search


keyboard_tab Data Act 2023/2854 PL

BG CS DA DE EL EN ES ET FI FR GA HR HU IT LV LT MT NL PL PT RO SK SL SV print pdf

2023/2854 PL cercato: 'rady' . Output generated live by software developed by IusOnDemand srl


expand index rady:

    ROZDZIAŁ I
    PRZEPISY OGÓLNE

    ROZDZIAŁ II
    DZIELENIE SIĘ DANYMI PRZEZ PRZEDSIĘBIORCÓW Z KONSUMENTAMI I Z INNYMI PRZEDSIĘBIORCAMI

    ROZDZIAŁ III
    OBOWIĄZKI POSIADACZY DANYCH ZOBOWIĄZANYCH DO UDOSTĘPNIANIA DANYCH ZGODNIE Z PRAWEM UNII

    ROZDZIAŁ IV
    NIEUCZCIWE POSTANOWIENIA UMOWNE MIĘDZY PRZEDSIĘBIORSTWAMI DOTYCZĄCE DOSTĘPU DO DANYCH I ICH WYKORZYSTYWANIA

    ROZDZIAŁ V
    UDOSTĘPNIANIE DANYCH ORGANOM SEKTORA PUBLICZNEGO, KOMISJI, EUROPEJSKIEMU BANKOWI CENTRALNEMU I ORGANOM UNII NA PODSTAWIE WYJĄTKOWEJ POTRZEBY

    ROZDZIAŁ VI
    ZMIANA DOSTAWCY USŁUG PRZETWARZANIA DANYCH

    ROZDZIAŁ VII
    BEZPRAWNY MIĘDZYNARODOWY DOSTĘP ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ DO DANYCH NIEOSOBOWYCH I BEZPRAWNE MIĘDZYNARODOWE PRZEKAZYWANIE DANYCH NIEOSOBOWYCH

    ROZDZIAŁ VIII
    INTEROPERACYJNOŚĆ

    ROZDZIAŁ IX
    WDRAŻANIE I EGZEKWOWANIE

    ROZDZIAŁ X
    PRAWO SUI GENERIS PRZEWIDZIANE W DYREKTYWIE 96/9/WE

    ROZDZIAŁ XI
    PRZEPISY KOŃCOWE


whereas rady:


definitions:


cloud tag: and the number of total unique words without stopwords is: 1056

 

Artykuł 9

Rekompensata za udostępnienie danych

1.   Wszelka rekompensata uzgodniona między posiadaczem danych a odbiorcą danych za udostępnienie danych w relacjach między przedsiębiorcami jest niedyskryminacyjna, zasadna i może obejmować marżę.

2.   Przy uzgadnianiu wszelkiej rekompensaty posiadacz_danychodbiorca_danych uwzględniają w szczególności:

a)

koszty poniesione w celu udostępnienia danych, w tym w szczególności koszty niezbędne do sformatowania danych, rozpowszechnienia danych za pomocą środków elektronicznych i ich przechowywania;

b)

inwestycje poczynione w zebranie i wytworzenie danych, w stosownym przypadku z uwzględnieniem, czy do pozyskania, wygenerowania lub zebrania przedmiotowych danych przyczyniły się inne strony.

3.   Rekompensata, o której mowa w ust. 1, może także zależeć od ilości, formatu i charakteru danych.

4.   W przypadku gdy odbiorcą danych jest MŚP lub niekomercyjna organizacja badawcza i gdy taki odbiorca_danych nie ma przedsiębiorstw partnerskich ani przedsiębiorstw powiązanych, które nie kwalifikują się jako MŚP, uzgodniona rekompensata nie przekracza kosztów, o których mowa w ust. 2 lit. a).

5.   Komisja przyjmuje wytyczne w sprawie obliczania zasadnej rekompensaty, uwzględniając stanowisko Europejskiej rady ds. Innowacji w zakresie Danych o której mowa w art. 42.

6.   Niniejszy artykuł nie stoi na przeszkodzie temu, by inne prawo Unii lub prawo krajowe przyjęte zgodnie z prawem Unii wykluczały rekompensaty za udostępnienie danych lub przewidywały niższe wynagrodzenie.

7.   Posiadacz danych przedstawia odbiorcy danych w sposób wystarczająco szczegółowy informacje określające podstawę obliczania rekompensaty, tak aby odbiorca_danych mógł ocenić, czy spełnione zostały wymogi przewidziane w ust. 1—4.

Artykuł 33

Zasadnicze wymagania w zakresie interoperacyjności danych, mechanizmów i usług dzielenia się danymi oraz wspólnych europejskich przestrzeni danych

1.   Uczestnicy przestrzeni danych oferujący innym uczestnikom dane lub usługi oparte na danych spełniają następujące zasadnicze wymagania w celu ułatwienia interoperacyjności danych, mechanizmów i usług dzielenia się danymi oraz wspólnych europejskich przestrzeni danych, które są interoperacyjnymi ramami wspólnych norm i praktyk, szczególnymi dla danego celu lub sektora bądź międzysektorowymi, służącymi dzieleniu się danymi lub ich wspólnemu przetwarzaniu na potrzeby m.in. opracowywania nowych produktów i usług, badań naukowych lub inicjatyw społeczeństwa obywatelskiego:

a)

dostatecznie opisane są zawartość zestawu danych, ograniczenia wykorzystania, licencje, metody zbierania danych, jakość danych i niepewność, w stosownym przypadku w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, aby umożliwić odbiorcy znalezienie danych, dostęp do nich i ich wykorzystanie;

b)

w ogólnodostępny i spójny sposób opisane są struktury danych, formaty danych, słowniki, systemy klasyfikacji, taksonomie i wykazy kodów, jeżeli są dostępne;

c)

dostatecznie opisane są techniczne środki dostępu do danych, takie jak interfejsy programowania aplikacji, oraz warunki korzystania z tych środków i jakość usługi, aby umożliwić automatyczny dostęp do danych i ich przesyłanie między stronami, w tym w sposób ciągły, w sposób masowy lub w czasie rzeczywistym w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, jeżeli jest to techniczne możliwe i nie utrudnia prawidłowego funkcjonowania produktu skomunikowanego;

d)

w stosownym przypadku zapewnione są środki umożliwiające interoperacyjność narzędzi automatycznego wykonywania umów w sprawie dzielenia się danymi, takich jak inteligentne umowy.

Wymagania te mogą mieć charakter ogólny lub dotyczyć konkretnych sektorów, przy czym należy w pełni uwzględnić ich wzajemne powiązania z wymaganiami wynikającymi z prawa Unii lub z prawa krajowego.

2.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 45 niniejszego rozporządzenia, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie zasadniczych wymagań określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, w odniesieniu do tych wymagań, które ze względu na swój charakter nie mogą przynieść zamierzonego efektu, chyba że zostaną doprecyzowane w wiążących aktach prawnych Unii, i w celu właściwego odzwierciedlenia zmian technologicznych i rynkowych.

Przyjmując te akty delegowane, Komisja uwzględnia opinię Europejskiej rady ds. Innowacji w zakresie Danych zgodnie z art. 42 lit. c) ppkt (iii).

3.   Domniemywa się, że uczestnicy przestrzeni danych oferujący dane lub usługi oparte na danych innym uczestnikom przestrzeni danych i spełniający normy zharmonizowane lub części tych norm, do których odniesienia są opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, spełniają zasadnicze wymagania, o których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim wspomniane wymagania objęte są takimi normami zharmonizowanymi lub ich częściami.

4.   Komisja, zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, zwraca się do co najmniej jednej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o przygotowanie norm zharmonizowanych spełniających zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu.

5.   Komisja może przyjąć – w drodze aktów wykonawczych – wspólne_specyfikacje, obejmujące dowolny lub wszystkie zasadnicze wymagania określone w ust. 1, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

a)

Komisja zwróciła się, zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, do co najmniej jednej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o przygotowanie normy zharmonizowanej spełniającej zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu, a w dodatku:

(i)

wniosek nie został zaakceptowany;

(ii)

normy zharmonizowane dotyczące tego wniosku nie zostały dostarczone w terminie określonym zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012; lub

(iii)

normy zharmonizowane nie są zgodne z wnioskiem; oraz

b)

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie jest opublikowane odniesienie do norm zharmonizowanych obejmujących stosowne zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012 i nie przewiduje się publikacji takiego odniesienia w rozsądnym terminie.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 46 ust. 2.

6.   Przed sporządzeniem projektu aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 5 niniejszego artykułu Komisja informuje komitet, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, że jej zdaniem spełnione zostały warunki przewidziane w ust. 5 niniejszego artykułu.

7.   Sporządzając projekt aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 5, Komisja uwzględnia opinie Europejskiej rady ds. Innowacji w zakresie Danych i innych stosownych podmiotów lub grup ekspertów i należycie konsultuje się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami.

8.   Domniemywa się, że uczestnicy przestrzeni danych oferujący dane lub usługi oparte na danych innym uczestnikom przestrzeni danych i spełniający wspólne_specyfikacje ustanowione aktami wykonawczymi, o których mowa w ust. 5, lub ich części spełniają zasadnicze wymagania określone w ust. 1 objęte tymi wspólnymi specyfikacjami lub ich częściami.

9.   W przypadku gdy norma_zharmonizowana zostaje przyjęta przez europejską organizację normalizacyjną i przedstawiona Komisji w celu opublikowania odniesienia do niej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, Komisja ocenia tę normę zharmonizowaną zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012. W przypadku opublikowania odniesienia do normy zharmonizowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Komisja uchyla akty wykonawcze, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, lub ich części, które obejmują te same zasadnicze wymagania, jak te objęte normą zharmonizowaną.

10.   W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że wspólna specyfikacja nie w pełni spełnia zasadnicze wymagania określone w ust. 1, informuje o tym Komisję, przedstawiając szczegółowe wyjaśnienie. Komisja ocenia to szczegółowe wyjaśnienie i w stosownym przypadku może zmienić akt wykonawczy ustanawiający daną wspólną specyfikację.

11.   Komisja może przyjąć wytyczne, uwzględniając propozycję Europejskiej rady ds. Innowacji w zakresie Danych zgodnie z art. 30 lit. h) rozporządzenia (UE) 2022/868, ustanawiającym specyfikacje w zakresie interoperacyjnych ram wspólnych norm i praktyk na potrzeby funkcjonowania wspólnych europejskich przestrzeni danych.

Artykuł 36

Zasadnicze wymagania dotyczące inteligentnych umów na potrzeby wykonywania umów w sprawie dzielenia się danymi

1.   Dostawca aplikacji wykorzystującej inteligentne umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonywania umowy o udostępnianie danych lub jej części zapewnia, aby inteligentne umowy spełniały następujące zasadnicze wymagania:

a)

odporność i kontrola dostępu, zapewniające, aby inteligentna_umowa została opracowana w sposób umożliwiający mechanizmy kontroli dostępu i bardzo wysoki poziom odporności na błędy funkcjonalne i manipulacje ze strony osób trzecich;

b)

bezpieczne zakończenie i przerwanie, zapewniające, aby istniał mechanizm umożliwiający zakończenie dalszej realizacji transakcji oraz, aby inteligentna_umowa obejmowała funkcje wewnętrzne, które mogą zresetować umowę lub polecić umowie zakończenie lub przerwanie działania, w szczególności w celu uniknięcia przyszłego przypadkowego wykonania;

c)

archiwizacja i ciągłość danych, zapewniające, aby w warunkach, w których inteligentna_umowa musi zostać zakończona lub dezaktywowana, istniała możliwość archiwizacji danych transakcyjnych oraz logiki i kodu inteligentnej umowy w celu zachowania rejestru operacji wykonanych na danych w przeszłości (możliwość kontroli);

d)

kontrola dostępu, zapewniająca, aby inteligentna_umowa była chroniona za pomocą rygorystycznych mechanizmów kontroli dostępu w warstwach zarządzania i inteligentnych umów; oraz

e)

spójność, zapewniająca spójność z postanowieniami umowy o dzieleniu się danymi, którą inteligentna_umowa wykonuje.

2.   Dostawca inteligentnej umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonywania umowy lub jej części w sprawie udostępniania danych, przeprowadza ocenę zgodności w celu spełnienia zasadniczych wymagań określonych w ust. 1 i wydaje deklarację zgodności UE, jeżeli wymagania te są spełnione.

3.   Sporządzając deklarację zgodności UE, dostawca aplikacji wykorzystującej inteligentne umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonania umowy, lub jej części, w sprawie udostępniania danych, są odpowiedzialni za przestrzeganie wymagań określonych w ust. 1.

4.   Domniemywa się, że inteligentna_umowa, która spełnia normy zharmonizowane lub stosowne części tych norm, do których odniesienia są opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jest zgodna z zasadniczymi wymaganiami określonymi w ust. 1 w zakresie, w jakim wymagania te są objęte takimi normami zharmonizowanymi lub ich częścią.

5.   Komisja, zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, zwraca się do co najmniej jednej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o przygotowanie norm zharmonizowanych spełniających zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu.

6.   Komisja może przyjąć – w drodze aktów wykonawczych – wspólne_specyfikacje, obejmujące dowolne lub wszystkie zasadnicze wymagania określone w ust. 1, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

a)

Komisja zwróciła się, zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, do co najmniej jednej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o przygotowanie normy zharmonizowanej spełniającej zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu, a w dodatku

(i)

wniosek nie został zaakceptowany;

(ii)

normy zharmonizowane dotyczące tego wniosku nie zostały dostarczone w terminie określonym zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012; lub

(iii)

normy zharmonizowane nie są zgodne z wnioskiem; oraz

b)

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie jest opublikowane odniesienie do norm zharmonizowanych obejmujących stosowne zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012 i nie przewiduje się publikacji takiego odniesienia w rozsądnym terminie.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 46 ust. 2.

7.   Przed sporządzeniem projektu aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 6 niniejszego artykułu Komisja informuje komitet, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, że jej zdaniem spełnione zostały warunki przewidziane w ust. 6 niniejszego artykułu.

8.   Sporządzając projekt aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 6, Komisja uwzględnia opinie Europejskiej rady ds. Innowacji w zakresie Danych i innych stosownych podmiotów lub grup ekspertów i należycie konsultuje się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami.

9.   Domniemywa się, że dostawca inteligentnej umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonywania umowy o udostępnianiu danych lub jej części, spełniający wspólne_specyfikacje ustanowione aktami wykonawczymi, o których mowa w ust. 6, lub ich częściami, spełniają zasadnicze wymagania określone w ust. 1 w takim zakresie, że wymagania te objęte są takimi wspólnymi specyfikacjami lub ich częściami.

10.   W przypadku gdy norma_zharmonizowana zostaje przyjęta przez europejską organizację normalizacyjną i przedstawiona Komisji w celu opublikowania odniesienia do niej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, Komisja ocenia normę zharmonizowaną zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012. W przypadku publikacji odniesienia do normy zharmonizowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Komisja uchyla akty wykonawcze, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, lub ich części, które obejmują te same zasadnicze wymagania, takie jak te objęte przez tę normę zharmonizowaną.

11.   W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że wspólna specyfikacja niecałkowicie spełnia zasadnicze wymagania określone w ust. 1, informuje o tym Komisję, przedstawiając szczegółowe wyjaśnienie. Komisja ocenia to szczegółowe wyjaśnienie i w stosownym przypadku może zmienić akt wykonawczy ustanawiający daną wspólną specyfikację.

ROZDZIAŁ IX

WDRAŻANIE I EGZEKWOWANIE

Artykuł 40

Kary

1.   Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane kary są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.   Do dnia 12 września 2025 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach i środkach i bezzwłocznie informują ją o wszelkich późniejszych zmianach mających na nie wpływ. Komisja prowadzi i regularnie aktualizuje łatwo dostępny publiczny rejestr tych środków.

3.   Państwa członkowskie uwzględniają zalecenia Europejskiej rady ds. Innowacji w zakresie Danych oraz następujące niewyczerpujące kryteria nakładania kar za naruszenia niniejszego rozporządzenia:

a)

charakter, waga, skala i czas trwania naruszenia;

b)

wszelkie działania podjęte przez stronę naruszającą w celu złagodzenia skutków lub naprawienia szkody spowodowanej naruszeniem;

c)

wszelkie wcześniejsze naruszenia dokonane przez stronę naruszającą;

d)

korzyści finansowe uzyskane lub straty uniknięte przez stronę naruszającą w wyniku naruszenia, o ile takie korzyści lub straty można wiarygodnie ustalić;

e)

inne czynniki obciążające lub łagodzące mające zastosowanie w okolicznościach danej sprawy;

f)

roczny obrót strony naruszającej w Unii w poprzednim roku budżetowym.

4.   Za naruszenia obowiązków ustanowionych w rozdziałach II, III i V niniejszego rozporządzenia organy nadzorcze odpowiedzialne za monitorowanie stosowania rozporządzenia (UE) 2016/679, mogą w zakresie swoich kompetencji nakładać administracyjne kary pieniężne zgodnie z art. 83 rozporządzenia (UE) 2016/679 do wysokości, o której mowa w art. 83 ust. 5 tego rozporządzenia.

5.   Za naruszenia obowiązków ustanowionych w rozdziale V niniejszego rozporządzenia Europejski Inspektor Ochrony Danych może w zakresie swoich kompetencji nakładać administracyjne kary pieniężne zgodnie z art. 66 rozporządzenia (UE) 2018/1725 do wysokości, o której mowa w art. 66 ust. 3 tego rozporządzenia.

Artykuł 42

Rola Europejskiej rady ds. Innowacji w zakresie Danych

Europejska Rada ds. Innowacji w zakresie Danych, ustanowiona przez Komisję jako grupa ekspertów zgodnie z art. 29 rozporządzenia (UE) 2022/868, w której reprezentowane są właściwe organy, wspiera spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia poprzez:

a)

doradzanie i pomoc Komisji w odniesieniu do stworzenia spójnej praktyki właściwych organów w egzekwowaniu rozdziałów II, III, V i VII;

b)

ułatwianie współpracy między właściwymi organami poprzez budowę zdolności i wymianę informacji, w szczególności poprzez ustanowienie metod skutecznej wymiany informacji związanych z egzekwowaniem praw i obowiązków na podstawie rozdziałów II, III i V w sprawach transgranicznych, w tym koordynację dotyczącą ustalania kar;

c)

doradzanie i pomoc Komisji w:

(i)

podjęciu decyzji, czy wystąpić z wnioskiem o przygotowanie norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 33 ust. 4, art. 35 ust. 4 i art. 36 ust. 5;

(ii)

opracowaniu aktów wykonawczych, o których mowa w art. 33 ust. 5, art. 35 ust. 5 i 8 oraz art. 36 ust. 6;

(iii)

opracowaniu aktów delegowanych, o których mowa w art. 29 ust. 7 i art. 33 ust. 2; oraz

(iv)

przyjęciu wytycznych ustanawiających specyfikacje w zakresie interoperacyjnych ram wspólnych norm i praktyk na potrzeby funkcjonowania wspólnych europejskich przestrzeni danych, o których mowa w art. 33 ust. 11.

ROZDZIAŁ X

PRAWO SUI GENERIS PRZEWIDZIANE W DYREKTYWIE 96/9/WE

Artykuł 45

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 29 ust. 7 i art. 33 ust. 2, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 11 stycznia 2024 r.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 29 ust. 7 i art. 33 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 29 ust. 7 lub art. 33 ust. 2 wchodzi w życie wyłącznie wtedy, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub rady.

Artykuł 47

Zmiana w rozporządzeniu (UE) 2017/2394

W załączniku do rozporządzenia (UE) 2017/2394 dodaje się punkt w brzmieniu:

„29.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2023/2854 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie zharmonizowanych przepisów dotyczących sprawiedliwego dostępu do danych i ich wykorzystywania oraz w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2017/2394 i dyrektywy (UE) 2020/1828 (akt w sprawie danych) (Dz.U. L, 2023/2854, 22.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/2854/oj).”.

Artykuł 48

Zmiana w dyrektywie (UE) 2020/1828

W załączniku I do dyrektywy (UE) 2020/1828 dodaje się punkt w brzmieniu:

„68.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2023/2854 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie zharmonizowanych przepisów dotyczących sprawiedliwego dostępu do danych i ich wykorzystywania oraz w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2017/2394 i dyrektywy (UE) 2020/1828 (akt w sprawie danych) (Dz.U. L, 2023/2854, 22.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/2854/oj).”.

Artykuł 50

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 12 września 2025 r.

Obowiązki wynikające z art. 3 ust. 1 mają zastosowanie do produktów skomunikowanych i usług z nimi powiązanych wprowadzonych na rynek po dniu 12 września 2026 r.

Rozdział III ma zastosowanie wyłącznie do obowiązków udostępniania danych ustanowionych na mocy prawa Unii lub prawa krajowego przyjętego zgodnie z prawem Unii, które to prawo Unii lub prawo krajowe przyjęte zgodnie z prawem Unii wchodzi w życie po dniu 12 września 2025 r.

Rozdział IV ma zastosowanie do umów zawartych po dniu 12 września 2025 r.

Rozdział IV ma zastosowanie od dnia 12 września 2027 r. do umów zawartych do dnia 12 września 2025 r. włącznie, pod warunkiem że:

a)

zostały zawarte na czas nieokreślony; lub

b)

wygasają co najmniej 10 lat po dniu 11 stycznia 2024 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 13 grudnia 2023 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodnicząca

R. METSOLA

W imieniu rady

Przewodniczący

P. NAVARRO RÍOS


(1)   Dz.U. C 402 z 19.10.2022, s. 5.

(2)   Dz.U. C 365 z 23.9.2022, s. 18.

(3)   Dz.U. C 375 z 30.9.2022, s. 112.

(4)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 9 listopada 2023 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja rady z dnia 27 listopada 2023 r.

(5)  Zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z  przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z  przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(8)  Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

(9)  Dyrektywa rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29).

(10)  Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i rady („Dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych”) (Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22).

(11)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i rady oraz uchylająca dyrektywę rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i rady (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64).

(12)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2021/784 z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie przeciwdziałania rozpowszechnianiu w internecie treści o charakterze terrorystycznym (Dz.U. L 172 z 17.5.2021, s. 79).

(13)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2022/2065 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych oraz zmiany dyrektywy 2000/31/WE (akt o usługach cyfrowych) (Dz.U. L 277 z 27.10.2022, s. 1).

(14)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2023/1543 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie europejskich nakazów wydania i europejskich nakazów zabezpieczenia dowodów elektronicznych w postępowaniu karnym oraz w postępowaniu karnym wykonawczym w związku z wykonaniem kar pozbawienia wolności (Dz.U. L 191 z 28.7.2023, s. 118).

(15)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2023/1544 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie zharmonizowanych przepisów dotyczących wskazywania wyznaczonych zakładów i ustanawiania przedstawicieli prawnych w celu gromadzenia dowodów elektronicznych w postępowaniach karnych (Dz.U. L 191 z 28.7.2023, s. 181).

(16)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2015/847 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 1).

(17)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73);

(18)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2019/882 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wymogów dostępności produktów i usług (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 70).

(19)  Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167 z 22.6.2001, s. 10).

(20)  Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, s. 45).

(21)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2019/790 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym oraz zmiany dyrektyw 96/9/WE i 2001/29/WE (Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 92).

(22)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2022/868 z dnia 30 maja 2022 r. w sprawie europejskiego zarządzania danymi i zmieniające rozporządzenie (UE) 2018/1724 (akt w sprawie zarządzania danymi) (Dz.U. L 152 z 3.6.2022, s. 1).

(23)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2016/943 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem (Dz.U. L 157 z 15.6.2016, s. 1).

(24)  Dyrektywa 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom (Dz.U. L 80 z 18.3.1998, s. 27).

(25)  Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).

(26)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2022/1925 z dnia 14 września 2022 r. w sprawie kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym oraz zmiany dyrektyw (UE) 2019/1937 i (UE) 2020/1828 (akt o rynkach cyfrowych) (Dz.U. L 265 z 12.10.2022, s. 1).

(27)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).

(28)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2019/1024 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie otwartych danych i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 172 z 26.6.2019, s. 56).

(29)  Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20).

(30)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2018/1807 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie ram swobodnego przepływu danych nieosobowych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 303 z 28.11.2018, s. 59).

(31)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2019/770 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych (Dz.U. L 136 z 22.5.2019, s. 1).

(32)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2022/2554 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie operacyjnej odporności cyfrowej sektora finansowego i zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, (UE) nr 648/2012, (UE) nr 600/2014, (UE) nr 909/2014 oraz (UE) 2016/1011 (Dz.U. L 333 z 27.12.2022, s. 1).

(33)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i rady nr 1673/2006/WE (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).

(34)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).

(35)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylająca decyzję rady 93/465/EWG (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82).

(36)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2017/2394 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz.U. L 345 z 27.12.2017, s. 1).

(37)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i rady (UE) 2020/1828 z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie powództw przedstawicielskich wytaczanych w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów i uchylająca dyrektywę 2009/22/WE (Dz.U. L 409 z 4.12.2020, s. 1).

(38)   Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(39)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).


ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/2854/oj

ISSN 1977-0766 (electronic edition)



whereas









keyboard_arrow_down