keyboard_tab Digital Service Act 2022/2065 PL

1.   Dostawcy usług pośrednich, którzy nie mają siedziby w Unii, ale oferują usługi w Unii wyznaczają na piśmie osobę prawną lub fizyczną do działania w charakterze ich przedstawiciela prawnego w jednym z państw członkowskich, w których dostawca oferuje swoje usługi.

2.   Dostawcy usług pośrednich upoważniają swoich przedstawicieli prawnych do tego, aby właściwe organy państw członkowskich, Komisja oraz Rada Usług Cyfrowych zwracały się do nich – zamiast do takiego dostawcy lub dodatkowo – w odniesieniu do wszystkich kwestii niezbędnych do otrzymywania decyzji wydawanych w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz stosowania się do nich i ich egzekwowania. Dostawcy usług pośrednich przekazują swojemu przedstawicielowi prawnemu niezbędne uprawnienia oraz wystarczające zasoby, aby zagwarantować ich skuteczną i terminową współpracę z właściwymi organami państw członkowskich, Komisją i Radą Usług Cyfrowych oraz zastosowanie się do takich decyzji.

3.   Wyznaczony przedstawiciel prawny może zostać pociągnięty do odpowiedzialności z tytułu niewypełniania obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia bez uszczerbku dla odpowiedzialności dostawcy usług pośrednich i kroków prawnych, które mogą zostać przeciwko niemu podjęte.

4.   Dostawcy usług pośrednich podają koordynatorowi ds. usług cyfrowych w państwie członkowskim, w którym ich przedstawiciel prawny ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, imię i nazwisko lub nazwę, adres pocztowy, adres e-mail oraz numer telefonu tego przedstawiciela prawnego. Dostawcy zapewniają, aby informacje te zostały podane do wiadomości publicznej i aby były łatwo dostępne, prawidłowe oraz aktualne.

5.   Wyznaczenie przedstawiciela prawnego na terytorium Unii zgodnie z ust. 1 nie jest równoznaczne z posiadaniem siedziby w Unii.

1.   Dostawcy usług hostingu wdrażają mechanizmy umożliwiające dowolnej osobie lub dowolnemu podmiotowi zgłoszenie im obecności w ich usłudze określonych informacji, które dana osoba lub dany podmiot uważają za nielegalne_treści. Mechanizmy te muszą być łatwo dostępne i przyjazne dla użytkownika oraz muszą pozwalać na dokonywanie zgłoszeń wyłącznie drogą elektroniczną.

2.   Mechanizmy, o których mowa w ust. 1, muszą być mechanizmami ułatwiającymi dokonywanie wystarczająco precyzyjnych i odpowiednio uzasadnionych zgłoszeń. W tym celu dostawcy usług hostingu przyjmują niezbędne środki umożliwiające im i ułatwiające dokonywanie zgłoszeń zawierających wszystkie poniższe elementy:

3.   Zgłoszenia, o których mowa w niniejszym artykule, uznaje się za dające podstawę do uzyskania faktycznej wiedzy lub wiadomości do celów art. 6 w odniesieniu do określonej informacji, której dotyczą, jeżeli umożliwiają dostawcy usług hostingu działającemu z należytą starannością stwierdzenie – bez szczegółowej analizy prawnej – nielegalnego charakteru danej działalności lub informacji.

4.   Jeżeli zgłoszenie zawiera elektroniczne dane kontaktowe osoby lub podmiotu, które dokonały zgłoszenia, dostawca usług hostingu bez zbędnej zwłoki przesyła takiej osobie lub takiemu podmiotowi potwierdzenie otrzymania zgłoszenia.

5.   Dostawca powiadamia także bez zbędnej zwłoki taką osobę lub taki podmiot o swojej decyzji w odniesieniu do informacji, których dotyczy zgłoszenie, przekazując informacje na temat możliwości odwołania się od podjętej decyzji.

6.   Dostawcy usług hostingu rozpatrują wszystkie zgłoszenia, które otrzymują w ramach mechanizmów, o których mowa w ust. 1, oraz podejmują decyzje w odniesieniu do informacji, których dotyczą zgłoszenia, w sposób terminowy, niearbitralny i obiektywny oraz z zachowaniem należytej staranności. Jeżeli na potrzeby takiego rozpatrywania lub podejmowania decyzji korzystają oni ze zautomatyzowanych środków, uwzględniają informacje na ten temat w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 5.

1.   W przypadku gdy dostawca usług hostingu poweźmie jakiekolwiek informacje dające podstawę do podejrzenia, że popełniono, popełnia się lub może dojść do popełnienia przestępstwa zagrażającego życiu lub bezpieczeństwu osoby lub osób, natychmiast informuje o swoim podejrzeniu organy ścigania lub organy sądowe zainteresowanego państwa członkowskiego lub zainteresowanych państw członkowskich i przekazuje wszystkie dostępne informacje na ten temat.

2.   W przypadku gdy dostawca usług hostingu nie może z dostateczną pewnością wskazać zainteresowanego państwa członkowskiego, informuje organy ścigania państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego siedziba lub w którym jego przedstawiciel prawny ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub informuje Europol.

Do celów niniejszego artykułu zainteresowanym państwem członkowskim jest państwo członkowskie, w którym według podejrzeń popełniono, popełnia się lub może dojść do popełnienia przestępstwa, lub państwo członkowskie, w którym ma miejsce zamieszkania lub znajduje się osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa, lub państwo członkowskie, w którym ma miejsce zamieszkania lub znajduje się ofiara takiego zarzucanego przestępstwa.

1.   Oprócz informacji, o których mowa w art. 15, dostawcy platform internetowych zawierają w sprawozdaniach, o których mowa w tym artykule, następujące informacje:

2.   Do dnia 17 lutego 2023 r., a następnie co najmniej raz na sześć miesięcy dostawcy, w odniesieniu do każdej platformy internetowej lub wyszukiwarki internetowej, publikują w publicznie dostępnej sekcji swojego interfejsu internetowego informacje na temat średniej liczby aktywnych miesięcznie odbiorców usługi w Unii, obliczonej jako średnia liczba w okresie poprzednich sześciu miesięcy oraz zgodnie z metodyką ustanowioną w aktach delegowanych, o których mowa w art. 33 ust. 2, jeżeli te akty delegowane zostały przyjęte.

3.   Dostawcy platform internetowych lub wyszukiwarek internetowych przekazują koordynatorowi ds. usług cyfrowych właściwemu dla miejsca siedziby i Komisji – na ich wniosek i bez zbędnej zwłoki – informacje, o których mowa w ust. 2, zaktualizowane na moment złożenia takiego wniosku. Koordynator ds. usług cyfrowych lub Komisja mogą zażądać, aby dostawca platformy internetowej lub wyszukiwarki internetowej przekazał dodatkowe informacje dotyczące obliczenia, o którym mowa w tym ustępie, w tym wyjaśnienia i uzasadnienie odnośnie do wykorzystanych danych. Informacje te nie mogą zawierać danych osobowych.

4.   Gdy w oparciu o informacje otrzymane na podstawie ust. 2 i 3 niniejszego artykułu koordynator_ds._usług_cyfrowych_właściwy_dla_miejsca_siedziby ma powody, aby uważać, że dostawca platform internetowych lub wyszukiwarek internetowych osiągnął określony w art. 33 ust. 1 próg średniej liczby aktywnych miesięcznie odbiorców usługi w Unii, informuje o tym Komisję.

5.   Dostawcy platform internetowych bez zbędnej zwłoki przekazują Komisji decyzje i uzasadnienia, o których mowa w art. 17 ust. 1, w celu umieszczenia ich w dostępnej publicznie bazie danych nadającej się do odczytu maszynowego zarządzanej przez Komisję. Dostawcy platform internetowych zapewniają, aby przekazywane informacje nie zawierały danych osobowych.

6.   Komisja może przyjmować akty wykonawcze w celu ustanowienia wzorów określających formę, treść i inne szczegóły sprawozdań na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 88.

1.   Dostawcy platform internetowych nie mogą projektować, organizować ani obsługiwać swoich interfejsów internetowych w sposób, który wprowadza w błąd odbiorców usługi lub nimi manipuluje lub w inny istotny sposób zakłóca lub ogranicza zdolność odbiorców ich usługi do podejmowania wolnych i świadomych decyzji.

2.   Zakaz przewidziany w ust. 1 nie ma zastosowania do praktyk objętych dyrektywą 2005/29/WE lub rozporządzeniem (UE) 2016/679.

3.   Komisja może wydać wytyczne dotyczące stosowania ust. 1 do konkretnych praktyk, w szczególności:

1.   W stosownych przypadkach, aby osiągnąć cele określone w art. 61 ust. 2, Rada Usług Cyfrowych w szczególności:

2.   Przy składaniu sprawozdania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem lub, w zależności od przypadku, przy przyjmowaniu odpowiednich decyzji, koordynatorzy ds. usług cyfrowych oraz, w stosownych przypadkach, inne właściwe organy krajowe niestosujące się do skierowanych do nich opinii, wniosków lub zaleceń przyjętych przez Radę Usług Cyfrowych podają przyczyny takiego postępowania, w tym wyjaśnienia dotyczące czynności sprawdzających, działań i środków, które wdrożyli.

1.   W celu wykonywania zadań powierzonych w niniejszej sekcji Komisja może, w drodze zwykłego wniosku lub decyzji, żądać od danego dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej, a także jakiejkolwiek innej osoby fizycznej lub prawnej działającej w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub zawodową, w przypadku których można zasadnie oczekiwać, że dysponują informacjami związanymi z podejrzeniem naruszenia, w tym od organizacji przeprowadzających audyty, o których mowa w art. 37 i art. 75 ust. 2, udzielenia takich informacji w rozsądnym terminie.

2.   Jeżeli Komisja żąda od danego dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub innej osoby, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, udzielenia informacji w drodze zwykłego wniosku, podaje podstawę prawną i cel takiego żądania, wskazuje żądane informacje oraz określa termin, w którym należy udzielić informacji, jak również poucza o grzywnach przewidzianych w art. 74 za udzielenie informacji nieprawidłowych, niekompletnych lub wprowadzających w błąd.

3.   Jeżeli Komisja żąda od danego dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub innej osoby, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, udzielenia informacji w drodze decyzji, podaje podstawę prawną i cel żądania, wskazuje żądane informacje oraz określa termin na ich udzielenie. Komisja poucza również o grzywnach przewidzianych w art. 74 oraz poucza o okresowych karach pieniężnych przewidzianych w art. 76 lub nakłada takie kary pieniężne. Poucza ona również o prawie do kontroli tej decyzji przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

4.   Dostawcy danej bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub inna osoba, o której mowa w ust. 1, lub ich przedstawiciele oraz, w przypadku osób prawnych, spółki lub przedsiębiorstwa lub, w przypadku braku osobowości prawnej, osoby upoważnione do ich reprezentowania z mocy prawa lub na podstawie aktu założycielskiego udzielają żądanych informacji w imieniu danego dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub innej osoby, o której mowa w ust. 1. Należycie upoważnieni do działania prawnicy mogą przekazywać informacje w imieniu swoich klientów. Klienci pozostają w pełni odpowiedzialni za informacje, jeżeli przekazane informacje są niekompletne, nieprawidłowe lub wprowadzające w błąd.

5.   Na wniosek Komisji koordynatorzy ds. usług cyfrowych i inne właściwe organy udzielają Komisji wszelkich informacji niezbędnych do wykonania zadań powierzonych jej w niniejszej sekcji.

6.   Komisja, bez zbędnej zwłoki po wysłaniu zwykłego wniosku lub decyzji, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przesyła ich kopię koordynatorom ds. usług cyfrowych za pośrednictwem systemu wymiany informacji, o którym mowa w art. 85.

1.   W celu wykonywania zadań powierzonych w niniejszej sekcji Komisja może przeprowadzać wszelkie niezbędne kontrole w pomieszczeniach danego dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub innej osoby, o której mowa w art. 67 ust. 1.

2.   Urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez Komisję do przeprowadzenia kontroli są uprawnione do:

3.   Kontrole można również przeprowadzać przy wsparciu audytorów lub ekspertów wyznaczonych przez Komisję na podstawie art. 72 ust. 2, a także koordynatorów ds. usług cyfrowych lub innych właściwych organów krajowych państwa członkowskiego, na którego terytorium przeprowadzana jest kontrola.

4.   W przypadku gdy okazane księgi lub inne rejestry związane ze świadczeniem danej usługi są niekompletne lub gdy odpowiedzi na pytania zadane na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu są nieprawidłowe, niekompletne lub wprowadzające w błąd, urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez Komisję do przeprowadzenia kontroli wykonują swoje uprawnienia po okazaniu pisemnego upoważnienia zawierającego określenie przedmiotu i celu kontroli oraz informacje o sankcjach przewidzianych w art. 74 i 76. Z odpowiednim wyprzedzeniem przed kontrolą Komisja informuje o niej koordynatora ds. usług cyfrowych państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola.

5.   Podczas kontroli urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez Komisję, audytorzy i eksperci wyznaczeni przez Komisję, a także koordynator ds. usług cyfrowych lub inne właściwe organy państwa członkowskiego, na którego terytorium przeprowadzana jest kontrola, mogą żądać od dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub od innej odpowiedniej osoby przedstawienia wyjaśnień dotyczących jej organizacji, funkcjonowania, systemu informatycznego, algorytmów, przetwarzania danych i praktyk biznesowych, a także mogą kierować pytania do ich kluczowego personelu.

6.   Dostawca bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub inna odpowiednia osoba fizyczna lub prawna mają obowiązek poddać się kontroli zarządzonej decyzją Komisji. Decyzja ta określa przedmiot i cel kontroli, termin jej rozpoczęcia i zawiera pouczenie o sankcjach przewidzianych w art. 74 i 76 oraz o prawie do kontroli tej decyzji przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przed podjęciem tej decyzji Komisja konsultuje się z koordynatorem ds. usług cyfrowych państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola.

7.   Urzędnicy koordynatora ds. usług cyfrowych państwa członkowskiego, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola, oraz inne upoważnione lub wyznaczone przez niego osoby, na wniosek tego koordynatora ds. usług cyfrowych lub na wniosek Komisji, aktywnie pomagają urzędnikom i innym osobom towarzyszącym upoważnionym przez Komisję w związku z kontrolą. W tym celu przysługują im uprawnienia wymienione w ust. 2.

8.   W przypadku gdy urzędnicy i inne osoby towarzyszące upoważnione przez Komisję stwierdzą, że dostawca bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub inna odpowiednia osoba sprzeciwia się kontroli zarządzonej na podstawie niniejszego artykułu, państwo członkowskie, na którego terytorium ma zostać przeprowadzona kontrola, na wniosek tych urzędników lub innych osób towarzyszących i zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego, udziela im niezbędnej pomocy, w tym, w stosownych przypadkach na mocy tego prawa krajowego, w postaci środków przymusu zastosowanych przez właściwy organ ścigania, aby umożliwić im przeprowadzenie kontroli.

9.   Jeżeli pomoc przewidziana w ust. 8 wymaga zezwolenia krajowego organu sądowego zgodnie z prawem krajowym danego państwa członkowskiego, o takie zezwolenie występuje koordynator ds. usług cyfrowych tego państwa członkowskiego na wniosek urzędników i innych osób towarzyszących upoważnionych przez Komisję. O wydanie takiego zezwolenia można również wystąpić jako o środek zapobiegawczy.

10.   W przypadku gdy wystąpiono o zezwolenie, o którym mowa w ust. 9, krajowy organ sądowy, do którego wniesiono sprawę, sprawdza, czy decyzja Komisji nakazująca przeprowadzenie kontroli jest autentyczna oraz czy przewidziane środki przymusu nie są arbitralne ani nadmiernie uciążliwe w stosunku do przedmiotu kontroli. Dokonując takiego sprawdzenia, krajowy organ sądowy może zwrócić się do Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem koordynatorów ds. usług cyfrowych danego państwa członkowskiego, o szczegółowe wyjaśnienia dotyczące w szczególności powodów, w oparciu o które Komisja podejrzewa naruszenie niniejszego rozporządzenia, a także dotyczących wagi zarzucanego naruszenia oraz charakteru uczestnictwa dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej lub innej odpowiedniej osoby. Krajowy organ sądowy nie może jednak kwestionować konieczności przeprowadzania kontroli ani żądać udzielenia informacji zawartych w aktach Komisji. Zgodność z prawem decyzji Komisji podlega kontroli jedynie ze strony Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

1.   Przyjmując decyzję na podstawie art. 73 w odniesieniu do popełnionego przez dostawcę bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej naruszenia któregokolwiek z przepisów rozdziału III sekcja 5, Komisja stosuje system wzmożonego nadzoru ustanowiony w niniejszym artykule. Komisja uwzględnia przy tym w jak największym stopniu wszelkie opinie Rady Usług Cyfrowych na podstawie niniejszego artykułu.

2.   W decyzji, o której mowa w art. 73, Komisja zobowiązuje dostawcę danej bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej do sporządzenia i przekazania, w rozsądnym terminie określonym w decyzji, koordynatorom ds. usług cyfrowych, Komisji i Radzie Usług Cyfrowych planu działania określającego niezbędne środki, które są wystarczające do zaprzestania lub usunięcia naruszenia. Środki te obejmują zobowiązanie do przeprowadzenia niezależnego audytu zgodnie z art. 37 ust. 3 i 4 dotyczącego wdrożenia pozostałych środków, wraz z określeniem tożsamości audytorów, jak również metodyki, harmonogramu i działań następczych w związku z audytem. Środki te mogą również obejmować, w stosownych przypadkach, zobowiązanie do przystąpienia do odpowiedniego kodeksu postępowania przewidzianego w art. 45.

3.   W terminie jednego miesiąca od otrzymania planu działania Rada Usług Cyfrowych przekazuje Komisji swoją opinię w jego sprawie. W terminie jednego miesiąca od otrzymania tej opinii Komisja podejmuje decyzję, czy środki określone w planie działania są wystarczające do zaprzestania lub usunięcia naruszenia, i wyznacza rozsądny termin na ich wdrożenie. W tej decyzji uwzględnia się możliwe zobowiązanie do przestrzegania odpowiednich kodeksów postępowania. Komisja następnie monitoruje wdrażanie planu działania. W tym celu dostawca danej bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej przekazuje Komisji sprawozdanie z audytu bez zbędnej zwłoki po jego udostępnieniu i na bieżąco informuje Komisję o środkach podjętych w celu wdrożenia planu działania. Jeżeli jest to konieczne do takiego monitorowania, Komisja może zażądać od dostawcy danej bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej przekazania dodatkowych informacji w rozsądnym terminie wyznaczonym przez Komisję.

Komisja informuje na bieżąco Radę Usług Cyfrowych i koordynatorów ds. usług cyfrowych o wdrażaniu planu działania i jego monitorowaniu.

4.   Komisja może podjąć niezbędne środki zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności z art. 76 ust. 1 lit. e) i art. 82 ust. 1, w przypadku gdy:

1.   Komisja ustanawia i utrzymuje niezawodny i bezpieczny system wymiany informacji wspierający komunikację między koordynatorami ds. usług cyfrowych, Komisją i Radą Usług Cyfrowych. Innym właściwym organom można przyznać dostęp do takiego systemu w razie konieczności wykonywania przez nie zadań powierzonych im zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2.   Koordynatorzy ds. usług cyfrowych, Komisja i Rada Usług Cyfrowych korzystają z tego systemu wymiany informacji do celów wszelkiej komunikacji prowadzonej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

3.   Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające ustalenia praktyczne i operacyjne na potrzeby funkcjonowania systemu wymiany informacji i jego interoperacyjności z pozostałymi odpowiednimi systemami. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 88.