Data Act 2023/2854 PL

1. Użytkownicy, posiadacze danych i odbiorcy danych mają dostęp do organów rozstrzygania sporów, certyfikowanych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu, na potrzeby rozstrzygania sporów na podstawie art. 4 ust. 3 i ust. 9 oraz art. 5 ust. 12, a także sporów w sprawie sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasad i przejrzystego sposobu udostępnienia danych zgodnie z niniejszym rozdziałem i rozdziałem IV.

2. Organy rozstrzygania sporów informują zainteresowane strony o wysokości opłat lub o mechanizmach stosowanych do ustalania wysokości opłat, zanim strony te wystąpią o wydanie decyzji.

3. W przypadku sporów wniesionych do organu rozstrzygania sporów na podstawie art. 4 ust. 3 i ust. 9 oraz art. 5 ust. 12, jeżeli organ rozstrzygania sporów rozstrzygnie spór na korzyść użytkownika lub odbiorcy danych, posiadacz_danych ponosi wszelkie opłaty nałożone przez organ rozstrzygania sporów i zwraca użytkownikowi lub odbiorcy danych wszelkie inne rozsądne koszty poniesione w związku z rozstrzygnięciem sporu. Jeżeli organ rozstrzygania sporów rozstrzygnie spór na korzyść posiadacza danych, użytkownik lub odbiorca_danych nie są zobowiązani do zwrócenia opłat ani innych kosztów, które posiadacz_danych poniósł lub ma ponieść w związku z rozstrzygnięciem sporu, chyba że organ rozstrzygania sporów uzna, że użytkownik lub odbiorca_danych w oczywisty sposób działali w złej wierze.

4. Klienci i dostawcy usług przetwarzania danych mają dostęp do organów rozstrzygania sporów, certyfikowanych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu, na potrzeby rozstrzygania sporów dotyczących naruszeń praw klientów i niewywiązania się z obowiązków przez dostawców usług przetwarzania danych, zgodnie z art. 23 do 31.

5. Państwo członkowskie, w którym ma siedzibę organ rozstrzygania sporów, na wniosek tego organu dokonuje jego certyfikacji, jeżeli organ ten wykazał, że spełnia wszystkie następujące warunki:

a)	jest bezstronny i niezależny oraz będzie wydawać decyzje zgodnie z jasnym, niedyskryminującym i sprawiedliwym regulaminem wewnętrznym;

b)	dysponuje niezbędną wiedzą ekspercką, w szczególności na temat sprawiedliwych, stosownych i niedyskryminujących zasad, w tym rekompensaty, oraz przejrzystego sposobu udostępniania danych, która to wiedza pozwala organowi na skuteczne ustalanie tych zasad;

c)	jest łatwo dostępny za pośrednictwem technologii łączności elektronicznej;

d)	ma możliwość przyjmowania decyzji w sposób szybki, skuteczny i oszczędny w co najmniej jednym języku urzędowym Unii.

6. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji organy rozstrzygania sporów certyfikowane zgodnie z ust. 5. Komisja publikuje wykaz tych organów na specjalnej stronie internetowej i na bieżąco go aktualizuje.

7. Organy rozstrzygania sporów odmawiają rozpatrzenia wniosku o rozstrzygnięcie sporu, który został już wniesiony do innego organu rozstrzygania sporów, bądź do sądu lub trybunału państwa członkowskiego.

8. Organy rozstrzygania sporów dają stronom możliwość wyrażenia, w rozsądnym terminie, swojego stanowiska w sprawach wniesionych przez te strony do tych organów. W tym kontekście każda strona sporu otrzyma stanowiska drugiej strony sporu oraz wszelkie opinie ekspertów. Stronom zapewnia się możliwość ustosunkowania się do tych stanowisk i opinii.

9. Organy rozstrzygania sporów przyjmują decyzję w skierowanych do nich sprawach w ciągu 90 dni od otrzymania wniosku zgodnie z ust. 1 i 4. Decyzje te sporządza się na piśmie lub na trwałym nośniku i opatruje uzasadnieniem.

10. Organy rozstrzygania sporów sporządzają i podają do wiadomości publicznej roczne sprawozdania z działalności. Roczne sprawozdania zawierają w szczególności następujące informacje ogólne:

a)	zbiorcze podsumowanie wyników sporów;

b)	średni czas rozstrzygania sporów;

c)	najczęstsze powody sporów.

11. Aby ułatwić wymianę informacji i najlepszych praktyk, organ rozstrzygania sporów może zdecydować o dodaniu do sprawozdania, o którym mowa w ust. 10, zaleceń dotyczących metod zapobiegania problemom lub ich rozwiązywania.

12. Decyzja organu rozstrzygającego spory jest wiążąca dla stron wyłącznie wtedy, gdy strony wyraźnie zgodziły się na jej wiążący charakter przed rozpoczęciem postępowania w sprawie rozstrzygnięcia sporu.

13. Niniejszy artykuł nie wpływa na prawa stron do dochodzenia skutecznego środka prawnego przed sądem lub trybunałem państwa członkowskiego.

Artykuł 39

Prawo do skutecznego sądowego środka ochrony prawnej

1. Niezależnie od administracyjnych lub innych pozasądowych środków ochrony prawnej każda osoba fizyczna i prawna, których to dotyczy, ma prawo do skutecznego sądowego środka ochrony prawnej przeciwko prawnie wiążącej decyzji właściwych organów.

2. W przypadku gdy właściwy organ nie podejmie działań w odpowiedzi na skargę, każda osoba fizyczna i prawna, których to dotyczy, ma zgodnie z prawem krajowym prawo do skutecznego sądowego środka ochrony prawnej albo do skorzystania z kontroli dokonywanej przez bezstronny organ dysponujący odpowiednią wiedzą specjalistyczną.

3. Postępowania na podstawie niniejszego artykułu toczą się przed sądami lub trybunałami państwa członkowskiego, w którym znajduje się właściwy organ, przeciwko któremu sądowy środek ochrony prawnej został wniesiony indywidualnie lub – w stosownym przypadku – zbiorowo przez przedstawicieli osoby fizycznej lub prawnej lub kilka takich osób.

Artykuł 49

Ocena i przegląd

1. Do dnia 12 września 2028 r. Komisja przeprowadza ocenę niniejszego rozporządzenia i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, a także Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat głównych ustaleń. Ocena ta obejmuje w szczególności:

sytuacje uznawane za sytuacje wyjątkowej potrzeby do celów art. 15 niniejszego rozporządzenia i stosowanie rozdziału V niniejszego rozporządzenia w praktyce, w szczególności doświadczenie organów sektora publicznego, Komisji, Europejskiego Banku Centralnego oraz organów Unii w stosowaniu rozdziału V niniejszego rozporządzenia; liczbę i wynik postępowań wniesionych do właściwego organu na podstawie art. 18 ust. 5 w sprawie stosowania rozdziału V niniejszego rozporządzenia, zgodnie ze zgłoszeniami właściwych organów; skutki innych obowiązków ustanowionych w prawie Unii i prawie krajowym do celów realizacji wniosków o dostęp do informacji; wpływ mechanizmów dobrowolnego dzielenia się danymi, takich jak tych ustanowionych przez organizacje altruizmu danych uznane na podstawie rozporządzenia (UE) 2022/868, na realizację celów rozdziału V niniejszego rozporządzenia oraz rolę danych osobowych w kontekście art. 15 niniejszego rozporządzenia, w tym ewolucję technologii zwiększających prywatność;

b)	wpływ niniejszego rozporządzenia na wykorzystywanie danych w gospodarce, w tym na innowacje w zakresie danych, monetyzację danych oraz usługi pośrednictwa danych oraz na dzielenie się danymi w ramach wspólnych europejskich przestrzeni danych;

c)	dostępność i wykorzystywanie różnych kategorii i rodzajów danych;

d)	wyłączenie niektórych kategorii przedsiębiorstw jako beneficjentów na mocy art. 5;

e)	brak wpływu na prawa własności intelektualnej;

wpływ na tajemnice przedsiębiorstwa, w tym ochronę przed ich niezgodnym z prawem nabywaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem, oraz wpływ mechanizmu umożliwiającego posiadaczowi danych odrzucenie wniosku użytkownika na podstawie art. 4 ust. 8 i art. 5 ust. 11, przy uwzględnieniu w jak największym zakresie wszelkiej zmiany dyrektywy (UE) 2016/943;

g)	czy wykaz nieuczciwych postanowień umownych, o których mowa w art. 13, jest aktualny w świetle nowych praktyk prowadzenia działalności gospodarczej i szybkiego tempa innowacji na rynku;

h)	zmiany w praktykach umownych dostawców usług przetwarzania danych oraz czy prowadzi to do wystarczającego przestrzegania art. 25;

i)	obniżenie opłat za proces zmiany dostawcy nakładanych przez dostawców usług przetwarzania danych, zgodnie ze stopniowym wycofywaniem opłat z tytułu zmiany dostawcy na podstawie art. 29;

j)	wzajemne oddziaływanie między niniejszym rozporządzeniem a innymi aktami prawnymi Unii istotnymi dla gospodarki opartej na danych;

k)	zapobieganie niezgodnemu z prawem dostępowi administracji rządowej do danych nieosobowych;

l)	efektywność systemu egzekwowania przepisów wymaganego na podstawie art. 37;

m)	wpływ niniejszego rozporządzenia na MŚP w odniesieniu do ich innowacyjności i do dostępności usług przetwarzania danych dla unijnych użytkowników oraz do obciążeń związanych z przestrzeganiem nowych obowiązków.

2. Do dnia 12 września 2028 r. Komisja przeprowadza ocenę niniejszego rozporządzenia i przedkłada sprawozdanie na temat jej głównych ustaleń Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, a także Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu. Ocena ta uwzględnia wpływ art. 23 do 31 oraz art. 34 i 35, w szczególności na wycenę i różnorodność usług przetwarzania danych oferowanych w Unii, ze szczególnym uwzględnieniem dostawców będących MŚP.

3. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje niezbędne do przygotowania sprawozdań, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. Na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja może w stosownym przypadku przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia.

whereas

keyboard_tab Data Act 2023/2854 PL

Data Act 2023/2854 PL