keyboard_tab EIDAS 2014/0910 PL
BG CS DA DE EL EN ES ET FI FR GA HR HU IT LV LT MT NL PL PT RO SK SL SV print pdf
- 1 Artykuł 1 Przedmiot
- 7 Artykuł 6 Wzajemne uznawanie
- 3 Artykuł 7 Systemy identyfikacji elektronicznej kwalifikujące się do notyfikowania
- 8 Artykuł 8 Poziomy bezpieczeństwa systemów identyfikacji elektronicznej
- 1 Artykuł 9 Notyfikacja
- 1 Artykuł 10 Naruszenie bezpieczeństwa
- 7 Artykuł 12 Współpraca i interoperacyjność
- 1 Artykuł 17 Organ nadzoru
- 9 Artykuł 19 Wymogi w zakresie bezpieczeństwa mające zastosowanie do dostawców usług zaufania
- 2 Artykuł 24 Wymogi dla kwalifikowanych dostawców usług zaufania
- 1 Artykuł 27 Podpisy elektroniczne w usługach publicznych
- 5 Artykuł 30 Certyfikacja kwalifikowanych urządzeń do składania podpisu elektronicznego
- 1 Artykuł 37 Pieczęcie elektroniczne w usługach publicznych
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
ROZDZIAŁ II
IDENTYFIKACJA ELEKTRONICZNA
ROZDZIAŁ III
USŁUGI ZAUFANIA
SEKCJA 1
Przepisy ogólne
SEKCJA 2
Nadzór
SEKCJA 3
Kwalifikowane usługi zaufania
SEKCJA 4
Podpisy elektroniczne
SEKCJA 5
Pieczęcie elektroniczne
SEKCJA 6
Elektroniczne znaczniki czasu
SEKCJA 7
Usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego
SEKCJA 8
Uwierzytelnianie witryn internetowych
ROZDZIAŁ IV
DOKUMENTY ELEKTRONICZNE
ROZDZIAŁ V
PRZEKAZANIE UPRAWNIEŃ I PRZEPISY WYKONAWCZE
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
- osób prawnych
- identyfikacja elektroniczna
- środek identyfikacji elektronicznej
- dane identyfikujące osobę
- system identyfikacji elektronicznej
- uwierzytelnianie
- strona ufająca
- podmiot sektora publicznego
- podmiot prawa publicznego
- podpisujący
- podpis elektroniczny
- zaawansowany podpis elektroniczny
- kwalifikowany podpis elektroniczny
- dane służące do składania podpisu elektronicznego
- certyfikat podpisu elektronicznego
- kwalifikowany certyfikat podpisu elektronicznego
- usługa zaufania
- kwalifikowana usługa zaufania
- jednostka oceniająca zgodność
- dostawca usług zaufania
- kwalifikowany dostawca usług zaufania
- produkt
- urządzenie do składania podpisu elektronicznego
- kwalifikowane urządzenie do składania podpisu elektronicznego
- podmiot składający pieczęć
- pieczęć elektroniczna
- zaawansowana pieczęć elektroniczna
- kwalifikowana pieczęć elektroniczna
- dane służące do składania pieczęci elektronicznej
- certyfikat pieczęci elektronicznej
- kwalifikowany certyfikat pieczęci elektronicznej
- urządzenie do składania pieczęci elektronicznej
- kwalifikowane urządzenie do składania pieczęci elektronicznej
- elektroniczny znacznik czasu
- kwalifikowany elektroniczny znacznik czasu
- dokument elektroniczny
- usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego
- kwalifikowana usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego
- certyfikat uwierzytelniania witryn internetowych
- kwalifikowany certyfikat uwierzytelniania witryn internetowych
- dane służące do walidacji
- walidacja
- elektronicznej 60
- bezpieczeństwa 56
- identyfikacji 56
- mowa 54
- zaufania 46
- przez 38
- usług 37
- się 36
- zgodnie 36
- członkowskie 34
- nadzoru 26
- których 24
- której 23
- organ 22
- oraz 20
- państwo 19
- przypadku 19
- jest 19
- systemu 19
- usługi 18
- wykonawczych 17
- aktów 16
- państwa 16
- którym 16
- danych 15
- środka 15
- artykuł 14
- systemów 14
- integralności 13
- elektronicznych 13
- online 13
- wykonawcze 13
- ramach 13
- środki 13
- elektroniczne 13
- przyjmuje 12
- procedurą 12
- członkowskim 12
- może 12
- drodze 12
- sprawdzającą 12
- akty 12
- odniesieniu 12
- technicznych 12
- komisja 11
- kwalifikowane 11
- podmiot_sektora_publicznego 11
- osoby 11
- dotyczących 11
- które 10
Artykuł 19
Wymogi w zakresie bezpieczeństwa mające zastosowanie do dostawców usług zaufania
1. Kwalifikowani i niekwalifikowani dostawcy usług zaufania przyjmują odpowiednie środki techniczne i organizacyjne w celu zarządzania ryzykiem, na jakie narażone jest bezpieczeństwo świadczonych przez nich usług zaufania. Przy uwzględnieniu najnowszych osiągnięć w dziedzinie technologii środki te zapewniają poziom bezpieczeństwa współmierny ze stopniem ryzyka. W szczególności należy podjąć środki zapobiegające incydentom związanym z bezpieczeństwem lub minimalizujące ich wpływ oraz należy informować zainteresowane strony o negatywnych skutkach wszelkich takich incydentów.
2. Kwalifikowani i niekwalifikowani dostawcy usług zaufania, bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż 24 godziny od otrzymania informacji o wystąpieniu zdarzenia, zawiadamiają organ nadzoru i, w stosownych przypadkach, inne właściwe podmioty, takie jak właściwy krajowy organ ds. bezpieczeństwa informacji lub organ ochrony danych, o wszelkich przypadkach naruszenia bezpieczeństwa lub utraty integralności, które mają znaczący wpływ na świadczoną usługę zaufania lub przetwarzane w jej ramach dane osobowe..
W przypadku gdy prawdopodobne jest, że naruszenie bezpieczeństwa lub utrata integralności niekorzystnie wpłyną na osobę fizyczną lub prawną, na rzecz której świadczona była usługa_zaufania, dostawca_usług_zaufania bez zbędnej zwłoki zawiadamia także tę osobę fizyczną lub prawną o tym naruszeniu bezpieczeństwa lub utracie integralności.
W stosownych przypadkach, w szczególności jeżeli naruszenie bezpieczeństwa lub utrata integralności dotyczą dwóch lub większej liczby państw członkowskich, zawiadomiony organ nadzoru powiadamia organy nadzoru w pozostałych zainteresowanych państwach członkowskich oraz ENISA.
Zawiadomiony organ nadzoru podaje zaistniałe fakty do wiadomości publicznej lub nakłada taki obowiązek na dostawcę usług zaufania, w przypadku gdy uzna, że ujawnienie naruszenia bezpieczeństwa lub utraty integralności leży w interesie publicznym.
3. Raz do roku organ nadzoru przekazuje ENISA zestawienie zawiadomień o naruszeniach bezpieczeństwa lub utraty integralności otrzymanych od dostawców usług zaufania.
4. Komisja może w drodze aktów wykonawczych:
a) | określić bardziej szczegółowo środki, o których mowa w ust. 1; oraz |
b) | określić formaty i procedury, w tym również terminy, mające zastosowanie na użytek ust. 2. |
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
SEKCJA 3
Kwalifikowane usługi zaufania
Artykuł 1
Przedmiot
W celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i w dążeniu do osiągnięcia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej i usług zaufania niniejsze rozporządzenie:
a) | określa warunki uznawania przez państwa członkowskie środków identyfikacji elektronicznej osób fizycznych i prawnych, objętych notyfikowanym systemem identyfikacji elektronicznej innego państwa członkowskiego; |
b) | określa przepisy dotyczące usług zaufania, w szczególności transakcji elektronicznych; oraz |
c) | ustanawia ramy prawne dla podpisów elektronicznych, pieczęci elektronicznych, elektronicznych znaczników czasu, dokumentów elektronicznych, usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego i usług certyfikacyjnych uwierzytelniania witryn internetowych. |
Artykuł 6
Wzajemne uznawanie
1. Jeżeli zgodnie z prawem krajowym lub zgodnie z krajową praktyką administracyjną dostęp do usługi online świadczonej przez podmiot_sektora_publicznego w jednym państwie członkowskim wymaga identyfikacji elektronicznej przy użyciu środka identyfikacji elektronicznej oraz uwierzytelnienia, w tym pierwszym państwie członkowskim na potrzeby transgranicznego uwierzytelnienia dla tej usługi online uznaje się środek_identyfikacji_elektronicznej wydany w innym państwie członkowskim, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:
a) | środek_identyfikacji_elektronicznej jest wydany w ramach systemu identyfikacji elektronicznej wymienionego w wykazie publikowanym przez Komisję na podstawie art. 9; |
b) | poziom bezpieczeństwa środka identyfikacji elektronicznej odpowiada poziomowi bezpieczeństwa równemu lub wyższemu od poziomu bezpieczeństwa wymaganego przez odpowiedni podmiot_sektora_publicznego na potrzeby dostępu do tej usługi online w pierwszym państwie członkowskim, pod warunkiem że poziom bezpieczeństwa tego środka identyfikacji elektronicznej odpowiada średniemu lub wysokiemu poziomowi bezpieczeństwa; |
c) | odpowiedni podmiot_sektora_publicznego korzysta ze średniego lub wysokiego poziomu bezpieczeństwa w odniesieniu do dostępu do tej usługi online. |
Takiego uznania dokonuje się nie później niż 12 miesięcy po opublikowaniu przez Komisję wykazu, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a).
2. Środek identyfikacji elektronicznej, który jest wydawany w ramach systemu identyfikacji elektronicznej wymienionego w wykazie publikowanym przez Komisję na podstawie art. 9 i który odpowiada niskiemu poziomowi bezpieczeństwa, może być uznany przez podmioty sektora publicznego na potrzeby transgranicznego uwierzytelniania dla usługi online świadczonej przez te podmioty.
Artykuł 7
Systemy identyfikacji elektronicznej kwalifikujące się do notyfikowania
System identyfikacji elektronicznej kwalifikuje się do notyfikowania na podstawie art. 9 ust. 1, jeżeli spełnione zostaną wszystkie następujące warunki:
a) | środki identyfikacji elektronicznej w ramach systemu identyfikacji elektronicznej są wydawane:
|
b) | środki identyfikacji elektronicznej w ramach systemu identyfikacji elektronicznej mogą być używane w celu uzyskania dostępu do co najmniej jednej usługi świadczonej przez podmiot_sektora_publicznego, wymagającej identyfikacji elektronicznej w notyfikującym państwie członkowskim; |
c) | system_identyfikacji_elektronicznej i środki identyfikacji elektronicznej wydane w jego ramach spełniają wymogi co najmniej jednego z poziomów bezpieczeństwa określonych w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 8 ust. 3; |
d) | notyfikujące państwo członkowskie zapewnia, aby dane_identyfikujące_osobę unikalnie reprezentujące daną osobę przyporządkowane były – zgodnie z technicznymi specyfikacjami, standardami i procedurami dotyczącymi odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa określonego w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 8 ust. 3 – osobie fizycznej lub prawnej, o której mowa w art. 3 pkt 1, w momencie wydania środka identyfikacji elektronicznej w ramach tego systemu; |
e) | strona wydająca środek_identyfikacji_elektronicznej w ramach tego systemu zapewnia, aby środek_identyfikacji_elektronicznej był przyporządkowany osobie, o której mowa w lit. d) niniejszego artykułu, zgodnie z technicznymi specyfikacjami, standardami i procedurami dotyczącymi odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa określonego w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 8 ust. 3; |
f) | notyfikujące państwo członkowskie zapewnia dostępność uwierzytelniania online, tak aby każda strona_ufająca mająca siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego mogła potwierdzić dane_identyfikujące_osobę otrzymane w postaci elektronicznej. W odniesieniu do stron ufających innych niż podmioty sektora publicznego notyfikujące państwo członkowskie może określić warunki dostępu do tego uwierzytelnienia. Transgraniczne uwierzytelnienie jest świadczone bezpłatnie, gdy jest ono dokonywane w powiązaniu z usługą online świadczoną przez podmiot_sektora_publicznego. Państwa członkowskie nie nakładają żadnych specjalnych niewspółmiernych wymogów technicznych na strony ufające, które zamierzają dokonać takiego uwierzytelnienia, w przypadku gdyby takie wymogi miały uniemożliwić lub znacznie utrudnić interoperacyjność notyfikowanych systemów identyfikacji elektronicznej; |
g) | co najmniej sześć miesięcy przed notyfikacją na podstawie art. 9 ust. 1 notyfikujące państwo członkowskie przekazuje innym państwom członkowskim do celów wykonania obowiązku na mocy art. 12 ust. 5 opis tego systemu zgodnie z warunkami proceduralnymi ustanowionymi w aktach wykonawczych, o których mowa w art. 12 ust. 7; |
h) | system_identyfikacji_elektronicznej spełnia wymogi określone w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 12 ust. 8. |
Artykuł 8
Poziomy bezpieczeństwa systemów identyfikacji elektronicznej
1. System identyfikacji elektronicznej notyfikowany na podstawie art. 9 ust. 1 określa niski, średni lub wysoki poziom bezpieczeństwa w odniesieniu do środka identyfikacji elektronicznej wydanego w ramach tego systemu.
2. Niski, średni i wysoki poziom bezpieczeństwa oznaczają spełnienie, odpowiednio, następujących kryteriów:
a) | niski poziom bezpieczeństwa odnosi się w kontekście systemu identyfikacji elektronicznej do środka identyfikacji elektronicznej, który zapewnia ograniczony stopień zaufania względem podawanej lub zgłaszanej tożsamości danej osoby i jest charakteryzowany w odniesieniu do technicznych specyfikacji, standardów i procedur powiązanych z nim, w tym zabezpieczeń technicznych, których celem jest obniżenie ryzyka podszycia się lub modyfikacji tożsamości; |
b) | średni poziom bezpieczeństwa odnosi się w kontekście systemu identyfikacji elektronicznej do środka identyfikacji elektronicznej, który zapewnia średni stopień zaufania względem podawanej lub zgłaszanej tożsamości danej osoby i jest charakteryzowany w odniesieniu do technicznych specyfikacji, standardów i procedur powiązanych z nim, w tym zabezpieczeń technicznych, których celem jest znaczne obniżenie ryzyka podszycia się lub modyfikacji tożsamości; |
c) | wysoki poziom bezpieczeństwa odnosi się w kontekście systemu identyfikacji elektronicznej do środka identyfikacji elektronicznej, który zapewnia wyższy stopień zaufania względem podawanej lub zgłaszanej tożsamości danej osoby niż środek_identyfikacji_elektronicznej o średnim poziomie pewności i jest charakteryzowany w odniesieniu do technicznych specyfikacji, standardów i procedur powiązanych z nim, w tym zabezpieczeń technicznych, których celem jest zapobieganie podszyciu się lub modyfikacji tożsamości. |
3. Do dnia 18 września 2015 r., przy uwzględnieniu odpowiednich standardów międzynarodowych i z zastrzeżeniem ust. 2, Komisja określi w drodze aktów wykonawczych minimalne techniczne specyfikacje, standardy i procedury, w odniesieniu do których określone zostaną niski, średni i wysoki poziom bezpieczeństwa dla środka identyfikacji elektronicznej do celów ust. 1.
Te minimalne techniczne specyfikacje, standardy i procedury są określane przez odniesienie do wiarygodności i jakości następujących elementów:
a) | procedury wykazującej i weryfikującej tożsamość osób fizycznych lub prawnych wnioskujących o wydanie środka identyfikacji elektronicznej; |
b) | procedury wydawania wnioskowanego środka identyfikacji elektronicznej; |
c) | mechanizmu uwierzytelniania, w którym osoba fizyczna lub prawna używa środka identyfikacji elektronicznej do potwierdzenia swojej tożsamości wobec strony ufającej; |
d) | jednostki wydającej środek_identyfikacji_elektronicznej; |
e) | każdego innego organu zaangażowanego w ramach wniosku o wydanie środka identyfikacji elektronicznej; oraz |
f) | specyfikacji technicznych i specyfikacji bezpieczeństwa wydanego środka identyfikacji elektronicznej. |
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
Artykuł 9
Notyfikacja
1. Notyfikujące państwo członkowskie notyfikuje Komisji następujące informacje i, bez zbędnej zwłoki, wszelkie późniejsze w nich zmiany:
a) | opis systemu identyfikacji elektronicznej, w tym jego poziomy bezpieczeństwa oraz wydawcę lub wydawców środków identyfikacji elektronicznej w ramach tego systemu; |
b) | mający zastosowanie system nadzoru i informacje na temat systemu odpowiedzialności w odniesieniu do następujących stron:
|
c) | organ lub organy odpowiedzialne za system_identyfikacji_elektronicznej; |
d) | informacje na temat jednostki lub jednostek, które zarządzają rejestracją unikalnych danych identyfikujących osobę; |
e) | opis sposobu spełnienia wymogów określonych w aktach wykonawczych, o których mowa w art. 12 ust. 8; |
f) | opis uwierzytelnienia, o którym mowa w art. 7 lit. f); |
g) | ustalenia dotyczące zawieszania lub unieważniania notyfikowanego systemu identyfikacji elektronicznej lub uwierzytelnienia lub też ich skompromitowanych części. |
2. Rok od daty rozpoczęcia stosowania aktów wykonawczych, o których mowa w art. 8 ust. 3 i art. 12 ust. 8, Komisja opublikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wykaz systemów identyfikacji elektronicznej, które zostały notyfikowane na mocy ust. 1 niniejszego artykułu, oraz podstawowe informacje na ich temat.
3. Jeżeli Komisja otrzyma notyfikację po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zmiany w wykazie, o którym mowa w ust. 2, w terminie dwóch miesięcy od daty otrzymania tej notyfikacji.
4. Państwo członkowskie może przekazać Komisji wniosek o usunięcie z wykazu, o którym mowa w ust. 2, systemu identyfikacji elektronicznej notyfikowanego przez to państwo członkowskie. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej odpowiednie zmiany w wykazie w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania wniosku państwa członkowskiego.
5. Komisja może w drodze aktów wykonawczych określić okoliczności, formaty i procedury dotyczące notyfikacji określonej w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
Artykuł 10
Naruszenie bezpieczeństwa
1. W przypadku gdy nastąpi naruszenie lub częściowa kompromitacja systemu identyfikacji elektronicznej notyfikowanego na podstawie art. 9 ust. 1, albo uwierzytelnienia, o którym mowa w art. 7 lit. f), mające wpływ na wiarygodność transgranicznego uwierzytelnienia tego systemu, notyfikujące państwo członkowskie bezzwłocznie zawiesza lub unieważnia to transgraniczne uwierzytelnianie lub dane skompromitowane części oraz powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję.
2. W przypadku gdy naruszenie lub kompromitacja, o których mowa w ust. 1, zostanie wyeliminowane, notyfikujące państwo członkowskie przywraca transgraniczne uwierzytelnianie i bez zbędnej zwłoki powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję.
3. Jeżeli naruszenie lub kompromitacja, o których mowa w ust. 1, nie zostanie wyeliminowane w ciągu trzech miesięcy od zawieszenia lub unieważnienia, notyfikujące państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o wycofaniu systemu identyfikacji elektronicznej.
Komisja bez zbędnej zwłoki publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej odpowiednie zmiany w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 2.
Artykuł 12
Współpraca i interoperacyjność
1. Krajowe systemy identyfikacji elektronicznej notyfikowane na podstawie art. 9 ust. 1 muszą być interoperacyjne.
2. Do celów ust. 1 ustanowia się ramy interoperacyjności.
3. Ramy interoperacyjności spełniają następujące kryteria:
a) | są neutralne pod względem technologicznym i nie dyskryminują żadnych konkretnych krajowych rozwiązań technicznych w zakresie identyfikacji elektronicznej w danym państwie członkowskim; |
b) | są zgodne, w miarę możliwości, z europejskimi i międzynarodowymi standardami; |
c) | ułatwiają wdrożenie zasady uwzględniania ochrony prywatności już w fazie projektowania; oraz |
d) | zapewniają, aby dane osobowe były przetwarzane zgodnie z dyrektywą 95/46/WE. |
4. Ramy interoperacyjności zawierają:
a) | odniesienie do minimalnych wymogów technicznych powiązanych z poziomami bezpieczeństwa określonych w art. 8; |
b) | przyporządkowanie krajowych poziomów bezpieczeństwa notyfikowanych systemów identyfikacji elektronicznej względem poziomów bezpieczeństwa na mocy art. 8; |
c) | odniesienie do minimalnych wymogów technicznych dotyczących interoperacyjności; |
d) | odniesienie do minimalnego zbioru danych identyfikujących osobę unikalnie reprezentujących osobę fizyczną lub prawną, dostępnego w ramach systemów identyfikacji elektronicznej; |
e) | regulamin wewnętrzny; |
f) | ustalenia dotyczące rozstrzygania sporów; oraz |
g) | wspólne operacyjne standardy bezpieczeństwa. |
5. Państwa członkowskie współpracują ze sobą, mając na uwadze następujące kwestie:
a) | interoperacyjność systemów identyfikacji elektronicznej notyfikowanych na podstawie art. 9 ust. 1 i systemów identyfikacji elektronicznej, które państwa członkowskie zamierzają notyfikować; oraz |
b) | bezpieczeństwo systemów identyfikacji elektronicznej. |
6. Współpraca między państwami członkowskimi obejmuje:
a) | wymianę informacji, doświadczeń i dobrych praktyk w zakresie systemów identyfikacji elektronicznej, a w szczególności wymogów technicznych związanych z interoperacyjnością i poziomami bezpieczeństwa; |
b) | wymianę informacji, doświadczeń i dobrych praktyk w zakresie pracy z poziomami bezpieczeństwa systemów identyfikacji elektronicznej określonych w art. 8; |
c) | wzajemną ocenę systemów identyfikacji elektronicznej objętych niniejszym rozporządzeniem; oraz |
d) | analizę istotnych zmian w sytuacji w sektorze identyfikacji elektronicznej. |
7. Do dnia 18 marca 2015 r. Komisja ustanowi w drodze aktów wykonawczych niezbędne proceduralne warunki ułatwiania współpracy między państwami członkowskimi, o której mowa w ust. 5 i 6, w celu zapewnienia wysokiego poziomu zaufania i bezpieczeństwa, stosownie do poziomu ryzyka.
8. Do dnia 18 września 2015 r., do celów określenia jednolitych warunków realizacji wymogu, o którym mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem kryteriów określonych w ust. 3 i z uwzględnieniem wyników współpracy między państwami członkowskimi, Komisja przyjmie akty wykonawcze dotyczące ram interoperacyjności określonych w ust. 4.
9. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 7 i 8 niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
ROZDZIAŁ III
USŁUGI ZAUFANIA
SEKCJA 1
Przepisy ogólne
Artykuł 17
Organ nadzoru
1. Państwa członkowskie wyznaczają organ nadzoru z siedzibą na swoim terytorium lub, za obopólnym porozumieniem z innym państwem członkowskim, organ nadzoru z siedzibą w tym innym państwie członkowskim. Organ ten jest odpowiedzialny za zadania nadzoru w wyznaczającym państwie członkowskim.
Organom nadzoru przyznaje się uprawnienia i odpowiednie zasoby niezbędne do wykonywania ich zadań.
2. Państwa członkowskie notyfikują Komisji nazwy i adresy wyznaczonych przez siebie organów nadzoru.
3. Organ nadzoru odgrywa następującą rolę:
a) | sprawuje nadzór nad kwalifikowanymi dostawcami usług zaufania mającymi siedzibę na terytorium wyznaczającego państwa członkowskiego w celu zapewnienia – za pomocą działań nadzorczych ex ante i ex post – aby kwalifikowani dostawcy usług zaufania i świadczone przez nich kwalifikowane usługi zaufania spełniały wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu; |
b) | podejmuje, w razie konieczności, działania w odniesieniu do niekwalifikowanych dostawców usług zaufania mających siedzibę na terytorium wyznaczającego państwa członkowskiego – za pomocą działań nadzorczych ex post – gdy dowiaduje się, że niekwalifikowani dostawcy usług zaufania lub świadczone przez nich usługi zaufania rzekomo nie spełniają wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu. |
4. Do celów ust. 3 i z zastrzeżeniem ograniczeń w nim określonych, zadania organu nadzoru obejmują w szczególności:
a) | współpracę z innymi organami nadzoru i udzielanie im pomocy zgodnie z art. 18; |
b) | analizowanie raportów z oceny zgodności, o których mowa w art. 20 ust. 1 i art. 21 ust. 1; |
c) | informowanie innych organów nadzoru i społeczeństwa o naruszeniach bezpieczeństwa lub utracie integralności zgodnie z art. 19 ust. 2; |
d) | składanie sprawozdań Komisji na temat jego głównych działań zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu; |
e) | przeprowadzanie audytów lub zwracanie się do jednostki oceniającej zgodność o przeprowadzenie oceny zgodności kwalifikowanych dostawców usług zaufania zgodnie z art. 20 ust. 2; |
f) | współpracę z organami ochrony danych, w szczególności przez informowanie ich, bez zbędnej zwłoki, o wynikach audytów kwalifikowanych dostawców usług zaufania, w przypadku gdy, jak się wydaje, doszło do naruszenia przepisów dotyczących ochrony danych osobowych; |
g) | przyznawanie dostawcom usług zaufania i świadczonym przez nich usługom statusu kwalifikowanego dostawcy usług zaufania i kwalifikowanych usług, a także odebranie tego statusu zgodnie z art. 20 i 21; |
h) | informowanie organu odpowiedzialnego za krajową zaufaną listę, o której mowa w art. 22 ust. 3, o swoich decyzjach o przyznaniu lub odebranie statusu kwalifikowanego, chyba że ten organ jest również organem nadzoru; |
i) | weryfikacja istnienia i prawidłowego stosowania przepisów dotyczących planów zakończenia działalności, w przypadkach gdy kwalifikowany dostawca_usług_zaufania zaprzestaje swojej działalności, w tym tego, w jaki sposób zapewnia się dalszą dostępność informacji zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. h); |
j) | wymaganie, aby dostawcy usług zaufania eliminowali wszelkie przypadki niespełnienia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu. |
5. Państwa członkowskie mogą wymagać, by organ nadzoru utworzył, utrzymywał i aktualizował infrastrukturę zaufania zgodnie z warunkami określonymi w prawie krajowym.
6. Do dnia 31 marca każdego roku każdy organ nadzoru przekazuje Komisji sprawozdanie z jego głównych działań w poprzednim roku kalendarzowym wraz z zestawieniem notyfikacji dotyczących naruszeń otrzymanych od dostawców usług zaufania zgodnie z art. 19 ust. 2.
7. Komisja udostępnia państwom członkowskim roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 6.
8. Komisja może w drodze aktów wykonawczych określić formaty i procedury dotyczące sprawozdania, o którym mowa w ust. 6. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
Artykuł 19
Wymogi w zakresie bezpieczeństwa mające zastosowanie do dostawców usług zaufania
1. Kwalifikowani i niekwalifikowani dostawcy usług zaufania przyjmują odpowiednie środki techniczne i organizacyjne w celu zarządzania ryzykiem, na jakie narażone jest bezpieczeństwo świadczonych przez nich usług zaufania. Przy uwzględnieniu najnowszych osiągnięć w dziedzinie technologii środki te zapewniają poziom bezpieczeństwa współmierny ze stopniem ryzyka. W szczególności należy podjąć środki zapobiegające incydentom związanym z bezpieczeństwem lub minimalizujące ich wpływ oraz należy informować zainteresowane strony o negatywnych skutkach wszelkich takich incydentów.
2. Kwalifikowani i niekwalifikowani dostawcy usług zaufania, bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż 24 godziny od otrzymania informacji o wystąpieniu zdarzenia, zawiadamiają organ nadzoru i, w stosownych przypadkach, inne właściwe podmioty, takie jak właściwy krajowy organ ds. bezpieczeństwa informacji lub organ ochrony danych, o wszelkich przypadkach naruszenia bezpieczeństwa lub utraty integralności, które mają znaczący wpływ na świadczoną usługę zaufania lub przetwarzane w jej ramach dane osobowe..
W przypadku gdy prawdopodobne jest, że naruszenie bezpieczeństwa lub utrata integralności niekorzystnie wpłyną na osobę fizyczną lub prawną, na rzecz której świadczona była usługa_zaufania, dostawca_usług_zaufania bez zbędnej zwłoki zawiadamia także tę osobę fizyczną lub prawną o tym naruszeniu bezpieczeństwa lub utracie integralności.
W stosownych przypadkach, w szczególności jeżeli naruszenie bezpieczeństwa lub utrata integralności dotyczą dwóch lub większej liczby państw członkowskich, zawiadomiony organ nadzoru powiadamia organy nadzoru w pozostałych zainteresowanych państwach członkowskich oraz ENISA.
Zawiadomiony organ nadzoru podaje zaistniałe fakty do wiadomości publicznej lub nakłada taki obowiązek na dostawcę usług zaufania, w przypadku gdy uzna, że ujawnienie naruszenia bezpieczeństwa lub utraty integralności leży w interesie publicznym.
3. Raz do roku organ nadzoru przekazuje ENISA zestawienie zawiadomień o naruszeniach bezpieczeństwa lub utraty integralności otrzymanych od dostawców usług zaufania.
4. Komisja może w drodze aktów wykonawczych:
a) | określić bardziej szczegółowo środki, o których mowa w ust. 1; oraz |
b) | określić formaty i procedury, w tym również terminy, mające zastosowanie na użytek ust. 2. |
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
SEKCJA 3
Kwalifikowane usługi zaufania
Artykuł 24
Wymogi dla kwalifikowanych dostawców usług zaufania
1. Wydając kwalifikowany certyfikat dla usługi zaufania, kwalifikowany dostawca_usług_zaufania weryfikuje, za pomocą odpowiednich środków i zgodnie z prawem krajowym, tożsamość i, w stosownym przypadku, wszelkie specjalne atrybuty osoby fizycznej lub prawnej, której wydaje kwalifikowany certyfikat.
Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, są weryfikowane przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania albo bezpośrednio, albo polegając na stronie trzeciej zgodnie z prawem krajowym:
a) | przez fizyczną obecność osoby fizycznej lub upoważnionego przedstawiciela osoby prawnej; lub |
b) | zdalnie, przy użyciu środka identyfikacji elektronicznej, w przypadku którego przed wydaniem kwalifikowanego certyfikatu zapewniono fizyczną obecność osoby fizycznej lub upoważnionego przedstawiciela osoby prawnej i który spełnia wymogi określone w art. 8 w odniesieniu do średniego lub wysokiego poziomu bezpieczeństwa; lub |
c) | za pomocą certyfikatu kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub kwalifikowanej pieczęci elektronicznej wydanych zgodnie z lit. a) lub b); lub |
d) | przy użyciu innych metod identyfikacji uznanych na szczeblu krajowym, które zapewniają pewność równoważną, pod względem wiarygodoności, fizycznej obecności. Równoważna pewność musi być potwierdzona przez jednostkę oceniającą zgodność. |
2. Dostawca kwalifikowanych usług zaufania świadczący kwalifikowane usługi zaufania:
a) | informuje organ nadzoru o wszelkich zmianach w świadczeniu kwalifikowanych usług zaufania oraz o zamiarze zaprzestania swej działalności; |
b) | zatrudnia pracowników i, w stosownym przypadku, podwykonawców, którzy posiadają niezbędną wiedzę fachową, wiarygodność, doświadczenie i kwalifikacje i którzy przeszli odpowiednie szkolenia na temat przepisów dotyczących bezpieczeństwa i ochrony danych osobowych oraz którzy stosują procedury administracyjne i zarządcze odpowiadające europejskim lub międzynarodowym standardom; |
c) | w odniesieniu do ryzyka związanego z odpowiedzialnością za szkody zgodnie z art. 13 utrzymuje dostateczne zasoby finansowe lub dysponuje stosownym ubezpieczeniem od odpowiedzialności zgodnie z prawem krajowym; |
d) | przed wejściem w stosunek umowny informuje, w jasny i szczegółowy sposób, wszystkie osoby pragnące skorzystać z kwalifikowanej usługi zaufania o dokładnych warunkach korzystania z tej usługi, w tym o wszelkich ograniczeniach korzystania z niej; |
e) | używa wiarygodnych systemów i produktów, które są chronione przed modyfikacją i zapewniają techniczne bezpieczeństwo i wiarygodność procesów przez niego obsługiwanych; |
f) | używa wiarygodnych systemów do przechowywania przekazanych mu danych w sprawdzalnej postaci, tak aby:
|
g) | podejmuje odpowiednie środki zapobiegające fałszowaniu i kradzieży danych; |
h) | rejestruje i udostępnia przez odpowiedni okres, w tym po zaprzestaniu działalności przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania, wszelkie odpowiednie informacje dotyczące danych wydanych i otrzymanych przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania, w szczególności do celów przedstawienia dowodów w postępowaniach sądowych i do celów zapewnienia ciągłości usług. Rejestracja może odbywać się drogą elektroniczną; |
i) | ma aktualny plan zakończenia działalności, aby zapewnić ciągłość usług zgodnie z przepisami zweryfikowanymi przez organ nadzoru na mocy art. 17 ust. 4 lit. i); |
j) | zapewnia zgodne z prawem przetwarzanie danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE; |
k) | w przypadku kwalifikowanych dostawców usług zaufania wydających kwalifikowane certyfikaty – tworzy i aktualizuje bazę danych dotyczącą certyfikatów. |
3. Jeżeli kwalifikowany dostawca_usług_zaufania wydający kwalifikowane certyfikaty postanowi unieważnić certyfikat, rejestruje on takie unieważnienie w swojej bazie danych dotyczącej certyfikatów i publikuje informację o statusie unieważnienia certyfikatu w odpowiednim czasie, ale w każdym razie w ciągu 24 godzin po otrzymaniu wniosku. Unieważnienie staje się skuteczne natychmiast po jego opublikowaniu.
4. W odniesieniu do ust. 3 kwalifikowani dostawcy usług zaufania wydający kwalifikowane certyfikaty dostarczają każdej stronie ufającej informacje o statusie ważności lub unieważnienia wydanych przez siebie kwalifikowanych certyfikatów. Informacje te są dostępne co najmniej na poziomie certyfikatu w automatyczny sposób, który jest wiarygodny, nieodpłatny i wydajny, w każdym momencie, także po upływie okresu ważności certyfikatu.
5. Komisja może w drodze aktów wykonawczych podać numery referencyjne norm dotyczących wiarygodnych systemów i produktów, które spełniają wymogi określone w ust. 2 lit. e) i f) niniejszego artykułu. W przypadku gdy wiarygodne systemy i produkty spełniają te standardy, domniemywa się zgodność z wymogami określonymi w niniejszym artykule. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
SEKCJA 4
Podpisy elektroniczne
Artykuł 27
Podpisy elektroniczne w usługach publicznych
1. Jeżeli państwo członkowskie wymaga zaawansowanego podpisu elektronicznego do korzystania z usługi online oferowanej przez podmiot_sektora_publicznego lub w jego imieniu, to państwo członkowskie uznaje zaawansowane podpisy elektroniczne, zaawansowane podpisy elektroniczne oparte na kwalifikowanym certyfikacie podpisów elektronicznych oraz kwalifikowane podpisy elektroniczne co najmniej w formatach lub wykorzystujące metody określone w aktach wykonawczych, o których mowa w ust. 5.
2. Jeżeli państwo członkowskie wymaga zaawansowanego podpisu elektronicznego opartego na kwalifikowanym certyfikacie do skorzystania z usługi online oferowanej przez podmiot_sektora_publicznego lub w jego imieniu, to państwo członkowskie uznaje zaawansowane podpisy elektroniczne oparte na kwalifikowanym certyfikacie i kwalifikowane podpisy elektroniczne co najmniej w formatach lub wykorzystujące metody określone w aktach wykonawczych, o których mowa w ust. 5.
3. W przypadku transgranicznego użycia w usłudze online oferowanej przez podmiot_sektora_publicznego państwa członkowskie nie wymagają podpisu elektronicznego o wyższym poziomie bezpieczeństwa niż kwalifikowany podpis_elektroniczny.
4. Komisja może w drodze aktów wykonawczych podać numery referencyjne norm dotyczących zaawansowanych podpisów elektronicznych. W przypadku gdy zaawansowany podpis_elektroniczny spełnia te normy, domniemywa się zgodność z wymogami dotyczącymi zaawansowanych podpisów elektronicznych, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu i w art. 26. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
5. Do dnia 18 września 2015 r. i przy uwzględnieniu istniejących praktyk, standardów i unijnych aktów prawnych Komisja określa w drodze aktów wykonawczych formaty referencyjne zaawansowanych podpisów elektronicznych lub metody referencyjne, w przypadku gdy używane są formaty alternatywne. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
Artykuł 30
Certyfikacja kwalifikowanych urządzeń do składania podpisu elektronicznego
1. Zgodność kwalifikowanych urządzeń do składania podpisu elektronicznego z wymogami określonymi w załączniku II jest certyfikowana przez odpowiednie publiczne lub prywatne podmioty wyznaczone przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji nazwy i adresy podmiotów publicznych lub prywatnych, o których mowa w ust. 1. Komisja udostępnia te informacje państwom członkowskim.
3. Certyfikacja, o której mowa w ust. 1, opiera się na następujących elementach:
a) | procedurze oceny bezpieczeństwa, przeprowadzanej zgodnie z jedną z norm dotyczących oceny bezpieczeństwa produktów informatycznych uwzględnionych na liście sporządzonej zgodnie z akapitem drugim; lub |
b) | procedurze innej niż procedura, o której mowa w lit. a), pod warunkiem że w procedurze tej stosuje się porównywalne poziomy bezpieczeństwa i podmiot publiczny lub prywatny, o którym mowa w ust. 1, zgłosi tę procedurę Komisji. Procedura ta może zostać zastosowana wyłącznie w razie braku norm, o których mowa w lit. a), lub gdy procedura oceny bezpieczeństwa, o której mowa w lit. a), wciąż trwa. |
Komisja sporządza w drodze aktów wykonawczych listę norm dotyczących oceny bezpieczeństwa produktów informatycznych, o których mowa w lit. a). Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2
4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 47, dotyczących ustanowienia specjalnych kryteriów, które muszą spełniać wyznaczone podmioty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.
Artykuł 37
Pieczęcie elektroniczne w usługach publicznych
1. Jeżeli państwo członkowskie wymaga zaawansowanej pieczęci elektronicznej do skorzystania z usługi online oferowanej przez podmiot_sektora_publicznego lub w jego imieniu, to państwo członkowskie uznaje zaawansowane pieczęcie elektroniczne, zaawansowane pieczęcie elektroniczne oparte na kwalifikowanym certyfikacie pieczęci elektronicznych i kwalifikowane pieczęcie elektroniczne co najmniej w formatach lub wykorzystujące metody określone w aktach wykonawczych, o których mowa w ust. 5.
2. Jeżeli państwo członkowskie wymaga zaawansowanej pieczęci elektronicznej opartej na kwalifikowanym certyfikacie do skorzystania z usługi online oferowanej przez podmiot_sektora_publicznego lub w jego imieniu, to państwo członkowskie uznaje zaawansowane pieczęcie elektroniczne oparte na kwalifikowanym certyfikacie i kwalifikowane pieczęcie elektroniczne co najmniej w formatach lub wykorzystujące metody określone w aktach wykonawczych, o których mowa w ust. 5.
3. W przypadku transgranicznego użycia w usłudze online oferowanej przez podmiot_sektora_publicznego państwa członkowskie nie wymagają pieczęci elektronicznej o wyższym poziomie bezpieczeństwa niż kwalifikowana pieczęć_elektroniczna.
4. Komisja może w drodze aktów wykonawczych podać numery referencyjne norm dotyczących zaawansowanych pieczęci elektronicznych. W przypadku gdy zaawansowana pieczęć_elektroniczna spełnia te normy, domniemywa się zgodność z wymogami dotyczącymi zaawansowanych pieczęci elektronicznych, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu i w art. 36. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
5. Do dnia 18 września 2015 r. i przy uwzględnieniu istniejących praktyk, standardów i aktów prawnych Unii Komisja określa w drodze aktów wykonawczych formaty referencyjne zaawansowanych pieczęci elektronicznych lub metody referencyjne, w przypadku gdy używane są formaty alternatywne. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 48 ust. 2.
whereas