keyboard_tab Data Act 2023/2854 PL

1.   Produkty skomunikowane są projektowane i produkowane, a usługi powiązane projektowane i świadczone w taki sposób, aby dane z produktu i z usługi powiązanej, w tym stosowne meta dane niezbędne do interpretacji i wykorzystania danych, były domyślnie łatwo, bezpiecznie, bezpłatnie, w całościowym, ustrukturyzowanym, powszechnie używanym i nadającym się do odczytu maszynowego formacie oraz, w stosownym przypadku i jeśli jest to technicznie możliwe, bezpośrednio dostępne dla użytkownika.

2.   Zanim zawarta zostanie umowa sprzedaży, najmu, dzierżawy lub leasingu produktu skomunikowanego, sprzedawca, wynajmujący, wydzierżawiający lub leasingodawca, którym może być producent, przedstawiają użytkownikowi w jasny i zrozumiały sposób co najmniej następujące informacje:

3.   Zanim zawarta zostanie umowa o świadczenie usługi powiązanej, dostawca takiej usługi zapewnia użytkownikowi w jasny i zrozumiały sposób co najmniej następujące informacje:

1.   Użytkownicy, posiadacze danych i odbiorcy danych mają dostęp do organów rozstrzygania sporów, certyfikowanych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu, na potrzeby rozstrzygania sporów na podstawie art. 4 ust. 3 i ust. 9 oraz art. 5 ust. 12, a także sporów w sprawie sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasad i przejrzystego sposobu udostępnienia danych zgodnie z niniejszym rozdziałem i rozdziałem IV.

2.   Organy rozstrzygania sporów informują zainteresowane strony o wysokości opłat lub o mechanizmach stosowanych do ustalania wysokości opłat, zanim strony te wystąpią o wydanie decyzji.

3.   W przypadku sporów wniesionych do organu rozstrzygania sporów na podstawie art. 4 ust. 3 i ust. 9 oraz art. 5 ust. 12, jeżeli organ rozstrzygania sporów rozstrzygnie spór na korzyść użytkownika lub odbiorcy danych, posiadacz_danych ponosi wszelkie opłaty nałożone przez organ rozstrzygania sporów i zwraca użytkownikowi lub odbiorcy danych wszelkie inne rozsądne koszty poniesione w związku z rozstrzygnięciem sporu. Jeżeli organ rozstrzygania sporów rozstrzygnie spór na korzyść posiadacza danych, użytkownik lub odbiorca_danych nie są zobowiązani do zwrócenia opłat ani innych kosztów, które posiadacz_danych poniósł lub ma ponieść w związku z rozstrzygnięciem sporu, chyba że organ rozstrzygania sporów uzna, że użytkownik lub odbiorca_danych w oczywisty sposób działali w złej wierze.

4.   Klienci i dostawcy usług przetwarzania danych mają dostęp do organów rozstrzygania sporów, certyfikowanych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu, na potrzeby rozstrzygania sporów dotyczących naruszeń praw klientów i niewywiązania się z obowiązków przez dostawców usług przetwarzania danych, zgodnie z art. 23 do 31.

5.   Państwo członkowskie, w którym ma siedzibę organ rozstrzygania sporów, na wniosek tego organu dokonuje jego certyfikacji, jeżeli organ ten wykazał, że spełnia wszystkie następujące warunki:

6.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji organy rozstrzygania sporów certyfikowane zgodnie z ust. 5. Komisja publikuje wykaz tych organów na specjalnej stronie internetowej i na bieżąco go aktualizuje.

7.   Organy rozstrzygania sporów odmawiają rozpatrzenia wniosku o rozstrzygnięcie sporu, który został już wniesiony do innego organu rozstrzygania sporów, bądź do sądu lub trybunału państwa członkowskiego.

8.   Organy rozstrzygania sporów dają stronom możliwość wyrażenia, w rozsądnym terminie, swojego stanowiska w sprawach wniesionych przez te strony do tych organów. W tym kontekście każda strona sporu otrzyma stanowiska drugiej strony sporu oraz wszelkie opinie ekspertów. Stronom zapewnia się możliwość ustosunkowania się do tych stanowisk i opinii.

9.   Organy rozstrzygania sporów przyjmują decyzję w skierowanych do nich sprawach w ciągu 90 dni od otrzymania wniosku zgodnie z ust. 1 i 4. Decyzje te sporządza się na piśmie lub na trwałym nośniku i opatruje uzasadnieniem.

10.   Organy rozstrzygania sporów sporządzają i podają do wiadomości publicznej roczne sprawozdania z działalności. Roczne sprawozdania zawierają w szczególności następujące informacje ogólne:

11.   Aby ułatwić wymianę informacji i najlepszych praktyk, organ rozstrzygania sporów może zdecydować o dodaniu do sprawozdania, o którym mowa w ust. 10, zaleceń dotyczących metod zapobiegania problemom lub ich rozwiązywania.

12.   Decyzja organu rozstrzygającego spory jest wiążąca dla stron wyłącznie wtedy, gdy strony wyraźnie zgodziły się na jej wiążący charakter przed rozpoczęciem postępowania w sprawie rozstrzygnięcia sporu.

13.   Niniejszy artykuł nie wpływa na prawa stron do dochodzenia skutecznego środka prawnego przed sądem lub trybunałem państwa członkowskiego.

1.   Prawa klienta i obowiązki dostawcy usługi przetwarzania danych w odniesieniu do zmiany dostawcy takich usług lub w stosownym przypadku do przeniesienia do lokalnej infrastruktury ICT zostaną jasno określone w umowie zawartej na piśmie. Dostawca usług przetwarzania danych udostępnia taką umowę klientowi przed podpisaniem w sposób umożliwiający klientowi jej przechowywanie i reprodukowanie.

2.   Bez uszczerbku dla dyrektywy (UE) 2019/770 w umowie, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu znajdują się co najmniej następujące elementy:

3.   Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera postanowienia umowne określające, że klient może powiadomić dostawcę usług przetwarzania danych o swojej decyzji, aby po upływie maksymalnego okresu wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 2 lit. d), wykonać co najmniej jedno z następujących działań:

4.   W przypadku gdy obowiązkowy maksymalny okres przejściowy określony w ust. 2 lit. a) jest technicznie niemożliwy, dostawca usług przetwarzania danych powiadamia o tym klienta w terminie 14 dni roboczych od złożenia wniosku o zmianę dostawcy, należycie uzasadnia techniczną niewykonalność i wskazuje zastępczy okres przejściowy, który nie może przekroczyć siedmiu miesięcy. Zgodnie z ust. 1 ciągłość usługi zostaje zapewniona przez cały zastępczy okres przejściowy.

5.   Bez uszczerbku dla ust. 4 umowa, o której mowa w ust. 1 zawiera postanowienia umowne zapewniające klientowi prawo do jednokrotnego przedłużenia okresu przejściowego o okres, który klient uznaje za właściwszy z uwagi na własne cele.

1.   Dostawcy usług przetwarzania danych, które to usługi dotyczą skalowalnych i elastycznych zasobów obliczeniowych ograniczonych do elementów infrastruktury, takich jak serwery, sieci i zasoby wirtualne niezbędne do obsługi infrastruktury, ale nie zapewniają dostępu do usług operacyjnych, oprogramowania i aplikacji, które są przechowywane, w inny sposób przetwarzane lub wdrażane na tych elementach infrastruktury, zgodnie z art. 27 stosują wszelkie uzasadnione środki pozostające w ich mocy, aby ułatwić klientowi – po zmianie dostawcy na dostawcę usługi obejmującej usługę tego samego typu – osiągnięcie równoważności funkcjonalnej w ramach korzystania z docelowej usługi przetwarzania danych. Wyjściowy dostawca usług przetwarzania danych ułatwia proces zmiany dostawcy, zapewniając zasoby, odpowiednie informacje, dokumentację, wsparcie techniczne oraz w stosownym przypadku niezbędne narzędzia.

2.   Dostawcy usług przetwarzania danych inni niż dostawcy, o których mowa w ust. 1, aby ułatwić zmianę dostawcy, nieodpłatnie udostępniają otwarte interfejsy w równym zakresie wszystkim swoim klientom i zainteresowanym docelowym dostawcom usług przetwarzania danych. Interfejsy te zawierają wystarczająco dużo informacji o  danej usłudze, aby można było opracować oprogramowanie do komunikacji z tymi usługami do celów przenoszenia i interoperacyjności danych.

3.   W przypadku usług przetwarzania danych innych niż usługi, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dostawcy usług przetwarzania danych zapewniają zgodność ze wspólnymi specyfikacjami opartymi na otwartych specyfikacjach w zakresie interoperacyjności lub zharmonizowanych normach w zakresie interoperacyjności co najmniej 12 miesięcy po tym, jak odniesienia do tych wspólnych specyfikacji lub do norm zharmonizowanych w zakresie interoperacyjności usług przetwarzania danych zostaną opublikowane w centralnym repozytorium norm Unii dotyczących interoperacyjności usług przetwarzania danych, po publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej aktów wykonawczych będących ich podstawą zgodnie z art. 35 ust. 7.

4.   Dostawcy usług przetwarzania danych inni niż dostawcy, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, uaktualniają rejestr internetowy, o którym mowa w art. 26 lit. b), zgodnie ze swoimi obowiązkami przewidzianymi w ust. 3 niniejszego artykułu.

5.   W przypadku zmiany dostawcy na dostawcę usługi tego samego typu, dla której wspólne_specyfikacje lub normy zharmonizowane w zakresie interoperacyjności, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, nie zostały opublikowane się w centralnym repozytorium Unii dotyczącym interoperacyjności usług przetwarzania danych zgodnie z art. 35 ust. 8, dostawca usług przetwarzania danych na wniosek klienta eksportuje wszystkie dane eksportowalne w uporządkowanym, powszechnie używanym, nadającym się do odczytu maszynowego formacie.

6.   Od dostawców usług przetwarzania danych nie wymaga się opracowania nowych technologii lub usług, ujawnienia lub przekazania zasobów cyfrowych chronionych prawami własności intelektualnej lub stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa klientowi lub innemu dostawcy usług przetwarzania danych ani stwarzania zagrożenia dla bezpieczeństwa i integralności usług klienta lub dostawcy.

1.   Dostawcy usług przetwarzania danych stosują wszelkie odpowiednie środki techniczne, organizacyjne i prawne, w tym umowy, w celu zapobiegania międzynarodowemu dostępowi administracji rządowej państw trzecich do danych nieosobowych przechowywanych na terenie Unii oraz międzynarodowemu przekazywaniu takich danych nieosobowych, w przypadku gdy takie przekazywanie lub taki dostęp byłyby sprzeczne z prawem Unii lub prawem krajowym danego państwa członkowskiego, bez uszczerbku dla ust. 2 lub 3.

2.   Orzeczenia lub wyroki sądu lub trybunału państwa trzeciego oraz decyzje organu administracyjnego państwa trzeciego nakazujące dostawcy usług przetwarzania danych przekazanie przechowywanych na terenie Unii danych nieosobowych objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia lub udzielenie dostępu do tych danych uznaje się lub wykonuje wyłącznie wtedy, gdy są oparte na umowie międzynarodowej, takiej jak traktat o pomocy prawnej, obowiązującej między państwem trzecim, które występuje z wnioskiem, a Unią lub na umowie tego rodzaju między państwem trzecim, które występuje z wnioskiem, a państwem członkowskim.

3.   W przypadku braku umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 2, jeżeli dostawca usług przetwarzania danych jest adresatem orzeczenia lub wyroku sądu lub trybunału państwa trzeciego lub decyzji organu administracyjnego państwa trzeciego nakazujących przekazanie przechowywanych na terenie Unii danych nieosobowych objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia lub udzielenie dostępu do tych danych, a zastosowanie się do takiego orzeczenia lub takiej decyzji wiązałoby się z ryzykiem naruszenia przez adresata prawa Unii lub prawa krajowego stosownego państwa członkowskiego, przekazanie takich danych temu organowi państwa trzeciego lub udzielenie mu dostępu do takich danych odbywa się wyłącznie gdy:

Adresat decyzji lub orzeczenia może zwrócić się o opinię do stosownego podmiotu lub organu krajowego właściwego ds. współpracy międzynarodowej w kwestiach prawnych w celu ustalenia, czy warunki określone w akapicie pierwszym zostały spełnione, w szczególności jeżeli uzna, że orzeczenie lub decyzja mogą dotyczyć tajemnic przedsiębiorstwa i innych szczególnie chronionych danych handlowych oraz treści chronionych prawami własności intelektualnej lub przekazanie może prowadzić do deanonimizacji. Właściwy podmiot lub organ krajowy może skonsultować się z Komisją. Jeżeli adresat uzna, że decyzja może naruszać bezpieczeństwo narodowe lub interesy obronne Unii lub jej państw członkowskich, zwraca się o opinię do właściwych podmiotów lub organów krajowych w celu ustalenia, czy żą dane dane dotyczą bezpieczeństwa narodowego lub interesów obronnych Unii lub jej państw członkowskich. Jeżeli adresat nie otrzyma odpowiedzi w terminie miesiąca lub jeżeli właściwy podmiot lub organ krajowy stwierdzi w opinii, że warunki określone w akapicie pierwszym nie zostały spełnione, adresat może na tej podstawie odrzucić wniosek o przekazanie danych nieosobowych lub dostęp do nich.

Europejska Rada ds. Innowacji w zakresie Danych, o której mowa w art. 42, doradza Komisji i wspiera ją w opracowywaniu wytycznych w sprawie oceny spełnienia warunków określonych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

4.   Jeżeli spełnione są warunki określone w ust. 2 lub 3, dostawca usług przetwarzania danych w odpowiedzi na wniosek dostarcza jak najmniejszą ilość danych dozwoloną w oparciu o racjonalną interpretację tego wniosku dokonaną przez dostawcę lub właściwy krajowy podmiot lub organ, o którym mowa w ust. 3 akapit drugi.

5.   Zanim dostawca usług przetwarzania danych zastosuje się do tego wniosku, informuje on klienta o wniosku organu państwa trzeciego o dostęp do jego danych, z wyjątkiem przypadków, w których wniosek służy do celów ścigania przestępstw i tak długo, jak jest to niezbędne do zachowania skuteczności działań w tym zakresie.

1.   Uczestnicy przestrzeni danych oferujący innym uczestnikom dane lub usługi oparte na danych spełniają następujące zasadnicze wymagania w celu ułatwienia interoperacyjności danych, mechanizmów i usług dzielenia się danymi oraz wspólnych europejskich przestrzeni danych, które są interoperacyjnymi ramami wspólnych norm i praktyk, szczególnymi dla danego celu lub sektora bądź międzysektorowymi, służącymi dzieleniu się danymi lub ich wspólnemu przetwarzaniu na potrzeby m.in. opracowywania nowych produktów i usług, badań naukowych lub inicjatyw społeczeństwa obywatelskiego:

Wymagania te mogą mieć charakter ogólny lub dotyczyć konkretnych sektorów, przy czym należy w pełni uwzględnić ich wzajemne powiązania z wymaganiami wynikającymi z prawa Unii lub z prawa krajowego.

2.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 45 niniejszego rozporządzenia, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie zasadniczych wymagań określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, w odniesieniu do tych wymagań, które ze względu na swój charakter nie mogą przynieść zamierzonego efektu, chyba że zostaną doprecyzowane w wiążących aktach prawnych Unii, i w celu właściwego odzwierciedlenia zmian technologicznych i rynkowych.

Przyjmując te akty delegowane, Komisja uwzględnia opinię Europejskiej Rady ds. Innowacji w zakresie Danych zgodnie z art. 42 lit. c) ppkt (iii).

3.   Domniemywa się, że uczestnicy przestrzeni danych oferujący dane lub usługi oparte na danych innym uczestnikom przestrzeni danych i spełniający normy zharmonizowane lub części tych norm, do których odniesienia są opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, spełniają zasadnicze wymagania, o których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim wspomniane wymagania objęte są takimi normami zharmonizowanymi lub ich częściami.

4.   Komisja, zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, zwraca się do co najmniej jednej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o przygotowanie norm zharmonizowanych spełniających zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu.

5.   Komisja może przyjąć – w drodze aktów wykonawczych – wspólne_specyfikacje, obejmujące dowolny lub wszystkie zasadnicze wymagania określone w ust. 1, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 46 ust. 2.

6.   Przed sporządzeniem projektu aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 5 niniejszego artykułu Komisja informuje komitet, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, że jej zdaniem spełnione zostały warunki przewidziane w ust. 5 niniejszego artykułu.

7.   Sporządzając projekt aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 5, Komisja uwzględnia opinie Europejskiej Rady ds. Innowacji w zakresie Danych i innych stosownych podmiotów lub grup ekspertów i należycie konsultuje się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami.

8.   Domniemywa się, że uczestnicy przestrzeni danych oferujący dane lub usługi oparte na danych innym uczestnikom przestrzeni danych i spełniający wspólne_specyfikacje ustanowione aktami wykonawczymi, o których mowa w ust. 5, lub ich części spełniają zasadnicze wymagania określone w ust. 1 objęte tymi wspólnymi specyfikacjami lub ich częściami.

9.   W przypadku gdy norma_zharmonizowana zostaje przyjęta przez europejską organizację normalizacyjną i przedstawiona Komisji w celu opublikowania odniesienia do niej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, Komisja ocenia tę normę zharmonizowaną zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012. W przypadku opublikowania odniesienia do normy zharmonizowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Komisja uchyla akty wykonawcze, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, lub ich części, które obejmują te same zasadnicze wymagania, jak te objęte normą zharmonizowaną.

10.   W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że wspólna specyfikacja nie w pełni spełnia zasadnicze wymagania określone w ust. 1, informuje o tym Komisję, przedstawiając szczegółowe wyjaśnienie. Komisja ocenia to szczegółowe wyjaśnienie i w stosownym przypadku może zmienić akt wykonawczy ustanawiający daną wspólną specyfikację.

11.   Komisja może przyjąć wytyczne, uwzględniając propozycję Europejskiej Rady ds. Innowacji w zakresie Danych zgodnie z art. 30 lit. h) rozporządzenia (UE) 2022/868, ustanawiającym specyfikacje w zakresie interoperacyjnych ram wspólnych norm i praktyk na potrzeby funkcjonowania wspólnych europejskich przestrzeni danych.

1.   Otwarte specyfikacje w zakresie interoperacyjności i normy zharmonizowane w zakresie interoperacyjności usług przetwarzania danych:

2.   Otwarte specyfikacje w zakresie interoperacyjności i normy zharmonizowane w zakresie interoperacyjności usług przetwarzania danych odpowiednio dotyczą:

3.   Otwarte specyfikacje w zakresie interoperacyjności są zgodne z załącznikiem II do rozporządzenia (UE) nr 1025/2012.

4.   Po uwzględnieniu stosownych międzynarodowych i europejskich norm i inicjatyw samoregulacyjnych Komisja może, zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, zwrócić się do co najmniej jednej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o przygotowanie norm zharmonizowanych spełniających zasadnicze wymagania określone w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

5.   Komisja może przyjąć – w drodze aktów wykonawczych – wspólne_specyfikacje na podstawie otwartych specyfikacji w zakresie interoperacyjności, obejmujące wszystkie zasadnicze wymagania określone w ust. 1 i 2.

6.   Sporządzając projekt aktu wykonawczego, o którym mowa w u ust. 5 niniejszego artykułu, Komisja uwzględnia opinię właściwych organów krajowych, o których mowa w art. 37 ust. 5 lit. h), oraz innych właściwych podmiotów lub grup ekspertów i należycie konsultuje się ze wszystkimi właściwymi zainteresowanymi stronami.

7.   W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że wspólna specyfikacja nie w pełni spełnia zasadnicze wymagania określone w ust. 1 i 2, informuje o tym Komisję, przedstawiając szczegółowe wyjaśnienie. Komisja ocenia to szczegółowe wyjaśnienie i w stosownym przypadku może zmienić akt wykonawczy ustanawiający daną wspólną specyfikację.

8.   Do celów art. 30 ust. 3 Komisja publikuje – w drodze aktów wykonawczych – odniesienia do norm zharmonizowanych i wspólnych specyfikacji w zakresie interoperacyjności usług przetwarzania danych w centralnym unijnym repozytorium norm dotyczących interoperacyjności usług przetwarzania danych.

9.   Akty wykonawcze, o których mowa w niniejszym artykule, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 46 ust. 2.

1.   Dostawca aplikacji wykorzystującej inteligentne umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonywania umowy o udostępnianie danych lub jej części zapewnia, aby inteligentne umowy spełniały następujące zasadnicze wymagania:

2.   Dostawca inteligentnej umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonywania umowy lub jej części w sprawie udostępniania danych, przeprowadza ocenę zgodności w celu spełnienia zasadniczych wymagań określonych w ust. 1 i wydaje deklarację zgodności UE, jeżeli wymagania te są spełnione.

3.   Sporządzając deklarację zgodności UE, dostawca aplikacji wykorzystującej inteligentne umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonania umowy, lub jej części, w sprawie udostępniania danych, są odpowiedzialni za przestrzeganie wymagań określonych w ust. 1.

4.   Domniemywa się, że inteligentna_umowa, która spełnia normy zharmonizowane lub stosowne części tych norm, do których odniesienia są opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jest zgodna z zasadniczymi wymaganiami określonymi w ust. 1 w zakresie, w jakim wymagania te są objęte takimi normami zharmonizowanymi lub ich częścią.

5.   Komisja, zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, zwraca się do co najmniej jednej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o przygotowanie norm zharmonizowanych spełniających zasadnicze wymagania określone w ust. 1 niniejszego artykułu.

6.   Komisja może przyjąć – w drodze aktów wykonawczych – wspólne_specyfikacje, obejmujące dowolne lub wszystkie zasadnicze wymagania określone w ust. 1, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 46 ust. 2.

7.   Przed sporządzeniem projektu aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 6 niniejszego artykułu Komisja informuje komitet, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, że jej zdaniem spełnione zostały warunki przewidziane w ust. 6 niniejszego artykułu.

8.   Sporządzając projekt aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 6, Komisja uwzględnia opinie Europejskiej Rady ds. Innowacji w zakresie Danych i innych stosownych podmiotów lub grup ekspertów i należycie konsultuje się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami.

9.   Domniemywa się, że dostawca inteligentnej umowy lub w przypadku jego braku osoba, której działalność handlowa, gospodarcza lub zawodowa obejmuje wdrażanie inteligentnych umów dla innych osób w kontekście wykonywania umowy o udostępnianiu danych lub jej części, spełniający wspólne_specyfikacje ustanowione aktami wykonawczymi, o których mowa w ust. 6, lub ich częściami, spełniają zasadnicze wymagania określone w ust. 1 w takim zakresie, że wymagania te objęte są takimi wspólnymi specyfikacjami lub ich częściami.

10.   W przypadku gdy norma_zharmonizowana zostaje przyjęta przez europejską organizację normalizacyjną i przedstawiona Komisji w celu opublikowania odniesienia do niej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, Komisja ocenia normę zharmonizowaną zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1025/2012. W przypadku publikacji odniesienia do normy zharmonizowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Komisja uchyla akty wykonawcze, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu, lub ich części, które obejmują te same zasadnicze wymagania, takie jak te objęte przez tę normę zharmonizowaną.

11.   W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że wspólna specyfikacja niecałkowicie spełnia zasadnicze wymagania określone w ust. 1, informuje o tym Komisję, przedstawiając szczegółowe wyjaśnienie. Komisja ocenia to szczegółowe wyjaśnienie i w stosownym przypadku może zmienić akt wykonawczy ustanawiający daną wspólną specyfikację.

1.   Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ lub właściwe organy odpowiedzialne za stosowanie i egzekwowanie niniejszego rozporządzenia (zwane dalej „właściwymi organami”). Państwa członkowskie mogą ustanowić co najmniej jeden nowy organ lub oprzeć się na organach już istniejących.

2.   W przypadku gdy państwo członkowskie wyznaczy więcej niż jeden właściwy organ, wyznacza spośród nich koordynatora danych, który ułatwia współpracę między właściwymi organami i pomaga podmiotom objętym zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia we wszystkich sprawach związanych z jego stosowaniem i egzekwowaniem. Właściwe organy, wykonując zadania i uprawnienia przyznane im na podstawie ust. 5, współpracują ze sobą nawzajem.

3.   Organy nadzorcze odpowiedzialne za monitorowanie stosowania rozporządzenia (UE) 2016/679 są odpowiedzialne za monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie ochrony danych osobowych. Stosuje się odpowiednio rozdziały VI i VII rozporządzenia (UE) 2016/679.

Europejski Inspektor Ochrony Danych jest odpowiedzialny za monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczy ono Komisji, Europejskiego Banku Centralnego lub organów Unii. W stosownym przypadku stosuje się odpowiednio art. 62 rozporządzenia (UE) 2018/1725.

Zadania i uprawnienia organów nadzorczych, o których mowa w niniejszym ustępie, są wykonywane w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych.

4.   Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszego artykułu:

5.   Państwa członkowskie zapewniają, aby zadania i uprawnienia właściwych organów były jasno określone i obejmowały:

W przypadku gdy wyznaczony został koordynator danych, ułatwia on współpracę o której mowa w lit. f), g) i h) akapitu pierwszego i na żądanie wspiera właściwe organy.

6.   Koordynator danych, w przypadku gdy taki właściwy organ został wyznaczony:

7.   Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwy właściwych organów oraz ich zadania i uprawnienia, a także w stosownym przypadku nazwę koordynatora danych. Komisja prowadzi publiczny rejestr tych organów.

8.   Wykonując swoje zadania i uprawnienia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, właściwe organy pozostają bezstronne i wolne od jakichkolwiek bezpośrednich i pośrednich wpływów zewnętrznych ani nie zwracają się o instrukcje w indywidualnych sprawach do żadnego innego organu publicznego ani podmiotu prywatnego ani nie przyjmują takich instrukcji.

9.   Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwe organy dysponowały wystarczającymi zasobami ludzkimi i technicznymi oraz stosowną wiedzą ekspercką umożliwiającymi im skuteczne wykonywanie zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

10.   Podmioty objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia podlegają kompetencji państwa członkowskiego, w którym dany podmiot ma siedzibę. W przypadku gdy podmiot ma siedzibę w więcej niż jednym państwie członkowskim, uznaje się, że podlega kompetencji państwa członkowskiego, w którym ma główną siedzibę, to znaczy w którym mieści się jego siedziba zarządu lub siedziba statutowa, z których wykonywane są podstawowe funkcje finansowe i sprawowana jest kontrola operacyjna.

11.   Podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii i który nie ma siedziby w Unii, wyznacza przedstawiciela prawnego w jednym z państw członkowskich.

12.   Do celów przestrzegania niniejszego rozporządzenia przedstawiciel prawny zostaje upoważniony przez podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii, by oprócz tego podmiotu lub zamiast niego właściwe organy kontaktowały się z nim we wszystkich kwestiach związanych z tym podmiotem. Przedstawiciel prawny współpracuje z właściwymi organami i na żądanie szczegółowo przedstawia im działania podjęte i przepisy przyjęte w celu zapewnienia przestrzegania niniejszego rozporządzenia przez podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii.

13.   Uznaje się, że podmiot objęty zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, który udostępnia produkty skomunikowane lub oferuje usługi w Unii, podlega kompetencji państwa członkowskiego, w którym zlokalizowany jest przedstawiciel prawny. Wyznaczenie przedstawiciela prawnego przez taki podmiot pozostaje bez uszczerbku dla odpowiedzialności i wszelkich postępowań, które mogą zostać wszczęte przeciwko, takiego podmiotu. Do czasu aż podmiot wyznaczy przedstawiciela prawnego zgodnie z niniejszym artykułem, w stosownym przypadku podlega on kompetencji wszystkich państw członkowskich do celów zapewnienia stosowania i egzekwowania niniejszego rozporządzenia. Dowolny właściwy organ może wykonać swoją właściwość, w tym nakładając skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary, pod warunkiem że dany podmiot nie podlega postępowaniu w sprawie egzekucji niniejszego rozporządzenia w związku z tym samymi faktami przez inny właściwy organ.

14.   Właściwe organy mogą żądać od użytkowników, posiadaczy danych, odbiorców danych lub ich przedstawicieli prawnych podlegających kompetencji ich państwa członkowskiego wszelkich informacji niezbędnych do zweryfikowania przestrzegania niniejszego rozporządzenia. Każdy wniosek o informacje musi być proporcjonalny do zadania będącego jego podstawą i musi być uzasadniony.

15.   W przypadku gdy właściwy organ jednego państwa członkowskiego zwraca się o pomoc lub środki egzekucji do właściwego organu innego państwa członkowskiego, przedkłada uzasadniony wniosek. Właściwy organ po otrzymaniu takiego wniosku bez zbędnej zwłoki odpowiada, szczegółowo przedstawiając podjęte lub planowane działania.

16.   Właściwe organy przestrzegają zasad poufności oraz tajemnic służbowych i handlowych oraz chronią dane osobowe zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym. Wszelkie informacje wymienione w ramach wniosku o pomoc i zapewnione zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane wyłącznie w odniesieniu do sprawy, w której o nie wystąpiono.