku postępowania, o którym mowa w art. 18, strażnik_dostępu zaproponuje podjęcie zobowiązań odnoszących się do odpowiednich podstawowych usług platformowych i mających na celu wypełnienie obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, Komisja może przyjąć akt wykonawczy czyniące te zobowiązania wiążącymi dla danego strażnika dostępu oraz oświadczyć, że nie ma dalszych podstaw do prowadzenia postępowania. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2. Komisja może, na wniosek lub z własnej inicjatywy, wznowić stosowne postępowanie w drodze decyzji, jeżeli:

a)	nastąpiła istotna zmiana stanu faktycznego, na podstawie którego podjęta została decyzja;

b)	dany strażnik_dostępu działa w sposób sprzeczny ze swoimi zobowiązaniami;

c)	decyzja została podjęta na podstawie niekompletnych, nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji dostarczonych przez strony;

d)	zobowiązania nie są skuteczne.

3. Jeżeli Komisja uzna, że zobowiązania zaproponowane przez danego strażnika dostępu nie zapewniają skutecznego wypełniania obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, uzasadnia w decyzji kończącej dane postępowanie, dlaczego nie uczyniła tych zobowiązań wiążącymi.

Artykuł 26

Monitorowanie obowiązków i środków

1. Komisja podejmuje działania konieczne w celu monitorowania skutecznego wdrażania i wypełniania obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7 oraz skutecznego wdrażania i przestrzegania decyzji przyjętych na podstawie art. 8, 18, 24, 25 i 29. Działania te mogą obejmować w szczególności nałożenie na strażnika dostępu obowiązku przechowywania wszystkich dokumentów uznanych za istotne dla oceny wdrażania i wypełniania tych obowiązków oraz wdrażania i przestrzegania tych decyzji.

2. Działania, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować powołanie niezależnych zewnętrznych ekspertów i audytorów, a także powołanie urzędników z właściwych organów krajowych państw członkowskich celem udzielenia Komisji pomocy w zakresie monitorowania wypełniania obowiązków i stosowania się do środków oraz zapewnienia Komisji konkretnej wiedzy, w tym wiedzy specjalistycznej.

Artykuł 29

Niewypełnianie obowiązków

1. Komisja przyjmuje akt wykonawczy zawierający jej stwierdzenie dotyczące niewypełniania obowiązków (zwany dalej „decyzją stwierdzającą niewypełnianie obowiązków”), jeżeli uzna, że strażnik_dostępu:

a)	nie wypełnia któregokolwiek z obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 lub 7;

b)	nie zastosował się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

c)	nie zastosował się do środków zaradczych nałożonych na podstawie art. 18 ust. 1;

d)	nie zastosował się do środków tymczasowych zarządzonych na podstawie art. 24; lub

e)	nie wykonał zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi na podstawie art. 25.

Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2. Komisja dąży do przyjęcia decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków w terminie 12 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania na podstawie art. 20.

3. Przed przyjęciem decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków Komisja przedstawia swoje wstępne ustalenia danemu strażnikowi dostępu. W tych wstępnych ustaleniach Komisja wyjaśnia środki, których wprowadzenie rozważa lub które jej zdaniem dany strażnik_dostępu powinien wprowadzić w celu skutecznego zastosowania się do wstępnych ustaleń.

4. Przed przyjęciem decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków Komisja może konsultować się z osobami trzecimi.

5. W decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków Komisja nakazuje strażnikowi dostępu zaprzestać i zaniechać niewypełniania obowiązków w stosownym terminie oraz przedstawić wyjaśnienia dotyczące sposobu, w jaki zamierza on zastosować się do tej decyzji.

6. Strażnik dostępu przedstawia Komisji opis środków, które wprowadził w celu zapewnienia wykonania decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków.

7. W przypadku gdy Komisja postanowi nie przyjmować decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków, kończy postępowanie w drodze decyzji.

Artykuł 32

Terminy przedawnienia dotyczące nakładania sankcji

1. Uprawnienia przyznane Komisji na podstawie art. 30 i 31 podlegają przedawnieniu wynoszącemu 5 lat.

2. Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym popełniono naruszenie. Jednak w przypadku ciągłych lub powtarzających się naruszeń bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia zaprzestania naruszenia.

3. Wszelkie działania podjęte przez Komisję w celu przeprowadzenia badania rynku lub postępowania w odniesieniu do naruszenia przerywają bieg terminu przedawnienia dotyczącego nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych. Bieg terminu przedawnienia uznaje się za przerwany ze skutkiem od dnia, w którym co najmniej jedno przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw, które uczestniczyły w naruszeniu, zostaną powiadomione o podjętych działaniach. Bieg terminu przedawnienia przerywają w szczególności:

a)	żądanie udzielenia informacji wystosowane przez Komisję;

b)	pisemne upoważnienia do przeprowadzania kontroli udzielone przez Komisję jej urzędnikom;

c)	wszczęcie postępowania przez Komisję na podstawie art. 20.

4. Każde przerwanie terminu przedawnienia powoduje, że termin ten zaczyna biec od początku. Termin przedawnienia upływa jednak najpóźniej w dniu, w którym upływa okres odpowiadający podwójnemu terminowi przedawnienia, a Komisja nie nałożyła grzywny lub okresowej kary pieniężnej. Termin ten przedłuża się o okres, na który bieg terminu przedawnienia został zawieszony na podstawie ust. 5.

5. Bieg terminu przedawnienia dotyczącego nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych ulega zawieszeniu na okres, przez który decyzja Komisji jest przedmiotem postępowania toczącego się przed Trybunałem Sprawiedliwości.

Artykuł 54

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 2 maja 2023 r.

Jednakże art. 3 ust. 6 i 7 oraz art. 40, 46, 47, 48, 49 i 50 stosuje się od dnia 1 listopada 2022 r., a art. 42 i 43 stosuje się od dnia 25 czerwca 2023 r.

Niemniej jednak, jeżeli data 25 czerwca 2023 r. poprzedza datę rozpoczęcia stosowania, o której mowa w akapicie drugim niniejszego artykułu, stosowanie art. 42 i art. 43 zostaje odroczone do daty rozpoczęcia stosowania, o której mowa w akapicie drugim niniejszego artykułu.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 14 września 2022 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodnicząca

R. METSOLA

W imieniu Rady

Przewodniczący

M. BEK

(1) Dz.U. C 286 z 16.7.2021, s. 64.

(2) Dz.U. C 440 z 29.10.2021, s. 67.

(3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 18 lipca 2022 r.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie propagowania sprawiedliwości i przejrzystości dla użytkowników biznesowych korzystających z usług pośrednictwa internetowego (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 57).

(6) Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

(7) Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady („dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych”) (Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22).

(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) (Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1).

(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35).

(10) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/790 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym oraz zmiany dyrektyw 96/9/WE i 2001/29/WE (Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 92).

(11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/882 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 70).

(12) Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29).

(13) Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1).

(14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 36).

(15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, s. 1).

(16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(17) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(18) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).

(19) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(20) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17).

(21) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1828 z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów i uchylająca dyrektywę 2009/22/WE (Dz.U. L 409 z 4.12.2020, s. 1).

(22) Dz.U. C 147 z 26.4.2021, s. 4.

(23) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1).

(24) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (Dz.U. L 194 z 19.7.2016, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

A. Uwagi ogólne

Celem niniejszego załącznika jest określenie metodyki identyfikacji i obliczania „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” dla każdej podstawowej usługi platformowej wymienionej w art. 2 pkt 2. Stanowi on punkt odniesienia umożliwiający przedsiębiorstwu ocenę, czy jego podstawowe usługi platformowe osiągnęły progi ilościowe określone w art. 3 ust. 2 lit. b), w związku z czym zachodzi domniemanie, że spełniają warunek określony w art. 3 ust. 1 lit. b). Taki punkt odniesienia będzie zatem równie istotny dla każdej szerszej oceny przeprowadzanej na podstawie art. 3 ust. 8. Obowiązkiem przedsiębiorstwa jest obliczenie liczby wspomnianych użytkowników z najdokładniejszym przybliżeniem, zgodnie ze wspólnymi zasadami i szczegółową metodyką przedstawioną w niniejszym załączniku. Żaden z elementów niniejszego załącznika nie pozbawia Komisji, w ramach terminów określonych w odpowiednich przepisach niniejszego rozporządzenia, możliwości żądania od przedsiębiorstwa świadczącego podstawowe usługi platformowe dostarczenia informacji niezbędnych do identyfikacji i obliczenia „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych”. Żaden z elementów niniejszego załącznika nie powinien stanowić podstawy prawnej do śledzenia użytkowników. Metodyka zawarta w niniejszym załączniku pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, a mianowicie obowiązków w art. 3 ust. 3 i 8 oraz w art. 13 ust. 3. W szczególności wymagane przestrzeganie art. 13 ust. 3 oznacza również identyfikowanie i obliczanie „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” w oparciu o dokładny pomiar albo najdokładniejsze dostępne przybliżenie zgodnie z faktycznymi zdolnościami w zakresie identyfikacji i obliczania, którymi w danym momencie dysponuje przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe. Pomiary te lub najdokładniejsze dostępne przybliżenie muszą być spójne z danymi przekazywanymi na podstawie art. 15 i obejmować te dane.

W art. 2 pkt 20 i 21 określono definicje „użytkownika końcowego” i „użytkownika biznesowego”, wspólne dla wszystkich podstawowych usług platformowych.

W celu identyfikacji i obliczenia liczby „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” w niniejszym załączniku stosuje się pojęcie „unikalnego użytkownika”. Pojęcie „unikalnego użytkownika” obejmuje „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” liczonych tylko raz w odniesieniu do danej podstawowej usługi platformowej w określonym okresie (tzn. w okresie miesiąca w przypadku „aktywnych użytkowników końcowych” i w okresie roku w przypadku „aktywnych użytkowników biznesowych”), niezależnie od tego, ile razy w tym okresie użytkownicy ci weszli w interakcję z odpowiednią podstawową usługą platformową. Pozostaje to bez uszczerbku dla faktu, że ta sama osoba fizyczna lub prawna może jednocześnie być „aktywnym użytkownikiem końcowym” i „aktywnym użytkownikiem biznesowym” różnych podstawowych usług platformowych.

B. „ Aktywni_użytkownicy_końcowi”

Liczbę „ unikalnych_użytkowników” w odniesieniu do „aktywnych użytkowników końcowych” identyfikuje się zgodnie z najdokładniejszym miernikiem podanym przez przedsiębiorstwo świadczące którąkolwiek z podstawowych usług platformowych, w szczególności:

uznaje się, że zbieranie danych na temat korzystania z podstawowych usług platformowych w oparciu o środowiska logowania jednorazowego lub stałego (środowiska signed-in lub logged-in) stwarza prima facie najmniejsze ryzyko wielokrotnego liczenia tego samego użytkownika, na przykład w związku z korzystaniem przez użytkowników z różnych urządzeń lub platform. Przedsiębiorstwo przedkłada zatem zagregowane zanonimizowane dane dotyczące liczby unikalnych_użytkowników końcowych dla danej podstawowej usługi platformowej w oparciu o środowiska logowania jednorazowego lub stałego, jeżeli takie dane istnieją.

W przypadku podstawowych usług platformowych, do których użytkownicy końcowi mają również dostęp poza środowiskami logowania jednorazowego lub stałego, przedsiębiorstwo dodatkowo przedkłada zagregowane zanonimizowane dane na temat liczby unikalnych_użytkowników końcowych danej podstawowej usługi platformowej w oparciu o alternatywny miernik ujmujący również użytkowników końcowych spoza środowisk logowania jednorazowego lub stałego; miernikami takimi mogą być na przykład adresy IP, identyfikatory plików cookie lub inne identyfikatory, takie jak identyfikatory RFID (identyfikacja za pomocą fal radiowych), pod warunkiem że te adresy lub identyfikatory są obiektywnie niezbędne do świadczenia podstawowych usług platformowych.

Liczba „ użytkowników_końcowych_aktywnych_miesięcznie” oparta jest na średniej liczbie użytkowników_końcowych_aktywnych_miesięcznie w okresie obejmującym przeważającą część roku obrotowego. Pojęcie „przeważającej części roku obrotowego” ma na celu umożliwienie przedsiębiorstwu świadczącemu podstawowe usługi platformowe pominięcia wartości odstających w danym roku. Wartości odstające co do zasady oznaczają dane liczbowe znacznie wykraczające poza standardowe i przewidywalne wartości. Przykładem tego, co może stanowić takie wartości odstające, jest nieprzewidziany wzrost lub spadek interakcji użytkowników z usługą, który miał miejsce w ciągu jednego miesiąca danego roku obrotowego. Wartościami odstającymi nie są dane liczbowe dotyczące wydarzeń powtarzających się co roku, takich jak coroczne promocje sprzedaży.

C. „ Aktywni_użytkownicy_biznesowi”

Liczbę „ unikalnych_użytkowników” w odniesieniu do „aktywnych użytkowników biznesowych” należy ustalać, w stosownych przypadkach, z wykorzystaniem poziomu konta użytkownika, gdzie każde odrębne konto biznesowe powiązane z korzystaniem z podstawowej usługi platformowej świadczonej przez przedsiębiorstwo oznacza unikalnego użytkownika biznesowego danej podstawowej usługi platformowej. Jeżeli pojęcie „konta biznesowego” nie dotyczy danej podstawowej usługi platformowej, przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe ustala liczbę unikalnych_użytkowników biznesowych poprzez odniesienie do danego przedsiębiorstwa.

D. Przekazywanie informacji

Przedsiębiorstwo przekazujące Komisji na podstawie art. 3 ust. 3 informacje dotyczące liczby aktywnych użytkowników końcowych i aktywnych użytkowników biznesowych danej podstawowej usługi platformowej jest odpowiedzialne za zapewnienie kompletności i dokładności tych informacji. W związku z tym:

Przedsiębiorstwo jest odpowiedzialne za przekazywanie danych dotyczących danej podstawowej usługi platformowej w sposób niepowodujący zaniżenia lub zawyżenia liczby aktywnych użytkowników końcowych i aktywnych użytkowników biznesowych (na przykład gdy użytkownicy uzyskują dostęp do podstawowych usług platformowych z wykorzystaniem różnych platform lub urządzeń).

Przedsiębiorstwo jest odpowiedzialne za dostarczenie dokładnych i zwięzłych wyjaśnień co do metodyki stosowanej w celu ustalenia informacji i za ryzyko zaniżenia lub zawyżenia liczby aktywnych użytkowników końcowych i aktywnych użytkowników biznesowych danej podstawowej usługi platformowej oraz za rozwiązania przyjęte w celu wyeliminowania tego ryzyka.

c.	Przedsiębiorstwo dostarcza danych opartych na alternatywnym mierniku, w przypadku gdy Komisja ma wątpliwości co do dokładności danych dostarczonych przez przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe.

Do celów obliczania liczby „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych”:

Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe nie identyfikuje podstawowych usług platformowych należących do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2 jako odrębne usługi, opierając się głównie na fakcie, że świadczone są one z wykorzystaniem różnych nazw domen – czy to krajowych domen najwyższego poziomu (ccTLD), czy funkcjonalnych domen najwyższego poziomu (gTLD) – ani z uwagi na jakiekolwiek atrybuty geograficzne.

Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe uznaje za odrębne te podstawowe usługi platformowe, które wykorzystywane są do różnych celów przez ich użytkowników końcowych lub ich użytkowników biznesowych albo przez obie te grupy, nawet w przypadku gdy ich użytkownicy końcowi lub użytkownicy biznesowi mogą być ci sami i nawet w przypadku gdy usługi te należą do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2.

Przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe uznaje za odrębne te podstawowe usługi platformowe, które są przez nie oferowane w sposób zintegrowany, ale które:

(i)	nie należą do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2 lub

(ii)

wykorzystywane są do różnych celów przez ich użytkowników końcowych lub ich użytkowników biznesowych albo przez obie te grupy, nawet w przypadku gdy ich użytkownicy końcowi lub użytkownicy biznesowi mogą być ci sami i nawet w przypadku gdy usługi te należą do tej samej kategorii podstawowych usług platformowych na podstawie art. 2 pkt 2.

E. Szczegółowe definicje

Poniższa tabela zawiera szczegółowe definicje „aktywnych użytkowników końcowych” i „aktywnych użytkowników biznesowych” dla każdej podstawowej usługi platformowej.

Podstawowe usługi platformowe	Aktywni_użytkownicy_końcowi	Aktywni_użytkownicy_biznesowi
Usługi pośrednictwa internetowego	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z usługą pośrednictwa internetowego, na przykład poprzez aktywne zalogowanie się, dokonanie zapytania, kliknięcie lub przewijanie, lub którzy co najmniej raz w miesiącu dokonali transakcji, korzystając z usługi_pośrednictwa_internetowego.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ciągu całego roku dysponowali co najmniej jedną pozycją w ramach usługi_pośrednictwa_internetowego lub którzy co najmniej raz w miesiącu dokonali transakcji, korzystając z usługi_pośrednictwa_internetowego.
Wyszukiwarki internetowe	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z wyszukiwarką internetową, na przykład poprzez dokonanie zapytania.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych posiadających profesjonalną witrynę internetową (tj. stronę internetową wykorzystywaną w celach komercyjnych lub zawodowych), która w ciągu roku została zaindeksowana lub znajdowała się w indeksie.
Internetowe serwisy społecznościowe	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z internetowym serwisem społecznościowym, na przykład poprzez aktywne zalogowanie się, otwarcie strony, przewijanie, klikanie, polubienie, dokonanie zapytania, zamieszczenie wpisu lub przesłanie komentarza.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ramach internetowego serwisu społecznościowego dysponują pozycją lub kontem biznesowym i którzy co najmniej raz w roku weszli w interakcję z internetowym serwisem społecznościowym, na przykład poprzez aktywne zalogowanie się, otwarcie strony, przewijanie, klikanie, zareagowanie, dokonanie zapytania, zamieszczenie wpisu lub przesłanie komentarza, lub korzystanie z narzędzi dla przedsiębiorstw oferowanych przez serwis.
Usługi platformy udostępniania wideo	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z usługą platformy udostępniania wideo, na przykład poprzez odtworzenie fragmentu treści audiowizualnych, dokonanie zapytania lub zamieszczenie materiału z treściami audiowizualnymi, w tym w szczególności wideo zamieszczanych przez użytkowników.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ciągu roku dostarczyli co najmniej jeden materiał z treściami audiowizualnymi w celu zamieszczenia lub odtworzenia w ramach usługi platformy udostępniania wideo.
Usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu zainicjowali komunikację za pośrednictwem usługi łączności interpersonalnej niewykorzystującej numerów lub w jakikolwiek sposób uczestniczyli w takiej komunikacji.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy co najmniej raz w roku skorzystali z konta biznesowego lub w inny sposób zainicjowali komunikację za pośrednictwem usługi łączności interpersonalnej niewykorzystującej numerów lub w jakikolwiek sposób uczestniczyli w takiej komunikacji, by w sposób bezpośredni komunikować się z użytkownikiem końcowym.
Systemy operacyjne	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych korzystających z urządzenia z systemem operacyjnym, który uruchomiono, zaktualizowano lub wykorzystano co najmniej raz w miesiącu.	Liczba unikalnych programistów, którzy w ciągu roku opublikowali, zaktualizowali lub zaoferowali co najmniej jedną aplikację lub program wykorzystujące język programowania lub jakiekolwiek narzędzia programistyczne systemu operacyjnego lub w jakikolwiek sposób działające w tym systemie operacyjnym.
Wirtualny asystent	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu w jakikolwiek sposób weszli w interakcję z wirtualnym asystentem, na przykład poprzez jego aktywację, zadanie pytania, uzyskanie dostępu do usługi poprzez wydanie polecenia lub sterowanie inteligentnym urządzeniem domowym.	Liczba unikalnych programistów, którzy w ciągu roku zaoferowali co najmniej jedną aplikację wirtualnego asystenta lub funkcjonalność umożliwiającą dostęp do istniejącej aplikacji za pośrednictwem wirtualnego asystenta.
Przeglądarki internetowe	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z wyszukiwarką internetową, na przykład poprzez zamieszczenie zapytania lub adresu strony internetowej w polu URL wyszukiwarki internetowej.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, do których profesjonalnych stron internetowych (tj. stron internetowych wykorzystywanych w celach komercyjnych lub zawodowych) co najmniej raz w ciągu roku uzyskano dostęp za pośrednictwem przeglądarki internetowej lub którzy w ciągu roku zaoferowali wtyczkę, rozszerzenie lub dodatki dla przeglądarki internetowej.
Usługi przetwarzania w chmurze	Liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którzy co najmniej raz w miesiącu weszli w interakcję z jakąkolwiek usługą przetwarzania w chmurze pochodzącą od odnośnego dostawcy usług przetwarzania w chmurze w zamian za jakikolwiek rodzaj wynagrodzenia, niezależnie od tego, czy wynagrodzenie to ma miejsce w tym samym miesiącu.	Liczba unikalnych_użytkowników biznesowych, którzy w ciągu roku świadczyli jakąkolwiek usługę przetwarzania w chmurze opartą na infrastrukturze chmury odnośnego dostawcy usług przetwarzania w chmurze.
Internetowe usługi reklamowe	W przypadku sprzedaży na własny rachunek przestrzeni reklamowych: liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którym co najmniej raz w miesiącu zaprezentowano reklamę. W przypadku usług pośrednictwa reklamowego (w tym sieci reklamowych, giełd reklamowych i wszelkich innych usług pośrednictwa w zakresie reklamy): liczba unikalnych_użytkowników końcowych, którym co najmniej raz w miesiącu zaprezentowano reklamę, co doprowadziło do aktywacji usługi pośrednictwa reklamowego.	W przypadku sprzedaży na własny rachunek przestrzeni reklamowych: liczba unikalnych reklamodawców, których reklama została wyświetlona co najmniej raz w roku. W przypadku usług pośrednictwa reklamowego (w tym sieci reklamowych, giełd reklamowych i wszelkich innych usług pośrednictwa w zakresie reklamy): liczba unikalnych_użytkowników biznesowych (w tym reklamodawców, wydawców lub innych pośredników), którzy w ciągu roku weszli w interakcję z usługą pośrednictwa reklamowego lub byli w ramach takiej usługi obsługiwani.

whereas

keyboard_tab Digital Market Act 2022/1925 PL

Digital Market Act 2022/1925 PL