EIDAS 2014/0910 PL

a)	są neutralne pod względem technologicznym i nie dyskryminują żadnych konkretnych krajowych rozwiązań technicznych w zakresie identyfikacji elektronicznej w danym państwie członkowskim;

b)	są zgodne, w miarę możliwości, z europejskimi i międzynarodowymi standardami;

c)	ułatwiają wdrożenie zasady uwzględniania ochrony prywatności już w fazie projektowania; oraz

d)	zapewniają, aby dane osobowe były przetwarzane zgodnie z dyrektywą 95/46/WE.

4. Ramy interoperacyjności zawierają:

a)	odniesienie do minimalnych wymogów technicznych powiązanych z poziomami bezpieczeństwa określonych w art. 8;

b)	przyporządkowanie krajowych poziomów bezpieczeństwa notyfikowanych systemów identyfikacji elektronicznej względem poziomów bezpieczeństwa na mocy art. 8;

c)	odniesienie do minimalnych wymogów technicznych dotyczących interoperacyjności;

d)	odniesienie do minimalnego zbioru danych identyfikujących osobę unikalnie reprezentujących osobę fizyczną lub prawną, dostępnego w ramach systemów identyfikacji elektronicznej;

e)	regulamin wewnętrzny;

f)	ustalenia dotyczące rozstrzygania sporów; oraz

g)	wspólne operacyjne standardy bezpieczeństwa.

5. Państwa członkowskie współpracują ze sobą, mając na uwadze następujące kwestie:

a)	interoperacyjność systemów identyfikacji elektronicznej notyfikowanych na podstawie art. 9 ust. 1 i systemów identyfikacji elektronicznej, które państwa członkowskie zamierzają notyfikować; oraz

b)	bezpieczeństwo systemów identyfikacji elektronicznej.

6. Współpraca między państwami członkowskimi obejmuje:

a)	wymianę informacji, doświadczeń i dobrych praktyk w zakresie systemów identyfikacji elektronicznej, a w szczególności wymogów technicznych związanych z interoperacyjnością i poziomami bezpieczeństwa;

b)	wymianę informacji, doświadczeń i dobrych praktyk w zakresie pracy z poziomami bezpieczeństwa systemów identyfikacji elektronicznej określonych w art. 8;

c)	wzajemną ocenę systemów identyfikacji elektronicznej objętych niniejszym rozporządzeniem; oraz

d)	analizę istotnych zmian w sytuacji w sektorze identyfikacji elektronicznej.

7. Do dnia 18 marca 2015 r. Komisja ustanowi w drodze aktów wykonawczych niezbędne proceduralne warunki ułatwiania współpracy między państwami członkowskimi, o której mowa w ust. 5 i 6, w celu zapewnienia wysokiego poziomu zaufania i bezpieczeństwa, stosownie do poziomu ryzyka.

8. Do dnia 18 września 2015 r., do celów określenia jednolitych warunków realizacji wymogu, o którym mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem kryteriów określonych w ust. 3 i z uwzględnieniem wyników współpracy między państwami członkowskimi, Komisja przyjmie akty wykonawcze dotyczące ram interoperacyjności określonych w ust. 4.

9. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 7 i 8 niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

ROZDZIAŁ III

USŁUGI ZAUFANIA

SEKCJA 1

Przepisy ogólne

Artykuł 31

Publikacja listy certyfikowanych kwalifikowanych urządzeń do składania podpisu elektronicznego

1. Bez zbędnej zwłoki i nie później niż jeden miesiąc po zakończeniu certyfikacji państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o kwalifikowanych urządzeniach do składania podpisu elektronicznego, które uzyskały certyfikaty od podmiotów, o których mowa w art. 30 ust. 1. Bez zbędnej zwłoki i nie później niż jeden miesiąc po odwołaniu certyfikacji państwa członkowskie przekazują również Komisji informacje o urządzeniach do składania podpisu elektronicznego, które nie są już certyfikowane.

2. Na podstawie otrzymanych informacji Komisja sporządza, publikuje i prowadzi listę certyfikowanych kwalifikowanych urządzeń do składania podpisu elektronicznego.

3. Komisja może w drodze aktów wykonawczych określić formaty i procedury mające zastosowanie na użytek ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.

Artykuł 47

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 30 ust. 4, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 17 września 2014 r.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 30 ust. 4, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność żadnych już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 30 ust. 4 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

whereas

(17) Państwa członkowskie powinny zachęcać sektor prywatny do dobrowolnego korzystania ze środków identyfikacji elektronicznej w ramach notyfikowanego systemu do celów identyfikacji, gdy jest ona potrzebna do celów usług online lub transakcji elektronicznych.
Możliwość korzystania z takich środków identyfikacji elektronicznej sprawiłaby, że sektor prywatny mógłby polegać na elektronicznej identyfikacji i uwierzytelnianiu stosowanych już powszechnie w wielu państwach członkowskich przynajmniej w odniesieniu do usług publicznych, a przedsiębiorstwom i obywatelom ułatwiłaby transgraniczny dostęp do ich usług online.
Aby ułatwić transgraniczne korzystanie z takich środków identyfikacji elektronicznej przez sektor prywatny, możliwość uwierzytelniania zapewniona przez jakiekolwiek państwo członkowskie powinna być dostępna dla stron ufających z sektora prywatnego mających siedzibę poza terytorium tego państwa członkowskiego na tych samych warunkach co warunki stosowane do stron ufających z sektora prywatnego mających siedzibę na terytorium tego państwa członkowskiego.
W rezultacie, jeżeli chodzi o strony ufające z sektora prywatnego, notyfikujące państwo członkowskie może określić warunki dostępu do środków uwierzytelniania.
W takich warunkach dostępu można podawać, czy środki uwierzytelniania powiązane z notyfikowanym systemem są obecnie dostępne dla stron ufających z sektora prywatnego.

- = -

(74) Aby zagwarantować pewność prawa operatorom rynku stosującym już kwalifikowane certyfikaty wydane osobom fizycznym zgodnie z dyrektywą 1999/93/WE, należy przewidzieć odpowiedni okres przejściowy.
Podobnie należy ustanowić środki przejściowe w odniesieniu do bezpiecznych urządzeń do składania podpisu, których zgodność została ustalona zgodnie z dyrektywą 1999/93/WE, a także w odniesieniu do podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, wydających kwalifikowane certyfikaty przed dniem 1 lipca 2016 r.
Ponadto należy również zapewnić Komisji środki do przyjmowania aktów wykonawczych i delegowanych przed tym dniem.

- = -

(75) Daty rozpoczęcia stosowania określone w niniejszym rozporządzeniu nie wpływają na istniejące obowiązki, które już dotyczą państw członkowskich na mocy prawa Unii, w szczególności na mocy dyrektywy 2006/123/WE.

- = -

keyboard_tab EIDAS 2014/0910 PL

EIDAS 2014/0910 PL