Data Act 2023/2854 PL

c)	udostępniania danych przez posiadaczy danych organom sektora publicznego, Komisji, Europejskiemu Bankowi Centralnemu i organom Unii – w przypadku wystąpienia wyjątkowej potrzeby wykorzystania tych danych do celów wykonania określonego zadania realizowanego w interesie publicznym;

d)	ułatwiania zmiany dostawcy usług przetwarzania danych;

e)	wprowadzania zabezpieczeń przed niezgodnym z prawem dostępem osób trzecich do danych nieosobowych; oraz

f)	opracowania norm interoperacyjności wobec danych, które mają być udostępniane, przekazywane i wykorzystywane.

2. Niniejsze rozporządzenie dotyczy danych osobowych i nieosobowych, w tym następujących rodzajów danych i następujących kontekstów:

a)	rozdział II ma zastosowanie do danych, z wyjątkiem treści, dotyczących działania, wykorzystywania i środowiska produktów skomunikowanych i usług powiązanych;

b)	rozdział III ma zastosowanie do wszelkich danych sektora prywatnego podlegających ustawowym obowiązkom w zakresie dzielenia się danymi;

c)	rozdział IV ma zastosowanie do wszelkich danych sektora prywatnego udostępnianych i wykorzystywanych na podstawie umów między przedsiębiorcami;

d)	rozdział V ma zastosowanie do wszelkich danych sektora prywatnego ze szczególnym uwzględnieniem danych nieosobowych;

e)	rozdział VI ma zastosowanie do wszelkich danych i usług przetwarzanych przez dostawców usług przetwarzania danych;

f)	rozdział VII ma zastosowanie do wszelkich danych nieosobowych dostawców usług przetwarzania danych przechowywanych na terenie Unii.

3. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a)	producentów produktów skomunikowanych wprowadzanych do obrotu w Unii i dostawców usług powiązanych, niezależnie od miejsca siedziby tych producentów i dostawców;

b)	znajdujących się w Unii użytkowników produktów skomunikowanych lub usług powiązanych, o których mowa w lit. a);

c)	posiadaczy danych, którzy udostępniają dane odbiorcom danych w Unii, niezależnie od miejsca siedziby tych posiadaczy;

d)	odbiorców danych w Unii, którym dane są udostępniane;

organów sektora publicznego, Komisji, Europejskiego Banku Centralnego oraz organów Unii, które w przypadku wyjątkowej potrzeby wykorzystania tych danych występują do posiadaczy danych z wnioskiem o udostępnienie danych do celów wykonania określonego zadania realizowanego w interesie publicznym, oraz posiadaczy danych, którzy dostarczają tych danych w odpowiedzi na taki wniosek;

f)	dostawców usług przetwarzania danych świadczących takie usługi klientom w Unii, niezależnie od miejsca siedziby tych dostawców;

g)	uczestników przestrzeni danych oraz sprzedawców aplikacji korzystających z inteligentnych umów, a także osób, których działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów w ramach wykonywania umowy.

4. W przypadku gdy w niniejszym rozporządzeniu mowa jest o produktach skomunikowanych lub usługach powiązanych, takie odniesienia rozumie się jako obejmujące również wirtualnych asystentów, o ile wchodzą oni w interakcje z produktem skomunikowanym lub usługą powiązaną.

5. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla prawa Unii i prawa krajowego dotyczących ochrony danych osobowych, prywatności i poufności komunikacji oraz integralności urządzeń końcowych, które mają zastosowanie do danych osobowych przetwarzanych w związku z prawami i obowiązkami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności dla rozporządzenia (UE) 2016/679 i rozporządzenia (UE) 2018/1725 oraz dyrektywy 2002/58/WE, w tym dla uprawnień i kompetencji organów nadzorczych oraz praw osób, których dane dotyczą. W przypadku gdy użytkownicy są osobami, których dane dotyczą, prawa ustanowione w rozdziale II niniejszego rozporządzenia są uzupełnieniem ich prawa dostępu i prawa do przenoszenia danych na mocy art. 15 i 20 rozporządzenia (UE) 2016/679. W razie kolizji pomiędzy niniejszym rozporządzeniem a prawem Unii dotyczącym ochrony danych osobowych lub prywatności lub prawem krajowym przyjętym zgodnie z takim prawem Unii pierwszeństwo ma stosowne prawo Unii lub prawo krajowe dotyczące ochrony danych osobowych lub prywatności.

6. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do ani nie wyklucza dobrowolnych uzgodnień dotyczących wymiany danych między podmiotami prywatnymi i publicznymi, w szczególności dobrowolnych uzgodnień dotyczących dzielenia się danymi.

Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na unijne i krajowe akty prawne przewidujące dzielenie się danymi, dostęp do nich i ich wykorzystywanie do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania lub ścigania czynów zabronionych lub wykonywania kar, lub do celów celnych i podatkowych, w szczególności na rozporządzenia (UE) 2021/784, (UE) 2022/2065 i (UE) 2023/1543, dyrektywę (UE) 2023/1544, ani na współpracę międzynarodową w tej dziedzinie. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do zbierania danych, dzielenia się nimi i ich wykorzystywania lub dostępu do danych na mocy rozporządzenia (UE) 2015/847 oraz dyrektywy (UE) 2015/849. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do dziedzin niewchodzących w zakres prawa Unii i w żadnym wypadku nie wpływa na kompetencje państw członkowskich dotyczące bezpieczeństwa publicznego, obronności lub bezpieczeństwa narodowego, niezależnie od rodzaju podmiotu, któremu państwa członkowskie powierzyły wykonywanie zadań związanych z tymi kompetencjami, ani od ich uprawnień do ochrony innych zasadniczych funkcji państwa, w tym zapewniania integralności terytorialnej państwa oraz utrzymywania porządku publicznego. Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na kompetencje państw członkowskich dotyczące administracji celnej i podatkowej lub zdrowia i bezpieczeństwa obywateli.

7. Niniejsze rozporządzenie uzupełnia podejście samoregulacyjne przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2018/1807 poprzez wprowadzenie dodatkowych obowiązków o zasięgu ogólnym dotyczących zmiany dostawców w chmurze.

8. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla unijnych i krajowych aktów prawnych przewidujących ochronę praw własności intelektualnej, w szczególności dyrektywy 2001/29/WE, 2004/48/WE oraz (UE) 2019/790.

9. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla prawa unijnego i jest uzupełnieniem tego prawa służącego wspieraniu interesów konsumentów, zapewnianiu konsumentom wysokiego poziomu ochrony oraz ochronie ich zdrowia, bezpieczeństwa i interesów ekonomicznych, w szczególności dyrektywy 93/13/EWG, 2005/29/WE i 2011/83/UE.

10. Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia zawierania umów o dobrowolnym, zgodnym z prawem dzieleniu się danymi, w tym umów zawieranych na zasadzie wzajemności, które są zgodne z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 19

Obowiązki organów sektora publicznego, Komisji, Europejskiego Banku Centralnego i organów Unii

1. Organ sektora publicznego, Komisja, Europejski Bank Centralny lub organ Unii, które otrzymały dane zgodnie z wnioskiem złożonym na podstawie art. 14:

a)	nie wykorzystują danych w sposób niezgodny z celem, w którym o nie wystąpiono;

b)	wdrożyły środki techniczne i organizacyjne chroniące poufność i integralność żądanych danych oraz bezpieczeństwo przekazywania danych, w szczególności danych osobowych, oraz chronią prawa i wolności osób, których dane dotyczą;

usuwają dane, gdy tylko przestaną one być niezbędne do określonego celu, i bez zbędnej zwłoki informują o ich usunięciu posiadacza danych oraz osoby fizyczne lub organizacje, które otrzymały dane na podstawie art. 21 ust. 1, chyba że prawo Unii lub prawo krajowe dotyczące publicznego dostępu do dokumentów wymaga archiwizacji danych w kontekście obowiązków dotyczących przejrzystości.

2. Organ sektora publicznego, Komisja, Europejski Bank Centralny, organ Unii lub osoba trzecia otrzymujące dane na podstawie niniejszego rozdziału:

a)	nie wykorzystują danych lub informacji o sytuacji ekonomicznej, aktywach oraz metodach produkcji lub działalności posiadacza danych, aby opracować lub udoskonalić produkt_skomunikowany lub usługę powiązaną konkurujące z produktem skomunikowanym lub usługą powiązaną posiadacza danych;

b)	nie dzielą się danymi z inną osobą trzecią w jakimkolwiek z celów, o których mowa w lit. a).

3. Ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa organowi sektora publicznego, Komisji, Europejskiemu Bankowi Centralnemu lub organowi Unii jest wymagane wyłącznie w zakresie, w jakim jest to bezwzględnie konieczne do osiągnięcia celu wniosku złożonego na podstawie art. 15. W takim przypadku posiadacz_danych lub, jeżeli nie jest tą samą osobą, posiadacz_tajemnicy_przedsiębiorstwa identyfikują dane chronione, w tym w stosownych metadanych, jako tajemnice przedsiębiorstwa. Przed ujawnieniem tajemnic przedsiębiorstwa organ_sektora_publicznego, Komisja, Europejski Bank Centralny lub organ Unii stosują wszelkie niezbędne i odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, aby chronić poufność tajemnic przedsiębiorstwa, w tym w stosownym przypadku używają modelowych postanowień umownych, norm technicznych oraz kodeksów postępowania.

4. Organ sektora publicznego, Komisja, Europejski Banki Centralny lub organ Unii odpowiadają za bezpieczeństwo otrzymanych danych.

Artykuł 25

Postanowienia umowne dotyczące zmiany dostawcy

1. Prawa klienta i obowiązki dostawcy usługi przetwarzania danych w odniesieniu do zmiany dostawcy takich usług lub w stosownym przypadku do przeniesienia do lokalnej infrastruktury ICT zostaną jasno określone w umowie zawartej na piśmie. Dostawca usług przetwarzania danych udostępnia taką umowę klientowi przed podpisaniem w sposób umożliwiający klientowi jej przechowywanie i reprodukowanie.

2. Bez uszczerbku dla dyrektywy (UE) 2019/770 w umowie, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu znajdują się co najmniej następujące elementy:

postanowienia umowne umożliwiające klientowi na wniosek zmianę dostawcy usług przetwarzania danych na innego dostawcę usług przetwarzania danych lub przeniesienie wszystkich danych eksportowalnych i aktywów cyfrowych do lokalnej infrastruktury ICT bez zbędnej zwłoki i w żadnym razie nie później niż po upływie obowiązkowego maksymalnego okresu przejściowego wynoszącego 30 dni kalendarzowych i rozpoczynającego się po maksymalnym okresie wypowiedzenia, o którym mowa w lit. d), kiedy to umowa o świadczenie usług nadal ma zastosowanie, a dostawca usług przetwarzania danych:

(i)	zapewnia klientowi i osobom trzecim upoważnionym przez klienta uzasadnioną pomoc w procesie zmiany dostawcy;

(ii)	postępuje z należytą starannością w celu utrzymania ciągłości działalności i kontynuuje świadczenie funkcji lub usług przewidzianych w umowie;

(iii)

przedstawia jasne informacje o znanych zagrożeniach dla ciągłości świadczenia funkcji lub usług po stronie wyjściowego dostawcy usług przetwarzania danych;

(iv)

zapewnia, aby w trakcie całego procesu zmiany dostawcy utrzymany został wysoki poziom bezpieczeństwa, w szczególności bezpieczeństwa danych podczas ich przekazywania i dalszego bezpieczeństwa danych podczas okresu zatrzymywania, o którym mowa w lit. c), zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa Unii lub prawa krajowego;

b)	zobowiązanie dostawcy usług przetwarzania danych do wsparcia strategii odejścia klienta w odniesieniu do usług objętych umową, w tym poprzez przekazanie wszelkich istotnych informacji;

postanowienie umowne określające, że umowa zostaje uznana za rozwiązaną, a klient zostaje poinformowany o jej rozwiązaniu w jednym z następujących przypadków:

(i)	w stosownym przypadku po pomyślnym zakończeniu procesu zmiany dostawcy;

(ii)	na zakończenie maksymalnego okresu wypowiedzenia, o którym mowa w lit. d), w przypadku gdy klient nie chce zmienić dostawcy, ale chce usunąć wszystkie swoje dane eksportowalne i aktywa_cyfrowe po zakończeniu usługi;

d)	maksymalny okres wypowiedzenia rozpoczynający proces zmiany dostawcy i nieprzekraczający dwóch miesięcy;

e)	szczegółowa specyfikacja wszystkich kategorii danych i aktywów cyfrowych, które można przenieść w trakcie procesu zmiany dostawcy, w tym co najmniej wszystkich danych eksportowalnych;

szczegółowa specyfikacja kategorii danych specyficznych dla wewnętrznego funkcjonowania dostawcy usługi przetwarzania danych, które są wyłączone spośród danych eksportowalnych przewidzianych w lit. e) niniejszego ustępu, w przypadku gdy istnieje ryzyko naruszenia tajemnic przedsiębiorstwa dostawcy, o ile wyłączenia te nie utrudniają ani nie opóźniają procesu zmiany dostawcy, o którym mowa w art. 23;

g)	minimalny okres, w którym można pobrać dane, wynoszący co najmniej 30 dni kalendarzowych, rozpoczynający się po zakończeniu okresu przejściowego uzgodnionego między klientem a dostawcą usług przetwarzania danych, zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu i ust. 4;

postanowienie umowne gwarantujące całkowite usunięcie wszystkich danych eksportowalnych i aktywów cyfrowych wygenerowanych bezpośrednio przez klienta lub bezpośrednio dotyczących klienta po upływie okresu pobierania, o którym mowa w lit. g), lub po upływie alternatywnego uzgodnionego okresu w terminie późniejszym niż termin upływu okresu pobierania, o którym mowa w lit. g), pod warunkiem że pomyślnie ukończony został proces zmiany dostawcy;

i)	opłaty_z tytułu_zmiany_dostawcy, które dostawcy usług przetwarzania danych mogą nałożyć zgodnie z art. 29.

3. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera postanowienia umowne określające, że klient może powiadomić dostawcę usług przetwarzania danych o swojej decyzji, aby po upływie maksymalnego okresu wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 2 lit. d), wykonać co najmniej jedno z następujących działań:

a)	zmienić dostawcę usług przetwarzania danych na innego dostawcę, w którym to przypadku klient przedstawia niezbędne dane tego innego dostawcy;

b)	przejść na lokalną infrastrukturę ICT;

c)	usunąć jego dane eksportowalne i aktywa_cyfrowe.

4. W przypadku gdy obowiązkowy maksymalny okres przejściowy określony w ust. 2 lit. a) jest technicznie niemożliwy, dostawca usług przetwarzania danych powiadamia o tym klienta w terminie 14 dni roboczych od złożenia wniosku o zmianę dostawcy, należycie uzasadnia techniczną niewykonalność i wskazuje zastępczy okres przejściowy, który nie może przekroczyć siedmiu miesięcy. Zgodnie z ust. 1 ciągłość usługi zostaje zapewniona przez cały zastępczy okres przejściowy.

5. Bez uszczerbku dla ust. 4 umowa, o której mowa w ust. 1 zawiera postanowienia umowne zapewniające klientowi prawo do jednokrotnego przedłużenia okresu przejściowego o okres, który klient uznaje za właściwszy z uwagi na własne cele.

Artykuł 37

Właściwe organy i koordynatorzy danych

1. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ lub właściwe organy odpowiedzialne za stosowanie i egzekwowanie niniejszego rozporządzenia (zwane dalej „właściwymi organami”). Państwa członkowskie mogą ustanowić co najmniej jeden nowy organ lub oprzeć się na organach już istniejących.

2. W przypadku gdy państwo członkowskie wyznaczy więcej niż jeden właściwy organ, wyznacza spośród nich koordynatora danych, który ułatwia współpracę między właściwymi organami i pomaga podmiotom objętym zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia we wszystkich sprawach związanych z jego stosowaniem i egzekwowaniem. Właściwe organy, wykonując zadania i uprawnienia przyznane im na podstawie ust. 5, współpracują ze sobą nawzajem.

3. Organy nadzorcze odpowiedzialne za monitorowanie stosowania rozporządzenia (UE) 2016/679 są odpowiedzialne za monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie ochrony danych osobowych. Stosuje się odpowiednio rozdziały VI i VII rozporządzenia (UE) 2016/679.

Europejski Inspektor Ochrony Danych jest odpowiedzialny za monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczy ono Komisji, Europejskiego Banku Centralnego lub organów Unii. W stosownym przypadku stosuje się odpowiednio art. 62 rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Zadania i uprawnienia organów nadzorczych, o których mowa w niniejszym ustępie, są wykonywane w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych.

4. Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszego artykułu:

a)	w odniesieniu do konkretnych kwestii sektorowych dotyczących dostępu do danych i wykorzystywania danych w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia respektuje się kompetencje organów sektorowych;

b)	właściwy organ odpowiedzialny za stosowanie i egzekwowanie art. 23 do 31 oraz art. 34 i 35 posiada doświadczenie w dziedzinie usług opartych na danych i usług łączności elektronicznej.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby zadania i uprawnienia właściwych organów były jasno określone i obejmowały:

a)	propagowanie wśród użytkowników i podmiotów objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia umiejętności korzystania z danych oraz wiedzy na temat praw i obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia;

rozpatrywanie skarg wynikających z domniemanych naruszeń niniejszego rozporządzenia, w tym związanych z tajemnicami przedsiębiorstwa, oraz prowadzenie postępowań, w odpowiednim zakresie, w przedmiocie skarg i regularne informowanie skarżącego, w stosownym przypadku zgodnie z prawem krajowym, w rozsądnym terminie o postępach i wynikach postępowania, w szczególności jeżeli niezbędne jest dalsze prowadzenie postępowania lub koordynacja działań z innym właściwym organem;

c)	prowadzenie postępowań w sprawach dotyczących stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym na podstawie informacji otrzymanych od innego właściwego organu lub innego organu publicznego;

d)	nakładanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar pieniężnych, które mogą obejmować kary okresowe i kary z mocą wsteczną, lub wszczynanie postępowań sądowych w celu nałożenia grzywny;

e)	monitorowanie rozwoju technologicznego i sytuacji gospodarczej mających znaczenie dla udostępniania i wykorzystywania danych;

współpracę z właściwymi organami innych państw członkowskich oraz w stosownym przypadku z Komisją lub Europejską Radą ds. Innowacji w zakresie Danych w celu zapewnienia spójnego i skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym wymianę wszystkich istotnych informacji drogą elektroniczną bez zbędnej zwłoki, w tym w odniesieniu do ust. 10 niniejszego artykułu.;

współpracę ze stosownymi właściwymi organami odpowiedzialnymi za wdrażanie innych unijnych lub krajowych aktów prawnych, w tym organami właściwymi do spraw usług opartych na danych i usług łączności elektronicznej, organem nadzorczym odpowiedzialnym za monitorowanie stosowania rozporządzenia (UE) 2016/679 lub z organami sektorowymi w celu zapewnienia, aby niniejsze rozporządzenie było egzekwowane spójnie z innym prawem Unii i prawem krajowym;

h)	współpracę ze stosownymi właściwymi organami w celu zapewnienia, aby obowiązki określone w art. 23 do 31 oraz art. 34 i 35 były egzekwowane spójnie z innymi prawem Unii i samoregulacją mającymi zastosowanie do dostawców usług przetwarzania danych;

i)	zapewnienie wycofania opłat z tytułu zmiany dostawcy zgodnie z art. 29;

j)	analizę wniosków o dane złożonych na podstawie rozdziału V.

W przypadku gdy wyznaczony został koordynator danych, ułatwia on współpracę o której mowa w lit. f), g) i h) akapitu pierwszego i na żądanie wspiera właściwe organy.

6. Koordynator danych, w przypadku gdy taki właściwy organ został wyznaczony:

a)	działa jako pojedynczy punkt kontaktu we wszystkich sprawach związanych ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia;

b)	zapewnia publiczną dostępność w internecie wniosków o udostępnienie danych składanych przez organy sektora publicznego w przypadku wyjątkowej potrzeby na podstawie przepisów rozdziału V i promuje dobrowolne umowy o dzieleniu się danymi między organami sektora publicznego a posiadaczami danych;

c)	co roku informuje Komisję o odmowach, o których powiadomiono go na podstawie art. 4 ust. 2 i 8 i art. 5 ust. 11.

7. Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwy właściwych organów oraz ich zadania i uprawnienia, a także w stosownym przypadku nazwę koordynatora danych. Komisja prowadzi publiczny rejestr tych organów.

8. Wykonując swoje zadania i uprawnienia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, właściwe organy pozostają bezstronne i wolne od jakichkolwiek bezpośrednich i pośrednich wpływów zewnętrznych ani nie zwracają się o instrukcje w indywidualnych sprawach do żadnego innego organu publicznego ani podmiotu prywatnego ani nie przyjmują takich instrukcji.

9. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwe organy dysponowały wystarczającymi zasobami ludzkimi i technicznymi oraz stosowną wiedzą ekspercką umożliwiającymi im skuteczne wykonywanie zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

10. Podmioty objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia podlegają kompetencji państwa członkowskiego, w którym dany podmiot ma siedzibę. W przypadku gdy podmiot ma siedzibę w więcej niż jednym państwie członkowskim, uznaje się, że podlega kompetencji państwa członkowskiego, w którym ma główną siedzibę, to znaczy w którym mieści się jego siedziba zarządu lub siedziba statutowa, z których wykonywane są podstawowe funkcje finansowe i sprawowana jest kontrola operacyjna.

11. Podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii i który nie ma siedziby w Unii, wyznacza przedstawiciela prawnego w jednym z państw członkowskich.

12. Do celów przestrzegania niniejszego rozporządzenia przedstawiciel prawny zostaje upoważniony przez podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii, by oprócz tego podmiotu lub zamiast niego właściwe organy kontaktowały się z nim we wszystkich kwestiach związanych z tym podmiotem. Przedstawiciel prawny współpracuje z właściwymi organami i na żądanie szczegółowo przedstawia im działania podjęte i przepisy przyjęte w celu zapewnienia przestrzegania niniejszego rozporządzenia przez podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii.

13. Uznaje się, że podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii, podlega kompetencji państwa członkowskiego, w którym zlokalizowany jest przedstawiciel prawny. Wyznaczenie przedstawiciela prawnego przez taki podmiot pozostaje bez uszczerbku dla odpowiedzialności i wszelkich postępowań, które mogą zostać wszczęte przeciwko, takiego podmiotu. Do czasu aż podmiot wyznaczy przedstawiciela prawnego zgodnie z niniejszym artykułem, w stosownym przypadku podlega on kompetencji wszystkich państw członkowskich do celów zapewnienia stosowania i egzekwowania niniejszego rozporządzenia. Dowolny właściwy organ może wykonać swoją właściwość, w tym nakładając skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary, pod warunkiem że dany podmiot nie podlega postępowaniu w sprawie egzekucji niniejszego rozporządzenia w związku z tym samymi faktami przez inny właściwy organ.

14. Właściwe organy mogą żądać od użytkowników, posiadaczy danych, odbiorców danych lub ich przedstawicieli prawnych podlegających kompetencji ich państwa członkowskiego wszelkich informacji niezbędnych do zweryfikowania przestrzegania niniejszego rozporządzenia. Każdy wniosek o informacje musi być proporcjonalny do zadania będącego jego podstawą i musi być uzasadniony.

15. W przypadku gdy właściwy organ jednego państwa członkowskiego zwraca się o pomoc lub środki egzekucji do właściwego organu innego państwa członkowskiego, przedkłada uzasadniony wniosek. Właściwy organ po otrzymaniu takiego wniosku bez zbędnej zwłoki odpowiada, szczegółowo przedstawiając podjęte lub planowane działania.

16. Właściwe organy przestrzegają zasad poufności oraz tajemnic służbowych i handlowych oraz chronią dane osobowe zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. Wszelkie informacje wymienione w ramach wniosku o pomoc i zapewnione zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane wyłącznie w odniesieniu do sprawy, w której o nie wystąpiono.

whereas

keyboard_tab Data Act 2023/2854 PL

Data Act 2023/2854 PL